Παρά τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, όλα τα γεγονότα της τριλογίας αυτής συνδέονται. Η ομάδα ανάπτυξης φρόντισε να μην απαιτείται συγκεκριμένη πρότερη γνώση για να ασχοληθεί κανείς με το Dreamfall Chapters, με την ώρα όμως καθίσταται σαφές πως θα μπορούσε να είχε κάνει ακόμη καλύτερη δουλειά ως προς αυτό. Η προηγούμενη ενασχόληση οδηγεί σε καλύτερη κατανόηση όσων συμβαίνουν ενώ, σε διάφορα σημεία, αποκαλύπτει το πραγματικό βάρος των τεκταινόμενων. Η μόνη σας ελπίδα, αν είστε νέοι στον κόσμο του The Longest Journey και θέλετε την καλύτερη δυνατή εμπειρία, είναι να οπλιστείτε με υπομονή, wiki και FAQs.
Ο τίτλος είναι συλλογή πέντε επεισοδίων, που στις κονσόλες διατίθενται ως ενιαία κυκλοφορία, που συνεχίζει την ιστορία του Dreamfall: The Longest Journey, παιχνιδιού που κυκλοφόρησε το 2006 και του The Longest Journey από το ακόμη πιο μακρινό 1999.
Είναι κόπος, αλλά αξίζει. Διότι το Dreamfall Chapters είναι ειδική περίπτωση adventure. Μοιρασμένο σε δυο παράλληλους κόσμους. Ο ένας είναι πολυπολιτισμικός, φουτουριστικός, στον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δώσει τη θέση της στη Europolis, μια τεράστια πολιτεία η καρδιά της οποίας χτυπά στην Πολωνία, με το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Νότο να είναι κάτι ξεχωριστό πια. Ο άλλος είναι φανταστικός, έχει διάφορες φυλές, ανθρώπους που βασίζονται στη λογική και πλάσματα που διατηρούν τη σχέση τους με τη μαγεία του κόσμου. Zoë και Kievan αντίστοιχα ανακαλύπτουν περισσότερα για τον κόσμο τους προσπαθώντας να τον σώσουν αλλά και να τον κατανοήσουν, μέχρι που, αναπόφευκτα, όπως συμβαίνει και στους προηγούμενους τίτλους, οι διαδρομές και οι κόσμοι περιπλέκονται.
Η Zoë είναι Dreamer, μπορεί να μεταβαίνει πραγματικά σε άλλους κόσμους με τη βοήθεια των ονείρων της, και από έναν τέτοιο κόσμο ξυπνά, ύστερα από σημαντικό διάστημα σε κόμμα. Ο Kievan ήταν ο Apostle των θεοσεβούμενων μα πολέμιων της μαγείας ανθρώπων, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο παρελθόν, αλλά καταλήγει φυλακισμένος και κυνηγημένος από τους ίδιους τους ανθρώπους που είχαν δεδομένη την αφοσίωσή του, την τυφλή του εμπιστοσύνη. Το Dreamfall Chapters είναι ένα ταξίδι για κάθε βασικό χαρακτήρα, ταξίδι για τον παίκτη από το έναν χαρακτήρα και τον έναν κόσμο στον άλλον. Στο ταξίδι αυτό η ομάδα ανάπτυξης καταπιάνεται με σύγχρονα και διαχρονικά θέματα, πολιτικά, ηθικά και άλλων ειδών, θέματα που συνήθως προσεγγίζονται επιφανειακά στο αγαπημένο μας είδος. Οι γρίφοι έχουν διαδικαστικό ρόλο στην πράξη. Οι πραγματικοί «γρίφοι» είναι οι αλληλεπιδράσεις με άλλους χαρακτήρες και οι επιπτώσεις τους. Τι φαγητό θα πάρει η Zoë για το σύντροφό της; Θα κρατήσει το μυστικό του συναδέλφου της για να του δώσει χρόνο για έρευνα ή θα αποκαλύψει τα πάντα μια ώρα αρχύτερα; Θα επιστρέψει o Kievan τα εργαλεία που «δανείστηκε» από τον κοιμώμενο, τύφλα στο μεθύσι τεχνικό πριν αυτός ξυπνήσει ή θα προτιμήσει να μη νοιαστεί καν;
Αυτές δεν είναι καν οι πιο σημαντικές επιλογές που έχει να κάνει ο παίκτης, με μερικές άλλες να γίνονται υπό πίεση χρόνου, και πολλές να προκύπτουν χωρίς προειδοποίηση, με την επιλογή απάντησης πάνω σε μια απλή συζήτηση. Ακόμη κι αυτές όμως έχουν σημαντικές επιπτώσεις, ωστόσο είναι δύσκολο να υπολογίσει ο παίκτης ποιες μπορεί να είναι αυτές. Μερικές φορές μάλιστα, ακόμη και όταν έρχονται και παρέχονται επιπτώσεις, δεν είναι ξεκάθαρο αν είναι αποτέλεσμα της μιας, της άλλης επιλογής ή και συνδυασμού επιλογών.
