Το συγκεκριμένο remaster δεν είναι υπερβολικά φιλόδοξο σε τεχνικό επίπεδο. Οι κάτοχοι Switch θα δουν ουσιαστικά το παιχνίδι όπως έτρεχε στα πρώτα συστήματα για τα οποία κυκλοφόρησε. Κανείς δεν θα παραπονεθεί βέβαια γιατί τίτλο από Rockstar στη βιβλιοθήκη του Switch. Σε Xbox One και PS4 η ανάλυση ανεβαίνει σε 1080p, ενώ στην περίπτωση των Xbox One X και PS4 Pro φτάνουμε σε ανάλυση 4K. Ο στόχος στο frame rate παραμένει στα 30fps και δεν παρατηρούνται ζητήματα, όπως είναι λογικό να περιμένει κανείς πια. Σε σημεία έχουμε κι άλλες τεχνικές βελτιώσεις. Η υψηλότερη ανάλυση βοηθά στο όποιο aliasing, εφαρμόζεται σημαντικά βελτιωμένο σύστημα φωτισμού, το draw distance είναι πολύ μεγαλύτερο κ.λπ. Πάντως μην περιμένετε τελείως διαφορετικά textures και άλλα παρόμοια. Η ουσιαστικότερη βελτίωση είναι ο φωτισμός που όντως αλλάζει την εντύπωση του περιβάλλοντος χώρου, προς το καλύτερο. Η πιστή απόδοση του μεταπολεμικού Los Angeles παραμένει ξεχωριστή σήμερα και σχεδόν απόλυτα πιστή στην πραγματικότητα. Από τα περίεργα πάντως είναι πως υποστηρίζεται η προβολή σε HDR, αλλά όταν ενεργοποιηθεί αυτό, ξεχνάτε τη δυνατότητα για καταγραφή στιγμιοτύπων, γεγονός που κάνει το σχετικά περιορισμένο, από άποψη γωνιών λήψης, photo mode που έχει προστεθεί, σχετικά δώρον άδωρον.
Ο ανοιχτός αυτός κόσμος βέβαια υπάρχει για ατμόσφαιρα. 21 διαφορετικές υποθέσεις, μαζί με άλλες 5 που διατέθηκαν αρχικά ως DLC αλλά εδώ συμπεριλαμβάνονται κανονικά, μαζί με κάποια challenges, εμφανίσεις και όπλα που επίσης είχαν διατεθεί ξεχωριστά στην πρώτη εξόρμηση του παιχνιδιού. Οι αποστολές ομαδοποιούνται ανάλογα με το τμήμα στο οποίο καταλήγει ο Phelps κατά τη σταδιοδρομία του στην αστυνομία. Κάποιες λειτουργούν ως ραχοκοκαλιά στο ταξίδι του χαρακτήρα, κάποιες άλλες υπάρχουν περισσότερο για την εμπειρία. Η διαδρομή παραμένει ενδιαφέρουσα, διότι κάθε αποστολή/υπόθεση είναι ουσιαστικά σαν επεισόδιο σε crime procedural, κάτι που δεν συναντούμε αλλού από τότε μέχρι σήμερα, πόσω μάλλον σε παραγωγή αυτού του επιπέδου. Η οδήγηση είναι λίγο περίεργη ακόμη, βέβαια περίεργη ήταν και η συμπεριφορά των αυτοκινήτων της δεκαετίας του 1940. Αντίστοιχα είναι λίγο δύστροπο και το shooting, το οποίο βέβαια δεν αποτελεί προτεραιότητα αλλά περιστασιακή ανάγκη. Η έρευνα στον τόπο του εγκλήματος και οι ανακρίσεις είναι η καρδιά του παιχνιδιού, διότι τα στοιχεία που προκύπτουν από την πρώτη παίζουν ρόλο στις δεύτερες. Η τεχνολογία MotionScan καλά κρατεί και σήμερα. Μπορεί να έχουμε δει μπροστά μας εντυπωσιακότερα πρόσωπα, εξακολουθεί να είναι εξαίρεση οι τόσοι διαφορετικοί και καλά αποδιδόμενοι μορφασμοί όμως. Ο παίκτης πρέπει να τους προσέχει διότι έτσι καταλαβαίνει πότε ψεύδεται κάποιος, πότε είναι ανακριβής, ηθελημένα ή όχι, ή πότε λέει την αλήθεια. Και με βάση αυτά καλείται να αντιδράσει.
Προηγουμένως οι επιλογές που είχε ο παίκτης ήταν Truth, Doubt και Lie. Οι επιλογές αυτές λέγονται πλέον Good Cop, Bad Cop και Accuse. Στην πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει τίποτα πέρα από τις ονομασίες των επιλογών αυτών. Κι εδώ εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα του παιχνιδιού που, αναμενόμενα, μεταφέρεται αυτούσιο και στη νεότερη, τεχνικά καλύτερη έκδοση. Οι προηγούμενοι λεκτικοί προσδιορισμοί πολλές φορές δεν συμβάδιζαν με τις ατάκες του Phelps που ακολουθούσαν την επιλογή του παίκτη, πράγμα που λειτουργούσε ως εμπόδιο, ακόμη και όταν ο παίκτης «διάβαζε» σωστά τον ύποπτο ή μάρτυρα που έχει μπροστά του. Ούτε οι νέες ατάκες συμβαδίζουν πάντα, ακόμη και αν πετυχαίνουν λογικό συνδυασμό λίγο συχνότερα. Δεδομένου ότι ο παίκτης δεν μπορεί να δει τι πρόκειται να πει ο Phelps πριν διαλέξει την οδό που θα ακολουθήσει, πράγμα λογικό για τη θεωρητικά ιδανική εκδοχή του παιχνιδιού, η οποία δεν υφίσταται βέβαια.
Η ιστορία αξίζει τον κόπο λοιπόν, οι βασικές ιδέες του gameplay το ίδιο, θα θέλαμε να είχε εξερευνηθεί η πορεία αυτή στα χρόνια που μεσολάβησαν, από οποιονδήποτε, όχι αναγκαστικά από την Rockstar, αλλά από τη στιγμή που δεν ήταν τεχνικά τα βασικά προβλήματα της πρωτότυπης κυκλοφορίας, λογικό είναι να καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα τελικά. Ομορφότερο, σίγουρο, αλλά ίδιο. Ωστόσο εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως βιβλιοθήκες και εμπειρίες gamers είναι πλουσιότερες με το L.A. Noire παρά χωρίς.
Ακομα να καταλαβω το λογο αυτης της επανεκδοσης. Λογικα δεν θα εκαναν remaster το GTA IV πριν απο αυτο? Ισως βεβαια ακομα προσπαθουν να βγαλουν τα σπασμενα, δεν θυμαμαι να ειχε πουλησει καλα. Σαν παιχνιδι απο την αλλη με ειχε ξενερωσει. Μου αρεσε στην πορεια αλλα ΣΠΟΙΛΕΡ:
το τελος αναιρει ολα οσα ειχες κανει στο παιχνιδι
Tha einai kalo!!!
Θα ξανατσιμπηθεί!
Μακάρι να είχα την όρεξη να το ξαναπαίξω! Είχα πάρει την πλατίνα στο ps3!