Φυσικά, τέτοιου βεληνεκούς οράματα έχουν τεράστιες πιθανότητες αποτυχίας και τεράστια πολιτικά παιχνίδια κρυμμένα από πίσω. Την ημέρα αποκάλυψης του Kollektiv, “κάτι” πάει στραβά και τα ρομπότ αρχίζουν να επιτίθενται στους ανθρώπους δολοφονώντας τους εν ψυχρώ. Μέσα σε αυτό το χάος γνωρίζουμε τον κεντρικό χαρακτήρα μας, τον Major P-3, τον οποίο έχει στείλει ο Sechenov για να λύσει το πρόβλημά του, πριν αυτό αποκτήσει παγκόσμια διάσταση και μαθευτεί στη Σοβιετική κυβέρνηση αλλά και στις υπόλοιπες υπερδυνάμεις, όπως η Αμερική. Λόγω embargo, δεν βρισκόμαστε σε θέση να αποκαλύψουμε άλλα στοιχεία από την ιστορία. Παρόλα αυτά, μπορούμε να σας πούμε με σιγουριά πως ο τίτλος “φωτογραφίζει” άψογα τη Σοβιετική κοινωνία εκείνης της εποχής, καθώς και το τότε κομμουνιστικό όραμα, με τα καλά του και τα… στραβά του. Η ιστορία έχει εξαιρετική πλοκή με πολλές εκπλήξεις, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και καλή ροή. Ο πρωταγωνιστής και το ΑΙ που τον συνοδεύει στο γάντι από polymers που φορά, το CHAR-les, κλέβουν την παράσταση. Από το Atomic Heart δεν λείπει το χιούμορ και η σάτιρα, τα οποία συνδυάζονται με ιδιαίτερα πετυχημένο τρόπο διασκεδάζοντας τον παίκτη και περνώντας το κατάλληλο μήνυμα.
Το σενάριο, η ιστορία και οι χαρακτήρες, θα μπορούσαν να έχουν θετικό πρόσημο στα περισσότερα παιχνίδια αυτού του στυλ, αλλά ο καταλυτικός παράγοντας για να λειτουργήσει ο συνδυασμός των τριών εξαιρετικά, είναι η ουτοπική έκδοση της Σοβιετικής Ένωσης που μας έχει παρουσιάσει η ομάδα της Mundfish. Χρειάστηκαν μερικά μόνο λεπτά για να μας καθηλώσουν στο συγκρότημα του “Chelomey” και τη βάση 3826. Η πληθώρα πληροφοριών, τα χρώματα, τα μέρη, τα ρομπότ και η ενσωμάτωσή τους στην καθημερινότητα ενός ολόκληρου πολιτισμού, σε συνδυασμό με μια steampunk αισθητική, μας προσκαλούν να εξερευνήσουμε κάθε γωνία του μοναδικού χάρτη του Atomic Heart. Η εξερεύνηση του κόσμου και το πέρασμα του παίκτη μέσα από τα διαφορετικά εργοστάσια και εγκαταστάσεις της βάσης 3826 γίνεται ακόμη πιο απολαυστική με την πλήρη αφαίρεση των loading screens. Ο κόσμος είναι ενιαίος και η μόνη περίπτωση στην οποία θα συναντήσετε ένα, τριών περίπου δευτερολέπτων στο PlayStation 5, είναι αν/όταν πεθάνει ο χαρακτήρας και γυρίσετε στο προηγούμενο checkpoint.
