Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Gears of War 4 Review - Σελίδα 2

Έφτασε πλέον ο καιρός να δούμε αν και κατά πόσον η τακτική της Coalition όσον αφορά στο Gears of War 4 απέδωσε ή όχι.
Αν και η beta του παιχνιδιού είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις, πολλά θα μπορούσαν να είχαν πάει στραβά μέχρι την τελική κυκλοφορία του 5ου παιχνιδιού της σειράς. Το αποτέλεσμα όμως μας αφήνει με έναν τίτλο εμφανώς ικανοποιητικό, ο οποίος είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να ικανοποιεί ένα μεγαλύτερο εύρος κοινού και όχι μόνο τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς, χωρίς να χάνεται κάπου στο ενδιάμεσο. 25 χρόνια μετά την επικράτηση των ανθρώπων και την εξολόθρευση των Locust, ο πλανήτης Sera είναι πλέον πιο ειρηνικός, αλλά οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων κατάφεραν να επανέλθουν στην επιφάνεια, όπως έγινε και πριν την Emergence Day στον εμφύλιο που ονομάστηκε The Pendulum Wars. Το campaign όπως έχουμε ήδη δει μάλιστα ξεκινά με έναν πρόλογο ο οποίος εν μέρει τοποθετείται στον «εμφύλιο» αυτόν πόλεμο και κατά στο χρονικό πλαίσιο του Gears of War και του Gears of War 3.


Η επιστροφή συγκεκριμένων χαρακτήρων από προηγούμενους τίτλους, όπως φυσικά ο πατέρας του JD, Marcus Fenix, κάνει τη διασύνδεση μεταξύ GoW 3 και 4 φυσικότερη.

Η παράταξη των COG διοικεί πλέον τις λίγες προστατευμένες πόλεις του πλανήτη, όπου βασικός στόχος είναι η επιβίωση από την εκδικητική μανίας της φύσης που ξεσπά στην επιφάνειά του, αλλά υπάρχουν πολλοί οι οποίοι αντιδρούν στον τρόπο διοίκησης και ζουν έξω από τα τείχη. Οι Outsiders, όπως αποκαλούνται, βρίσκουν από νωρίς στο πλευρό τους τούς JD Fenix και Del Walker, πρώην στρατιώτες των COG, οι οποίοι, λόγω ενός περιστατικού, αποφασίζουν να αλλάξουν στρατόπεδο. Η κόντρα μεταξύ COG και Outsiders, με τους δεύτερους να προσπαθούν να επιβιώσουν υπό το συνεχές βλέμμα και την προσπάθεια επιβολής των COG με επιδρομές στις πόλεις, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα όταν εμφανίζεται ένας νέος εχθρός, με το όνομα Swarm. Η ιστορία μπορεί να ξεκινά αργά και με ένα μικρό σεναριακό κενό, αλλά σε γενικές γραμμές το campaign, μέχρι και το τέλος του, κάνει ακριβώς ό,τι είχε ειπωθεί πολλές φορές από τους ανθρώπους της The Coalition τον προηγούμενο καιρό, καθώς επαναπροσδιορίζει την άγνωστη απειλή με τρόπο παρόμοιο με εκείνον του πρώτου Gears of War.
25 χρόνια μετά την επικράτηση των ανθρώπων και την εξολόθρευση των Locust, ο πλανήτης Sera είναι πλέον πιο ειρηνικός, αλλά οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων κατάφεραν να επανέλθουν στην επιφάνεια.
Ποια είναι αυτά τα νέα πλάσματα και πώς προέκυψαν; Γιατί κάποια μπορούν να χειρίζονται όπλα; Σε τι τους χρησιμεύουν οι άνθρωποι που απαγάγουν; Η αναζήτηση των απαντήσεων στα ερωτήματα αυτά διατηρεί την αγωνία και την περιέργεια του παίκτη ώστε να θέλει να προχωρήσει μέχρι το τέλος του campaign όσο το γρηγορότερο δυνατόν, ενώ ενδιαφέρουσες είναι οι στιγμές που ξετυλίγεται ακόμα ένα κομμάτι της πλοκής και ο παίκτης πραγματοποιεί τη λογική σύνδεση με άλλα γεγονότα. Ακόμη, η επιστροφή συγκεκριμένων χαρακτήρων από προηγούμενους τίτλους, όπως φυσικά ο πατέρας του JD, Marcus Fenix, κάνει τη διασύνδεση μεταξύ GoW 3 και 4 φυσικότερη και σίγουρα βοηθά σε αυτό το νέο ξεκίνημα της σειράς. Το ίδιο προσεγμένα είναι και τα collectibles που μπορούν να βρεθούν κρυμμένα από εδώ και από εκεί μέσα στα επίπεδα και αξίζουν τον κόπο, καθώς ορισμένα ειδικά φέρνουν χαμόγελο στο πρόσωπο όσων έχουν ασχοληθεί με τους προηγούμενους τίτλους.



