Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory Review - Σελίδα 2

Η Bandai Namco γιορτάζει εδώ και καιρό τα 20 χρόνια Digimon και το άκουσμα της εν λόγω επετείου ξυπνάει αναμνήσεις των παιδικών μας ημερών, αλλά μας δημιουργεί και ένα μικρό σοκ για το πόσο γρήγορα πέρασε ο χρόνος.
Τα Digimon είχαν το δικό τους κοινό σε σχεδόν όλο τον κόσμο και ειδικά στην Ιαπωνία, με τη Δύση να αγκαλιάζει τα ψηφιακά πλασματάκια όταν πρωτοεμφανίστηκαν στις τηλεοράσεις μας. To Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory αποτελεί το έκτο κατά σειρά μέρος της γνωστής σειράς Digimon, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι καινούριοι παίκτες θα νιώθουν χαμένοι ή αποκομμένοι. Οι developers αντιμετώπισαν το νέο παιχνίδι ως μια πραγματικά ολόφρεσκη εμπειρία, η οποία παίρνει ουσιαστικά από το χεράκι τον παίκτη για να του μάθει όλες τις κινήσεις. Σύμφωνοι, οι πρώτες δύο ώρες έχουν κατά διαστήματα απογοητευτικά αργό ρυθμό, αλλά με τόσες παραμέτρους και επιλογές, η ροή έχει εν μέρει μια κάποια λογική. Τουλάχιστον από πλευράς επεξήγησης των μηχανισμών.



Ο κεντρικός ήρωας, Keisuke Amazawa, ο οποίος μετά το πρώτο intro φαίνεται να έχει πιει το αμίλητο νερό, αποτελεί ουσιαστικά το θύμα μιας κυβερνοεπίθεσης από κάποιον hacker. Με τη βοήθεια μίας ομάδας που καταπολεμάει τέτοιου είδους εγκλήματα στον κυβερνοχώρο EDEN, ο ήρωας θα ανακαλύψει κάτι πολύ περισσότερο από απλή ψηφιακή πειρατεία, αφού φυσικά μυηθεί πρώτα στo hacking από τα υπόλοιπα μέλη. H ιστορία του Hacker’s Memory διαδραματίζεται σχεδόν παράλληλα με εκείνη του Digimon Story: Cyber Sleuth που είχε κυκλοφορήσει πριν από περίπου δύο χρόνια. Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως side-story της προηγούμενης κυκλοφορίας της Bandai Namco, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για απλή extra κυκλοφορία με λίγο παραπάνω περιεχόμενο. Είναι ένας ολοκληρωμένος τίτλος o oποίος θα απαιτήσει από το μέσ gamer τουλάχιστον 40 με 50 ώρες για να δει τους τίτλους τέλους.



Μολονότι η ιστορία και η γραφή δεν πρόκειται να αφήσουν εποχή, μας άρεσε που ο κεντρικός «ήρωας» δεν είναι ουσιαστικά ήρωας. Πρόκειται για έναν απλό τύπο του οποίου του έκλεψαν τα στοιχεία του και το λογαριασμό του και σε αυτόν τον in-game κόσμο αυτές οι ενέργειες απέφεραν τραγικά αποτελέσματα στην προσωπική ζωή του χαρακτήρα (αποβολή από το σχολείο, καχυποψία φίλων κ.τ.λ.). Οι υπόλοιποι χαρακτήρες δίνουν πνοή στον τίτλο και βοηθούν το σενάριο ώστε να καταπιαστεί με πιο σοβαρά θέματα, σε μια ιστορία που απευθύνεται από ένα σημείο και μετά σε πιο ενήλικο κοινό που εκτιμά τα (τηλεοπτικά) anime. Τα γραφικά είναι απλώς OK για τα δεδομένα του PlayStation 4, με τα ιαπωνικά σχέδια να ξεπροβάλουν μέσα από τους διαλόγους. Γενικότερα δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως βελτίωση συγκριτικά με τον προηγούμενο τίτλο, εκτός από κάποια νέα skins στο level design. Aκόμα και η μουσική είναι ολόιδια στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Τουλάχιστον ανέβηκε ο αριθμός των Digimon από την προπέρσινη κυκλοφορία, από τα 250 στα συνολικά 340 τερατάκια.