Σύμφωνα με την ομάδα ανάπτυξης, το Atomic Heart δεν θα έχει υποστήριξη Ray Tracing στο λανσάρισμα σε κονσόλες PlayStation 5, Xbox Series X και Xbox Series S, σε αντίθεση με την έκδοση για PC. Η απουσία αυτή δεν γίνεται αντιληπτή. Οπτικά είναι ένας αρτιότατος τίτλος. Οι σκιές και οι αντανακλάσεις στις επιφάνειες και στο νερό είναι πολύ καλής ποιότητας. Υπάρχουν σημεία στα οποία παρατηρήσαμε glitches ή αντανακλάσεις που δεν εμφανίζονται σωστά, αλλά ήταν ελάχιστα και σε καμία περίπτωση δεν επηρέασαν την εμπειρία μας, ούτε μας έκαναν να αισθανθούμε ότι δεν ασχολούμαστε με ένα καλοφτιαγμένο και προσεγμένο παιχνίδι. Γίνεται προφανές το γεγονός πως το Atomic Heart δεν είχε υψηλό προϋπολογισμό, αλλά η δουλειά που έχει γίνει “κρύβει” τέτοιου είδους αδυναμίες. Για τα γραφικά υπάρχει μόνο μια λειτουργία, αυτή του δυναμικού 4Κ με στόχο τα 60 fps. Ο στόχος των 60 fps επιτυγχάνεται στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να παρατηρηθεί μικρή πτώση του framerate, κυρίως στον ανοιχτό κόσμο, αλλά σε καμία περίπτωση αρκετή για να επηρεάσει το gameplay και την εμπειρία. Ένα μικρό μείον είναι πως τα cinematics τρέχουν σε 30fps. Σε συνδυασμό με το γεγονός πως δεν υπάρχουν loadings και εναλλαγές μεταξύ των περιοχών, το αίσθημα με το που ξεκινάει το cinematic είναι λίγο… περίεργο καθώς η αλλαγή είναι άμεση και απότομη. Παρόλα αυτά, η απώλεια των επιλογών γραφικών σε συνδυασμό με τις καλές επιδόσεις και οπτική του τίτλου λαμβάνει θετικό πρόσημο, καθώς μας επιστρέφει σε μια πιο ρομαντική εποχή για το console gaming, στην οποία απλά πατούσαμε το κουμπί έναρξης και παίζαμε το παιχνίδι, με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την εκάστοτε κονσόλα.
Το Atomic Heart μας επιφυλάσσει ένα μικρό twist και στο κομμάτι του gameplay. Ο χαρακτήρας μας χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι του για όλες τις ιδιότητες polymer που κληρονομεί από το CHAR-les και το δεξί για το εκάστοτε όπλο που κρατάει εκείνη τη στιγμή. Στις δυνατότητες polymer, υπάρχουν skills με ηλεκτρισμό, φωτιά, πάγο, τηλεκίνηση και ασπίδα για προστασία. Οι δυνατότητες αυτές είναι χωρισμένες σε πέντε διαφορετικά talent trees τα οποία μπορείτε να εξελίξετε όπως εσείς θέλετε, από την αρχή του παιχνιδιού και να πειραματιστείτε με πάρα πολλούς διαφορετικούς συνδυασμούς. Ένα έκτο talent tree περιέχει passive skills που βελτιώνουν τη μακροζωία του πρωταγωνιστή. Κάθε ικανότητα που ξεκλειδώνετε με polymer που μαζεύετε από τους εχθρούς σας και τα μέρη που εξερευνείτε, συνοδεύεται από ένα καρτουνίστικο και χιουμοριστικό video το οποίο σας εξηγεί με μεγάλη επιτυχία τι θα κερδίσετε αν επενδύσετε σε αυτό. Μπορείτε ανά πάσα στιγμή να αφαιρέσετε μια αναβάθμιση από οποιοδήποτε talent tree και να πάρετε το polymer πίσω για να το επενδύσετε αλλού. Κάθε αντίπαλος έχει συγκεκριμένες ευαισθησίες και αντοχές σε στοιχεία που έρχονται από τα polymer skills του CHAR-les. Τις λεπτομέρειες αυτές σας τις δίνει απλόχερα το ίδιο το CHAR-les, αν σκανάρετε τον αντίπαλό σας πριν τον πολεμήσετε.