Είναι χαρακτηριστικό πως όταν κάποια επιλογή έχει επιπτώσεις ή κάτι συμβαίνει επειδή έγινε κάποια επιλογή από τον παίκτη σε προηγούμενη περίπτωση, εμφανίζεται συγκεκριμένο σύμβολο για να φαίνεται ότι κάποια εξάρτηση υπάρχει, ακόμη και αν δεν είναι προφανής. Μεταξύ των κεφαλαίων δε, αναφέρονται επιλογές που είχαν σημαντικές επιπτώσεις, και άλλες που θα έχουν σε επόμενο στάδιο. Δεν υπάρχει ξεκάθαρος καλός ή κακός δρόμος, δεν υπάρχει ιδανική επιλογή. Αυτή είναι η επιτυχία του Dreamfall Chapters και της γραφής της Red Thread Games, η οποία στηρίζεται βέβαια και από χαρακτήρες που απέχουν σταθερά από το άσπρο και το μαύρο. Πάντως, οι εξελίξεις θα μπορούσαν να έχουν λίγο καλύτερο ρυθμό, ειδικά από τη στιγμή που αυτές μετρούν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο γρίφο. Έτσι κι αλλιώς οι γρίφοι επιλύονται με μερικές απόπειρες ή με απλό συνδυασμό των λιγοστών κάθε φορά αντικειμένων που καταλήγουν στο inventory.
Ευτυχώς που δεν αλλοιώνονται δηλαδή τα δυνατά σημεία της σειράς, διότι, αλλού, τα προβλήματα είναι σταθερά, κάποια αναπόφευκτα λόγω μεγέθους ομάδας και φιλοδοξίας, κάποια απόρροια κακών επιλογών σε εποχές που υπήρχαν ήδη καλύτερες εναλλακτικές. Αν δούμε το Dreamfall Chapters ως κάτι στατικό, είναι από τα εντυπωσιακότερα τεχνικά adventure games, βγάζοντας εκ των πραγμάτων από τη ζυγαριά τα έργα της Quantic Dream. Με το που κινηθεί η εικόνα αυτή όμως, οι αδυναμίες δεν κρύβονται. Δεν περιμένουμε καλύτερο animation, καλύτερο lip sync και 60fps. Περιμένουμε όμως, χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία, μετά τη μετάβαση από Unity 4 σε Unity 5 και σειρά διορθωτικών παρεμβάσεων, να μη χάνονται αρκετά frames κάθε τρεις και λίγο. Ο στόχος των 30fps επιτυγχάνεται μόνο περιστασιακά.
Οι γρίφοι έχουν διαδικαστικό ρόλο στην πράξη. Οι πραγματικοί «γρίφοι» είναι οι αλληλεπιδράσεις με άλλους χαρακτήρες και οι επιπτώσεις τους.
