Η σύγχρονη τεχνολογία τώρα έχει το καλό ότι, με τα μέσα που διαθέτει, κάνει εύκολη τη μεταφορά τίτλων του παρελθόντος στα σύγχρονα μηχανήματα ψηφιακής διασκέδασης, γεγονός που επιτρέπει στην συγκεκριμένη περίπτωση στους κατόχους Wii U να απολαύσουν, κάτι παραπάνω από 10 χρόνια μετά την κυκλοφορία του στο GBA, το Fire Emblem: The Sacred Stones. Πρόκειται για τον όγδοο τίτλο της δημοφιλούς σειράς, και τον δεύτερο που κυκλοφόρησε εκτός Ιαπωνίας, με το GBA να κρατάει εκείνη την εποχή την αποκλειστικότητα της φιλοξενίας αυτών των RPG σε όσες περιπτώσεις η Nintendo αποφάσισε την κυκλοφορία τους σε χώρες εκτός αυτής του Ανατέλλοντος Ηλίου. Μιας λοιπόν, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το σενάριο είναι το μυστικό της επιτυχίας, η αναφορά στο Fire Emblem: The Sacred Stones ξεκινάει από την κοινή διαπίστωση ότι ακόμα και οι πιο μακροχρόνιες φιλίες κάποτε διαλύονται. Κάπως έτσι αρχίζει η ιστορία του παιχνιδιού, με την αυτοκρατορία της Grado να εξαπολύει δριμεία και ταχύτατη επίθεση ενάντια στην, επί πολλά χρόνια σύμμαχό της, Renais, η οποία διοικείται από τον βασιλιά Fado. H Renais δεν διαθέτει τα κατάλληλα μέσα για να αμυνθεί και με τον πρίγκιπα Ephraim εξαφανισμένο, o Vigarde, ή αλλιώς Σιωπηλός Αυτοκράτορας της Grado, προελαύνει σε όλη την επικράτεια των πάλαι ποτέ συμμάχων του. Σε μια προσπάθεια να προστατεύσει την οικογένειά του, ο βασιλιάς Fado διατάζει τον πιστό στρατηγό του Seth να μεταφέρει την κόρη του, πριγκίπισσα Eirika, στη γειτονική Frelia όπου θα βρει ασφαλές καταφύγιο, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να αποκαλύψει τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την ξαφνική επίθεση της Grado.
Στην Frelia, ο βασιλιάς Hayden δέχεται με μεγάλη προθυμία να βοηθήσει την Eirika και της προτείνει να παραμείνει μέχρι να επιστρέψει ο πρίγκιπας Ephraim, κάτι το οποίο τη βρίσκει τελείως αντίθετη. Έτσι, συνοδευόμενη από πολλούς πιστούς στο βασιλιά Hayden, η Eirika ξεκινάει το ταξίδι της για την Grado, το τελευταίο μέρος όπου ο αδερφός της θεάθηκε ζωντανός. Αναγκαστικά θα περάσει μέσα από τη Renais και εκεί θα καταλάβει από πρώτο χέρι τι σημαίνει απόγνωση και καταστροφή, υπεύθυνος για την οποία είναι ο Vigarde. Ακόμα πιο ανυπόφορα όμως είναι τα απέθαντα τέρατα τα οποία έχουν κατακλύσει τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της, και συγκεκριμένα στο χωριό Serafew, η Eirika θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Natasha, μια πρώην κληρικό της Grado, η οποία θα προειδοποιήσει την πριγκίπισσα πως απώτερος σκοπός του αυτοκράτορα Vigarde είναι να καταστρέψει τις Sacred Stones που προστατεύουν τον κόσμο από τις δυνάμεις του σκότους. Την ίδια ώρα ο πρίγκιπας Ephraim μόνο εξαφανισμένος δεν είναι.