Με το δεξί χέρι, ο Major P-3 χρησιμοποιεί “συμβατικά” όπλα, αν μπορούμε να θεωρήσουμε συμβατικό ένα τσεκούρι που πετάει φλόγες και ηλεκτρισμούς. Τα όπλα χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες: Melee, energy και normal. Μπορείτε να κατασκευάσετε μια συλλογή από πολύ ιδιόμορφα όπλα, αν πρώτα βρείτε τα σχέδιά τους. Η συλλογή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Τα φυσιολογικά όπλα, τα συναντούμε και σε άλλους τίτλους. Μπορείτε να έχετε shotgun, kalashnikov, glock και άλλα γνωστά μοντέλα, όλα παραλλαγμένα για να ταιριάζουν στην αισθητική steampunk του παιχνιδιού. Τα energy weapons δεν έχουν κανονικές σφαίρες. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν το “energy” που αποθηκεύει το CHAR-les στο γάντι σας για να εξαπολύσουν διάφορες μουρλές επιθέσεις. Αν το energy τελειώσει, πρέπει να το αναπληρώσετε είτε περιμένοντας να γεμίσει μόνο του, είτε χρησιμοποιώντας κάποιο consumable, είτε χτυπώντας με το melee weapon σας, το οποίο σε κάθε χτύπημα επιστρέφει ενέργεια στο γάντι σας. Το σύστημα λειτουργεί επιτυχώς, ωθώντας σας να επιλέξετε πότε πρέπει να χρησιμοποιήσετε το κάθε είδος όπλου ανάλογα με τις αδυναμίες του κάθε αντιπάλου σας και τους πόρους που έχετε μαζί σας την εκάστοτε στιγμή.
Το κερασάκι στην τούρτα στο σύστημα των όπλων έρχεται να το προσθέσει το σύστημα crafting. Κάθε όπλο λαμβάνει τέσσερις έως έξι προσθήκες τις οποίες μπορείτε να κατασκευάσετε με υλικά που βρίσκετε στον κόσμο, ή όταν σπάτε αντικείμενα που δεν χρειάζεστε. Για να κατασκευάσετε μια προσθήκη πρέπει να βρείτε το σχέδιό της σε διάφορες τοποθεσίες της βάσης 3826 οι οποίες λειτουργούν ως το προαιρετικό περιεχόμενο του Atomic Heart. Οι τοποθεσίες αυτές είναι εξίσου καλοφτιαγμένες και διασκεδαστικές με το υπόλοιπο παιχνίδι και περιέχουν ως επί το πλείστον puzzles και platforming. Το CHAR-les σας ενημερώνει που μπορείτε να βρείτε την κάθε αναβάθμιση για το κάθε όπλο, για να προγραμματίσετε τη διαδρομή σας. Κάθε προσθήκη στο όπλο αλλάζει ή βελτιώνει τον τρόπο που λειτουργεί και σας δίνει τη δυνατότητα να το προσαρμόσετε στο δικό σας στυλ παιχνιδιού, δημιουργώντας αμέτρητους συνδυασμούς με τους οποίους μπορείτε να πειραματιστείτε για να σπείρετε τον πανικό στα σοβιετικά ρομπότ που θέλουν να σας αποκεφαλίσουν. Έχοντας πει αυτά, να παρατηρήσουμε κιόλας ότι υπάρχουν όπλα τα οποία χάνουν την χρησιμότητά τους αργότερα στο παιχνίδι και δεν αξίζουν την επένδυσή σας. Σε αυτή την περίπτωση, ο τίτλος δεν σας τιμωρεί. Αντιθέτως, αν διαλύσετε οικειοθελώς το όπλο σας, θα σας επιστραφούν όλοι οι πόροι που επενδύσατε για να φτιάξετε κάτι άλλο, παρομοίως με τα polymer talent trees.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το Atomic Heart χρησιμοποιεί και το σύστημα “cartridge” όπως το αποκαλούν οι προγραμματιστές του. Μπορείτε να κατασκευάσετε cartridges από φωτιά, πάγο ή ηλεκτρισμό και να τα προσθέσετε σε οποιοδήποτε όπλο σας. Έτσι, μπορείτε να προσαρμόσετε τον τρόπο με τον οποίο σκοτώνει το κάθε ένα. Το σύστημα των cartridges έρχεται να συνεργαστεί άψογα με τα polymer talent trees για να μπορείτε να έχετε περισσότερες ταυτόχρονες επιλογές στη διάθεσή σας για να προκαλέσετε ζημιά στους αντιπάλους σας. Οι αντίπαλοί σας μπορεί να είναι διάφορα είδη από ρομπότ, άνθρωποι που μεταλλάχθηκαν σε… “κάτι” (...embargo) ή δηλητηριώδη φυτά. Δυστυχώς η ποικιλία τους δεν είναι μεγάλη και σύντομα θα αρχίσετε να βλέπετε το ίδιο ρομπότ απλά με διαφορετικό χρωματισμό στα ρούχα. Θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία από εχθρούς. Τα bosses από την άλλη, συνήθως, είναι τεράστια ρομπότ, εντελώς ξεχωριστά μεταξύ τους, τα οποία έχουν εντελώς διαφορετικό τρόπο προσέγγισης για να τα καταστρέψετε.