Η αστάθεια συνηθίζεται, χάρη στον ειδικό χαρακτήρα του παιχνιδιού, αλλά δεν αγνοείται. Απογοητευτικοί είναι και οι χρόνοι φόρτωσης που φτάνουν πάντοτε τα δεκάδες δευτερόλεπτα, προσεγγίζουν καμιά φορά και το λεπτό. Όταν προκύπτουν μάλιστα μόνο και μόνο για να φορτωθούν τα δεδομένα για το επόμενο cut-scene, μιας και λαμβάνει χώρα σε διαφορετική περιοχή από την προηγούμενη, για να περιμένει εκ νέου φόρτωση της επόμενης σκηνής, είναι ξεκάθαρο ότι ως προς το θέμα αυτό δεν έχει γίνει το κατάλληλο πλάνο που θα μετρίαζε την ανάδειξη του ανεπαρκούς asset streaming. Χαλάει το παιχνίδι; Όχι. Ενοχλεί όμως.
Το τελευταίο και μάλλον σημαντικότερο σημείο τριβής έχει να κάνει με το UI που δεν προσαρμόζεται πραγματικά στα δεδομένα του χειριστηρίου που χρησιμοποιούμε εξ ορισμού σε κονσόλες, αλλά όλο και πιο συχνά και σε υπολογιστές. Καθώς μετακινείται το αντίστοιχο του κέρσορα, συμβαίνει να του ξεφεύγουν κάποια σημεία ορισμένες φορές, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες οδηγεί στην εμφάνιση δακτυλίου με επιπλέον επιλογές, που πρέπει και αυτές να προσεγγιστούν με κίνηση του κέρσορα. Συγκριτικά, το σύστημα που χρησιμοποιούσε ήδη από το 2012 η Telltale γλίτωνε βήματα και προσέθετε αμεσότητα. Δεν υπάρχουν γρήγορες σκηνές με απαιτήσεις σε ανακλαστικά ώστε να πηγαίνει κάτι τελείως στραβά, είναι κρίμα όμως να βλέπουμε τέτοια προσέγγιση όταν βλέπουμε εδώ και αρκετά χρόνια καλύτερες εναλλακτικές. Πάντως ούτε τα τεχνικά προβλήματα, ούτε η ποιοτική γραφή ή ο ενδιαφέρων κόσμος μας κάνουν εντύπωση στο Dreamfall Chapters, αφού αυτή είναι πάντα η κατάρα της συγκεκριμένης σειράς στην οποία εντάσσεται. Έχει πολλά, πάρα πολλά να πει, μερικά δεν προλαβαίνει, δεν τα χωράει καν όπως φαίνεται, και ποτέ αρκετά χρήματα για να τα αναδείξει όπως θα ήθελαν οι δημιουργοί του εδώ και 20 χρόνια.
Με αυτό το σκεπτικό, ίσως, είχε ανακοινωθεί ότι με το Dreamfall Chapters κλείνει η ιστορία που ήθελε να βγάλει από μέσα του ο Ragnar Tørnquist. Όπως εξελίσσονται όμως τα πράγματα στην τρίτη πράξη του παιχνιδιού, δυο πράγματα είναι ξεκάθαρα: ότι αφήνονται εκκρεμότητες για παν ενδεχόμενο και πως ο Tørnquist δεν είναι ακόμη έτοιμος να εγκαταλείψει το δημιούργημά του. Ούτε κι εμείς. Έστω μια φορά στα δέκα χρόνια, χρειάζεται.
Aπο τις καλυτερες ιστοριες που εχουν ειπωθει σε video game. Ειδικα το πρωτο το εχω αγαπησει οσο λιγα αλλα. Δυστυχως εχει αδικηθει πολυ αυτη η σειρα απο λαθη των δημιουργων της και οχι μονο. Εχω κατεβασει το Chapters απο καιρο και δεν το εχω ξεκινησει ακομη γιατι ξερω οτι δεν τελειωνει η ιστορια (υπηρχε στοχος στο kickstarter για να βγει standalone game με την April Ryan που δεν επιτευχθηκε). Να βγει κι αλλος τιτλος το θεωρω απιθανο πλεον, με τα χιλια ζορια και χιλια χρονια μετα βγηκε και το παρον