Απογοητευτική είναι η κάμερα την ώρα που ελέγχει ο παίκτης το χαρακτήρα εκτός μάχης και διαλόγων, η οποία είναι καρφωμένη και σταθερή σε μία οπτική, με το χρήστη να μπορεί απλώς να «παίξει» με το zoom. To πόσες φορές θα πιάσετε τον εαυτό σας να προσπαθεί να αλλάξει την προοπτική της κάμερας με το δεξί μοχλό, δε λέγεται, αλλά τουλάχιστον υπάρχει δυνατότητα fast travel για να πούμε ότι υπάρχουν κάποιες άλλες ευκολίες. Εκεί που ο τίτλος θα κερδίσει το κοινό του είναι προφανώς στο gameplay, το οποίο επίσης έμεινε απαράλλαχτο. Αν εξαιρέσουμε τα Domination Battles, όπου μαζί με άλλους δύο συμμάχους πρέπει να μαζεύετε πόντους ή να κερδίσετε την αντίπαλη ομάδα, και τα Territory Battles, η συνολική, παραδοσιακή εμπειρία turn-based RPG έχει παραμείνει η ίδια.
Τα Digimon που θα σας ακολουθήσουν στην πορεία σας πρέπει να τα δημιουργήσετε. Κάθε φορά που αντιμετωπίζετε σε μάχη ένα νέο, εχθρικό Digimon, αποκτάτε αυτομάτως ένα ποσοστό των δεδομένων του. Κάθε φορά που συναντάτε το ίδιο Digimon αυτό το ποσοστό ανεβαίνει μέχρι να συμπληρωθεί απαιτούμενο ποσοστό δεδομένων του (100-200%) ώστε να μπορείτε να το δημιουργήσετε. Η εξέλιξη του εκάστοτε Digimon είναι ελεγχόμενη, με το κάθε πλασματάκι να έχει διαφορετικές πιθανές εξελίξεις. Η καθεμία, φυσικά, έχει κάποιες προϋποθέσεις που πρέπει να τηρηθούν, τις οποίες ο παίκτης μπορεί να τις δει στο DigiLab ώστε να κάνει έναν κάποιον προγραμματισμό. Με τον ίδιο τρόπο που εξελίσσεται ένα Digimon, μπορεί να κάνει το βήμα προς τα πίσω για devolution. Γιατί να κάνει κάποιος βήμα πίσω; Γιατί, πολύ απλά, με αυτόν τον τρόπο μπορεί να έχει πρόσβαση στις αρχικές του εξελίξεις και να δημιουργήσει ένα νέο talent tree με περισσότερες επιλογές σε skills. Γενικότερα πρόκειται για έναν άκρως ενδιαφέροντα μηχανισμό εξέλιξης, ο οποίος δίνει πολλές πληροφορίες και δυνατότητες, με αρκετά εύκολο και προσιτό τρόπο.