Απώτερος σκοπός του αυτοκράτορα Vigarde είναι να καταστρέψει τις Sacred Stones που προστατεύουν τον κόσμο από τις δυνάμεις του σκότους
Τουναντίον μάλιστα. Ο πρίγκιπας έχει οργανώσει αντάρτικο με σκοπό να ανατρέψει τη στρατιωτική κυριαρχία της Grado και αποφασίζει να καταλάβει το στρατηγικής σημασίας Fort Renvall. Όμως, παρόλο που θα σημειώσει μια λαμπρή επιτυχία, θα αναγκαστεί να φύγει μακριά, διωγμένος από τον πολυάριθμο στρατό του εχθρού. Από πλευράς του, ο Seth έχει τα δικά του quests να φέρει εις πέρας. Αφού καταρχάς κατορθώνει να αποσπάσει το βραχιόλι της Eirika μέσα από τα χέρια ενός μυστηριώδους άντρα, αποκαλύπτει κάτι που έχει τεράστια σπουδαιότητα. Η ένωση του βραχιολιού της Eirika με αυτό του Ephraim ανοίγουν την πόρτα για την Sacred Stone της Renais.
Η Eirika κατορθώνει τελικά να φτάσει στο Fort Renvall, αναζητώντας πάντοτε τον Ephraim, και εκεί βρίσκει έναν από τους φρουρούς του, τον Orson, ο οποίος προσφέρεται να την οδηγήσει στο κελί του πρίγκιπα. Όμως, αυτό που επιθυμεί ο Orson είναι να παρασύρει την Eirika σε παγίδα καθώς δεν είναι πλέον πιστός στην Renais, αφού την πρόδωσε με αντάλλαγμα μια ευκαιρία να επαναφέρει στη ζωή τη σύζυγό του. Όμως η προσπάθειά του θα αποβεί άκαρπη και την τελευταία στιγμή θα καταφτάσει ο Ephraim. Έτσι, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, τα δύο αδέρφια θα κατορθώσουν να κυριεύσουν το οχυρό.
Μετά το σμίξιμό τους θα επιστρέψουν στην Frelia για να σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους. Η μεγάλη τους απορία είναι για το τι πραγματικά έχει συμβεί στον ειρηνοποιό γιο του Vigarde, πρίγκιπα Grado, ο οποίος είναι βέβαιο πως θα αποδοκίμαζε τα πολεμοχαρή σχέδια του πατέρα του. Οι μάχες αποτελούν μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού και στο Fire Emblem: The Sacred Stones οι παίκτες καλούνται να διαχειριστούν μεγάλο αριθμό από διαφορετικά units, τα οποία πλέον ακολουθούν σύστημα branching promotion, που δίνει καλύτερο έλεγχο και ευελιξία στην εξέλιξη κάθε χαρακτήρα. Από την άλλη, το σύστημα μάχης βασίζεται στη φιλοσοφία του «τριγώνου των όπλων». Έτσι τα σπαθιά κερδίζουν τα τσεκούρια, τα τσεκούρια κερδίζουν τις λόγχες και οι λόγχες κερδίζουν τα σπαθιά. Αντίστοιχα πράγματα συμβαίνουν και με τα τρία είδη μαγείας στο παιχνίδι, όπου η light κερδίζει την dark, η dark κερδίζει την anima και η anima κερδίζει την light magic. Η στρατηγική η οποία θα φέρει στους παίκτες τη νίκη δεν περιορίζεται ασφαλώς μόνο στα τρίγωνα των όπλων και της μαγείας, αλλά επεκτείνεται και σε άλλα στοιχεία. Ένα από αυτά είναι η θέση των μονάδων στο χάρτη, πράγμα έχει να κάνει προφανώς με την εκμετάλλευση της διαφορετικής γεωγραφίας κάθε περιοχής και των πλεονεκτημάτων που προσφέρουν στοιχεία του περιβάλλοντος, όπως για παράδειγμα το δάσος.