To versus είναι ίσως το πιο επικίνδυνο κομμάτι του παιχνιδιού, αφού είναι εκείνο που δίνει διάρκεια στο Gears of War 4 και, κακά τα ψέματα, είναι το “make or break” mode του. Στο mode αυτό υπάρχουν πλέον skill ranks, παρόμοιας λειτουργίας με του Halo 5: Guardians, με τις νίκες της ομάδας να ανεβάζουν το rank κάθε παίκτη, με 5 placement matches να απαιτούνται στην αρχή για κάθε playlist, ώστε ο παίκτης να εισέλθει για πρώτη φορά σε κάποια βαθμίδα. Η πιο ουσιαστική αλλαγή είναι ο διαχωρισμός του versus με βάση το weapon balancing. Η πρώτη κατηγορία, η Social, περιέχει μόνο ένα μεικτό playlist που περιλαμβάνει διάφορα game types και είναι unranked, ενώ το weapon balancing είναι ίδιο με την κατηγορία Core. Η δεύτερη αυτή κατηγορία περιέχει τα περισσότερα playlists από τις τρεις (Team Deathmatch, Dodgeball, King of the Hill, Guardian) και έχει ranks, αλλά γενικά έχει ρυθμιστεί και αυτή ώστε το παιχνίδι να είναι ελαφρώς πιο βατό για τους νέους παίκτες, αφού το damage output των όπλων είναι το μεγαλύτερο μεταξύ των δυο διαχωρισμών. Η τρίτη και τελευταία κατηγορία, η Competitive, περιέχει τα δυο πραγματικά competitive playlists, Execution και Escalation, όπου το damage output είναι μικρότερο και γενικά ευνοεί περισσότερο τον πιο έμπειρο παίκτη.


Το γενικότερο gameplay,  με την προσθήκη των δυο νέων κινήσεων που πρωτοείδαμε σε δράση στην beta, είναι…καραμπινάτο Gears of War 3.

Η πορεία σκέψης της The Coalition επί αυτού ακούγεται τουλάχιστον τρομακτική, δεδομένου ότι «στα χαρτιά» διασπά το player base μεταξύ core/casual και hardcore, αλλά στην πραγματικότητα το όλο σύστημα έχει να κάνει με τα playlists τα ίδια και όχι με το πώς αυτοπροσδιορίζεται ο κάθε παίκτης, ενώ οι διαφορές μεταξύ Core και Competitive είναι μεν αισθητές, αλλά δεν αποσυντονίζουν. Έτσι, τα playlists που απαιτούν κάποιες δεξιότητες, αλλά δεν αποτελούν προτίμηση των παικτών που αναζητούν κάτι παραπάνω και βρίσκονται σε ανώτερο επίπεδο, έχουν πιο casual στήσιμο, ενώ το κλασικό πλέον Execution και το καινούριο και φρενήρες Escalation τοποθετούνται στα πιο δύσκολα νερά του παιχνιδιού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το παιχνίδι όχι μόνο απαιτεί πιο σφαιρική γνώση των μηχανισμών του από τον παίκτη ώστε αυτός να έχει ικανοποιητική απόδοση σε όλα τα playlists, αλλά επιτρέπει και μια διαφοροποίηση η οποία διευρύνει το player base χωρίς να θυσιάζει κάτι.
Το γενικότερο gameplay,  με την προσθήκη των δυο νέων κινήσεων που πρωτοείδαμε σε δράση στην beta, είναι…καραμπινάτο Gears of War 3 (το πιάσατε; Καραμπινάτο; Gnasher shotgun; Όχι;) όπου η κάλυψη συνεχίζει να είναι ο καλύτερός σας φίλος και το skill gap να παραμένει μεγάλο μεταξύ νέων και έμπειρων παικτών. Η έμφαση στα power weapons είναι πλέον εντονότερη, καθώς το Tac-Com επιτρέπει να δείτε πότε ένα power weapon έχει κάνει respawn χωρίς να έχετε απαραίτητα οπτική επαφή με αυτό, αλλά και οι vanilla χάρτες είναι σχεδιασμένοι ώστε να δίνουν το πάνω χέρι σε όσους πιέσουν για τα όπλα αυτά. Μιλώντας για χάρτες, οι αρχικοί είναι πολύ καλοί και όσον αφορά στην αίσθηση που δίνουν στον παίκτη αλλά και το σχεδιαστικό τους επίπεδο. Επιπροσθέτως, οι Gnashers είναι πιο ακριβείς στο hip-firing, καθώς τα βλήματα βγαίνουν από την κάννη του όπλου και όχι από το κέντρο της οθόνης όπως ίσχυε στο GoW Ultimate Edition και το balancing των όπλων είναι, μέχρι στιγμής καλό, αφού κάθε ένα έχει και το δικό του ρόλο. Παρεμπιπτόντως, τα νέα όπλα βρίσκουν αριστοτεχνικά τη θέση τους ανάμεσα στα παραδοσιακά, φέροντας όχι μόνο έναν αέρα ανανέωσης, αλλά και συνεισφέροντας στην εμβάθυνση του gunplay γενικότερα.