Ο χρήστης μπορεί να έχει μαζί του έντεκα ψηφιακά πλασματάκια, με τα τρία να μπορούν να πέσουν μαζί στην αρένα εν ώρα μάχης. Το κάθε Digimon βέβαια καταλαμβάνει έναν αριθμό μνήμης ο οποίος μεγαλώνει ανάλογα με το επίπεδο του Digimon. H συνολική μνήμη του party φυσικά και δεν δίνει στο χρήστη από την αρχή τη δυνατότητα να κουβαλάει μαζί του έντεκα Digimon. Η δυνατότητα αυτή αυξάνεται ανάλογα με την πρόοδο που κάνει ο παίκτης, με αντικείμενα που θα βρεθούν μέσα σε dungeons και μετά από σημαντικά boss fights. Όπως και ο προηγούμενος τίτλος, το παιχνίδι ακολουθεί καθαρό turn-based μοτίβο και σύστημα μάχης, με χρονοδιάγραμμα στο οποίο αναγράφεται η σειρά των επιθέσεων, με τον τύπο του εκάστοτε Digimon και φυσικά με τις τέσσερις βασικές εντολές της μάχης: «απλή» επίθεση, ειδικά skills, άμυνα και χρήση των αντικειμένων. Παρότι πρόκειται για πολύ κλασική προσέγγιση σε ό,τι αφορά το βασικό gameplay, o παίκτης μπορεί να δημιουργήσει αρκετούς συνδυασμούς, οι οποίοι γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντες όταν ανέβει φυσικά και ο βαθμός δυσκολίας. Γιατί, η αλήθεια είναι, ότι στον κανονικό βαθμό δυσκολίας, το Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory είναι αρκετά εύκολο. Τόσο που ενδεχομένως να «ξενερώσει» τους βετεράνους του είδους.



Το παιχνίδι έχει μπόλικο βάθος και πέρα των τυπικών μαχών. Το DigiLab είναι ένας χώρος που λειτουργεί ως hub και στον οποίο μπορεί κανείς να ασχοληθεί με τα Digimon σε ότι αφορά τη διαμόρφωσή τους, με τις διαδικτυακές μάχες απέναντι σε άλλους χρήστες και με το DigiFarm. Στο DigiFarm μπορεί ο χρήστης να αφήσει τα Digimon που δε θα πάρει μαζί του στη μάχη και σε αποστολές, ώστε να ανέβουν levels, να βελτιώσουν κάποια σημαντικά stats, αλλά και να ανακαλύψουν κάποια items που μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα στη πορεία του τίτλου. Ενός τίτλου που αντικειμενικά, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μία τεράστια επέκταση του προπέρσινου Digimon Story: Cyber Sleuth, με τους πιο κακεντρεχείς να το θεωρούν ως ένα πλούσιο re-skin. Στα γραφικά δεν υπήρξε κάποια πρόοδος, ενώ για τη γενική παρουσίαση του τίτλου (οπτικά και ηχητικά) οι developers βασίστηκαν απλώς στα assets που προϋπήρχαν. Είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες, όπως τα τραγούδια ή η γραμικότητα κάποιων dungeons, οι οποίες θα αδικήσουν τη δουλειά που έχει πέσει σε σενάριο, διαλόγους και gameplay.



To Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory είναι μία άκρως ασφαλής συνέχεια της πετυχημένης φόρμουλας της Bandai Namco, χωρίς μεγάλες εκπλήξεις. Από την άλλη, όσοι αρέσκονται σε στιβαρά  turn-based RPG και όσοι αγκάλιασαν την προηγούμενη κυκλοφορία, θα περάσουν γύρω στις 40 πολύ όμορφες ώρες παρέα με τους αγαπημένους χαρακτήρες του Digimon franchise. Αν πάλι δε μπορέσατε να βρείτε και να εντοπίσετε την αξία αυτού του είδους σε προηγούμενες προσπάθειες, μην περιμένετε να αλλάξετε την άποψή σας με αυτή την κυκλοφορία. 

7

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Μία άξια συνέχεια του Digimon Story: Cyber Sleuth
  • 30-40 γεμάτες ώρες
  • Ενδιαφέρουσα ιστορία, καλογραμμένοι χαρακτήρες
  • Απολαυστικό gameplay
  • Μικρές προσθήκες στα Hacker’s Skills και δύο νέα modes
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Ελάχιστη προσπάθεια να εμπλουτιστεί το concept με νέους μηχανισμούς
  • Υπερβολικά safe η συνέχεια της σειράς
  • Το «hard» επίπεδο αποτελεί μονόδρομο για βετεράνους
  • Για την πλήρη κατανόηση της ιστορίας, απαιτείται η ενασχόληση με τον προκάτοχό του
*