Έτσι, μονάδες που τοποθετούνται σε οχυρό μπορούν να αμύνονται καλύτερα, ενώ για αυτές είναι ευκολότερο η αναπλήρωση των health points. Κι αφού γίνεται λόγος για τα health points, όταν ένας χαρακτήρας πεθάνει, τότε διαγράφεται εντελώς από την ομάδα και δεν υπάρχει η δυνατότητα για resurrection. Αυτό από τη μία είναι στοιχείο που ναι μεν ανεβάζει την πρόκληση, από την άλλη είναι ικανό να οδηγήσει σε επαναλήψεις στο gameplay, καθώς οι παίκτες πολλές φορές θα υποχρεωθούν να ξεκινήσουν ένα κεφάλαιο εκ νέου επειδή είχαν την ατυχία να χάσουν σε κάποια μάχη έναν ή περισσότερους σημαντικούς χαρακτήρες.
Πέρα από τη δύναμη των όπλων και της μαγείας, σημαντικό ρόλο στην έκβαση των μαχών παίζει η θέση των units στο χάρτη
Το παιχνίδι διαδραματίζεται στην ήπειρο Magvel και ένα playthrough δεν φτάνει για να παίξει κανείς όλα τα κεφάλαια του παιχνιδιού. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η πλοκή χωρίζεται στην ιστορία της Eirika και του Ephraim και παρόλο που σε κάποιο σημείο συναντώνται και η πορεία τους από εκεί και πέρα είναι κοινή, στην αρχή οι παίκτες καλούνται να διαλέξουν ποιο από τα δυο paths θα ακολουθήσουν. Αυτό είναι κάτι που ενισχύει το replayability και προσθέτει επιπλέον ώρες στις περίπου τριάντα που είναι απαραίτητες για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού.
Μία από τις καινοτομίες που εισάγονται στο Fire Emblem: The Sacred Stones είναι η ύπαρξη ενός κατά τα άλλα απλού χάρτη της Magvel, τον οποίο οι ήρωες έχουν τη δυνατότητα να εξερευνούν στα μεσοδιαστήματα των μαχών, κάτι που δίνει δυνατότητες για επιπλέον ανάπαυση, αποκάλυψη μυστικών, ψώνια στα καταστήματα των διαφόρων πόλεων αλλά και μάχες εκτός από αυτές του main quest ως μια καλή ευκαιρία για αύξηση των experience points. Περνώντας στον τεχνικό τομέα και δεδομένων των περιορισμένων δυνατοτήτων μιας φορητής κονσόλας όπως το GBA, τα γραφικά του παιχνιδιού είναι σε άλλα σημεία προσεγμένα, όπως στο σχεδιασμός των χαρακτήρων και τα animations κατά τη διάρκεια των μαχών, όμως στα backgrounds δεν έχει δοθεί η απαιτούμενη έμφαση στη λεπτομέρεια και σε πολλές περιπτώσεις αυτά επαναλαμβάνονται, γεγονός που αφαιρεί πόντους από τον οπτικό τομέα. Οι ήχοι και τα διάφορα soundtracks δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, κανένα από αυτά δεν ξεχωρίζει και σε καμία περίπτωση ο τίτλος δεν έχει μείνει γνωστός για τις μουσικές συνθέσεις της ομάδας ανάπτυξης.
Κλείνοντας, το Fire Emblem: The Sacred Stones είναι μια καλή επιλογή για όσους θέλουν να ασχοληθούν με ένα ποιοτικό tactical RPG. Πατώντας στους δοκιμασμένους μηχανισμούς μάχης προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς και προσθέτοντας μερικές φρέσκες πινελιές, η ομάδα ανάπτυξης κατόρθωσε να προσφέρει έναν τίτλο που ακόμα και σήμερα παραμένει ελκυστικός. Όσοι δεν είχαν την τύχη να έχουν τότε στην κατοχή τους GameBoy Advance, ούτε έπαιξαν το παιχνίδι στο 3DS όπου, μεταξύ άλλων είχε προσφερθεί στα πλαίσια του Ambassador program, τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να το κάνουν. Η οθόνη του Wii U GamePad αποτελεί σε αυτή την περίπτωση το ιδανικό μέσο διασκέδασης.
Αγαπημένο παιχνίδι, αγαπημένη σειρά.