Εκτός από το campaign και το versus, επιστρέφει και το Horde, ως Horde 3.0. Και είναι πράγματι 3.0, καθώς υπάρχουν πολλές προσθήκες που προσφέρουν περισσότερο βάθος. Αρχικά, οι πέντε παίκτες που απαρτίζουν την εκάστοτε ομάδα μπορούν να διαλέξουν και από ένα ρόλο, με τον καθένα εξ αυτών να δίνει συγκεκριμένες ιδιότητες. Ο  engineer μοιάζει να ξεπηδά από το OverRun mode του Gears of War Judgment, αφού μπορεί να επισκευάζει fortifications και άλλα αντικείμενα που έχει στήσει η ομάδα ώστε να κάνει τη ζωή των μελών της πιο εύκολη, ενώ έχει και άλλα οφέλη από την χρήση emplaced όπλων και fortifications. Ο scout μπορεί να μαζεύει περισσότερη ενέργεια από νεκρούς εχθρούς, η οποία χρησιμεύει στην τροφοδότηση του Fabricator, του βασικού σημείου αναφοράς του Horde, όπου οι παίκτες μπορούν να εξαργυρώνουν ενέργεια με αντάλλαγμα fortifications, μυδράλια και άλλα χρήσιμα καλούδια. Έτσι, το Horde εκτός από αγώνας επιβίωσης γίνεται πλέον και αγώνας τακτικής προετοιμασίας, αφού το teamwork και η σωστή επιλογή ιδιότητας αλλά και skills είναι κλειδιά για την επιτυχία. Τα skills είναι συγκεκριμένες υποϊκανότητες, διαφορετικές για κάθε class, και μπορούν να βρεθούν μέσα σε Gear Packs.
Η παράταξη των COG διοικεί πλέον τις λίγες προστατευμένες πόλεις του πλανήτη, όπου βασικός στόχος είναι η επιβίωση από την εκδικητική μανίας της φύσης που ξεσπά στην επιφάνειά του.
Τα packs αυτά περιέχουν τέτοια skills, νέους χαρακτήρες, skins για όλα τα όπλα πλέον και όχι μόνο τα βασικά, καθώς και εμβλήματα. Kάπως έτσι το Gears of War εισέρχεται με την σειρά του στην εποχή των pack openings και των ”σπανίων drops”. Για τα δεύτερα υπάρχει και μια άλλη λύση εκτός από το ατελείωτο grind μέχρι η θεά Τύχη να σας χαμογελάσει και να κερδίσετε εκείνο το Epic skin για το Hammerburst σας και αυτή είναι το Scrap. Οι παίκτες μπορούν να αποσυναρμολογούν κάρτες που έχουν κερδίσει και δεν ενδιαφέρονται να κρατήσουν, με αντάλλαγμα ένα ποσό Scrap κάθε φορά. Αν συγκεντρωθεί αρκετό, το Scrap αυτό μπορεί να ξοδευτεί για τη δημιουργία μιας συγκεκριμένης κάρτας. Έτσι, ορισμένα από τα αντικείμενα που είναι διαθέσιμα στο GoW 4 μπορούν να αποκτηθούν με πιο κατευθυνόμενο και προβλέψιμο τρόπο, χωρίς όμως να λείπουν τα εξαιρετικά σπάνια αντικείμενα, τα οποία μπορούν να βρεθούν μόνο στα πακέτα. Μοναδικό αρνητικό του όλου συστήματος των Gear Packs είναι το χοντροκομμένο UI επιλογής των skins που θέλετε να “φοράνε” τα όπλα σας, το οποίο θα σήκωνε κάποιο μελλοντικό update από την ομάδα ανάπτυξης.