Το σύστημα μάχης του Atomic Heart προσφέρει πληθώρα από συνδυασμούς για να φέρετε τον P-3 και το CHAR-les στα μέτρα σας. Η επιτυχία του συστήματος, δεν μεταφέρεται δυστυχώς και στην ευκινησία του χαρακτήρα. Ο πρωταγωνιστής περπατά σχετικά αργά για τίτλο FPS. Είναι αρκετά δυσκίνητος. Μάλιστα, τα πλάγια βήματα, έχουν ακόμη πιο αργή ταχύτητα από την ευθεία κίνηση, κάτι το οποίο ενοχλεί, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της μάχης, κατά την οποία θα χρειαστεί να πλαγιοκοπήσετε ή να πραγματοποιήσετε κάποιον ελιγμό. Επιπλέον, δεν υπάρχει λειτουργία “sprint” για να επιταχύνετε την κίνησή σας. Η μόνη δυνατότητα είναι ένα dodge το οποίο κάνει μια απότομη και γρήγορη κίνηση προς την κατεύθυνση που θα διαλέξετε, κάτι το οποίο συνήθως αποπροσανατολίζει και σας βγάζει από τον ρυθμό της μάχης. O Major P-3 έχει και κάποιες βασικές δυνατότητες parkour, οι οποίες θυμίζουν πολύ αχνά το Dying Light 2. Παρόλα αυτά, ιδιαίτερα στις εγκαταστάσεις που καλείστε να λύσετε platforming puzzles, ο πρωταγωνιστής συχνά αποτυγχάνει να πιαστεί από σημεία που πρέπει να σκαρφαλώσει, ή πέφτει από μια πλατφόρμα για ένα χιλιοστό λάθος προσγείωσης, ρίχνοντας σας στο κενό και αναγκάζοντάς σας να επαναλάβετε το puzzle. Υπάρχουν λίγες τέτοιες στιγμές, αλλά αρκετά ενοχλητικές.
Πέρα από το gameplay, θα αναλύσουμε έναν τομέα του τίτλου στον οποίο σπάνια αναφερόμαστε. Την αγγλική μετάφραση και τη γλώσσα στην οποία γράφτηκε το παιχνίδι. Η ομάδα ανάπτυξης μας προέτρεψε στις οδηγίες του review να παίξουμε το παιχνίδι στα ρωσικά καθώς έτσι θα απολαύσουμε περισσότερο την εμπειρία. Κατά την διάρκεια αυτού του review, μοιράσαμε όσο γινόταν το playthrough μας μεταξύ αγγλικής και ρωσικής γλώσσας. Τα συμπεράσματα και για τις δύο είναι ανάμεικτα. Αδιαμφισβήτητα, το voice acting στα ρωσικά είναι κλάσεις ανώτερο και φαίνεται πως εκεί έχει δοθεί περισσότερο βάρος. Μάλιστα, το αγγλικό voice acting είναι τόσο διαφορετικό, που περνά εντελώς διαφορετικά συναισθήματα του κεντρικού χαρακτήρα. Ο Major P-3, στα ρωσικά ακούγεται σοβαρός, μετρημένος, συνεχώς εκνευρισμένος με κάτι και πολύ “βαρύς”. Σκεφτείτε τον Geralt αν ήταν πράκτορας των σοβιετικών ειδικών δυνάμεων. Το αγγλικό voice acting τον κάνει να ακούγεται πάρα πολύ ανάλαφρος, με πολύ λεπτή φωνή και καθαρά αμερικάνικη προφορά που δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση με το παρουσιαστικό του, ενώ μετά από κάποια αστεία με το CHAR-les χαχανίζει κιόλας – κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στα ρωσικά. Επιπρόσθετα, οι υπότιτλοι είναι συγχρονισμένοι με τη ρωσική φωνή, οπότε τις στιγμές που επιλέξαμε αγγλική μετάφραση με αγγλικούς υπότιτλους, το κείμενο βρισκόταν σε διαφορετικό σημείο από τα