Το περιεχόμενο του GoW 4 ικανοποιεί κάθε βετεράνο των Gears of War και τα γραφικά συνοδεύουν αυτή την προσπάθεια, ή τουλάχιστον προσπάθησαν. Οι τοποθεσίες είναι λεπτομερείς και πιο «καθαρές» σε σχέση με το παρελθόν, κυρίως λόγω της πιο σωστής χρήσης χρωμάτων και της μεγαλύτερης ποιότητας των assets. Οι χαρακτήρες έχουν αρκετά αληθοφανείς εκφράσεις, αν και παραμένουν σχεδιαστικά χονδροειδείς, όπως προστάζει η παράδοση της σειράς, και το lip sync με την σειρά του συγκαταλέγεται στα θετικά του οπτικού τομέα. Στο τέλος της ημέρας όμως ο γραφικός τομέας αυτός φαίνεται πως είναι απλά καλοδουλεμένος και κάνει μόνο τα απαραίτητα, χωρίς να εκπλήσσει ποτέ, δεδομένης και της γραμμικότητας των επιπέδων του campaign, τμήμα του παιχνιδιού όπου συνήθως χωρά και ευκαιρία για εντυπωσιασμό. Όλα σχεδόν τα assets παίρνουν χρόνο για να φορτωθούν και να εμφανιστούν με σωστό τρόπο, όταν για παράδειγμα ξεκινά ένας νέος γύρος στο versus ή όταν ο παίκτης αλλάζει κάποιο skin στα όπλα του εντός του αντίστοιχου μενού, όπου και πάλι τα textures εμφανίζονται θολά πριν τα φορτώσει κανονικά το Xbox One. Ο ήχος είναι στημένος με λογική του «φτου και απ’ την αρχή», καθώς τα όπλα και οι εκρήξεις όχι μόνο ακούγονται καλύτερα, αλλά και λογικότερα. Πυροβολισμοί που σημειώνονται σε μεγάλη απόσταση από τον παίκτη ακούγονται διαφορετικά από αυτούς που προκύπτουν πιο κοντά, ενώ οι μάχες σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους έχουν τις διαφορές τους ηχητικά. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε ο ήχος της βροχής και γενικότερα τα ηχητικά εφέ του περιβάλλοντος και των φυσικών φαινομένων, τα οποία ακούγονται εξαιρετικά και θα μπορούσαν να βρουν το δρόμο τους σε shooters με παραδοσιακά αψεγάδιαστο ηχητικό τομέα, όπως τα Battlefield.



Στο τέλος της ημέρας το Gears of War 4 είναι μια σύγχρονη προσέγγιση στο GoW 3, και τελικά δεν κάνει τη μεγάλη βουτιά στο κενό για να σωθεί. Αυτό ίσως να ισχύει γιατί δεν απειλείται λόγω μηδαμινού ανταγωνισμού στο χώρο των 3rd person shooters. Κάνοντας όμως τις απαραίτητες προσθήκες, οι οποίες αποτελούν μια ευχάριστη αλλαγή χωρίς να μεταβάλουν τον πυρήνα του, προσφέρει ολοκληρωμένη διασκέδαση για πολλούς gamers και φυσικά για τους fans της σειράς, οι οποίοι είχαν να δουν σωστά δομημένο Gears of War από το 2011. ”Welcome home James”.


 
EDITOR’S CHOICE

8.5

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Ενδιαφέρουσα πλοκή
  • Ισορροπημένο και ποιοτικό gameplay/gunplay
  • Βελτιωμένο sound design
  • Ποικιλία και πλούσιο περιεχόμενο για διάφορα γούστα
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Τα γραφικά στο σύνολό τους δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο
  • Κακοφτιαγμένο UI σε όλη την έκταση του παιχνιδιού
*