λεγόμενα των χαρακτήρων στα cinematics και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο τίτλος είναι εξ ολοκλήρου γραμμένος στα ρωσικά, το lip sync είναι στα ρωσικά και τα κείμενα σε πινακίδες και τοίχους της βάσης 3826 επίσης στο κυριλλικό αλφάβητο. Αν τα πλησιάσετε για να διαβάσετε τι λένε, εμφανίζεται η αγγλική μετάφραση. Είναι ξεκάθαρο πως το Atomic Heart δεν φτιάχτηκε για να παιχτεί στα αγγλικά. Όσοι είστε κολλημένοι με την αυθεντικότητα, σίγουρα θα προτιμήσετε να το παίξετε στα ρωσικά. Ο συντάκτης μετά από πολλές δοκιμές επέλεξε τη ρωσική γλώσσα, δυσκολεύτηκε αλλά συνήθισε. Εν κατακλείδι, θεωρούμε πως οι φωνές στα ρωσικά μεταφέρουν πολύ καλύτερα τη σκέψη, τον τόνο και τα συναισθήματα του κάθε χαρακτήρα σε κάθε στιγμή.
Ο τίτλος χρησιμοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητες του PlayStation 5 και του DualSense controller. Οι ηχογραφήσεις που συλλέγει ο παίκτης παίζουν από το μικρόφωνο του χειριστηρίου προσφέροντας μια επιπλέον διάσταση, κάτι που πάντα είναι ωραίο όταν χρησιμοποιείται σωστά. Το 3D audio λειτουργεί πολύ καλά, ακόμη και χωρίς ακουστικά και προδίδει την κατεύθυνση του κάθε ήχου. Τα Adaptive Triggers έχουν διαφορετική αντίσταση για κάθε όπλο, βασισμένη στη σφαίρα και το βάρος του κάθε όπλου. Ένα μικρό παράπονο είναι πως δεν λειτουργούν καθόλου στα όπλα melee, όπως τσεκούρια, φαλτσέτες και τα υπόλοιπα διάφορα περίεργα κατασκευάσματα του P-3. To haptic feedback βοηθά για να προσδιορίσει την κατεύθυνση από την οποία δέχεστε επίθεση. Γενικότερα το χειριστήριο είναι ζωντανό στα χέρια σας και προσθέτει στη συνολική εμπειρία του gameplay.
Καταληκτικά, η Mundfish έχει θέσει υψηλότερους στόχους από αυτούς που θα μπορούσε να πιάσει το budget του Atomic Heart, ρίχνοντας τον πρωταγωνιστή σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον με έντονα και ελκυστικά στοιχεία steampunk που δεν συναντάμε συχνά στα video games. Το gameplay είναι εθιστικό λόγω των πάρα πολλών και εύκολων προσαρμογών του εξοπλισμού, ενώ η πλοκή είναι αρκετά έξυπνη με ανατροπές για να μην μας κάνει να βαρεθούμε μέχρι το τέλος. Το προαιρετικό περιεχόμενο είναι διαφορετικό από την κύρια ιστορία, βάζοντας μας στη διαδικασία της επίλυσης γρίφων και του platforming και επιβραβεύοντάς μας με νέες προσθήκες στο οπλοστάσιό μας. Το Atomic Heart είναι ένας τίτλος που φαίνεται πως φτιάχτηκε με προσοχή, με τα μειονεκτήματά του να επικεντρώνονται μόνο στο parkour το οποίο δεν απαιτείται συχνά, την κίνηση του χαρακτήρα και με μεγαλύτερο πρόβλημα το αγγλικό voice acting. Συνολικά; Well played Mundfish, θα τεντώσουμε με χαρά το αυτί μας όταν και αν ακούσουμε για το επόμενό σου project.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity