Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Life Is Strange 2 - Episode 4: Faith Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Dontnod Studio

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Square Enix

  • ΔΙΑΝΟΜΗ

    CD Media

  • PEGI

    18+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
*
Η κριτική μας για το Life Is Strange - Episode 4: Faith. Καταφέρνει η DONTNOD να διατηρήσει το υψηλό επίπεδο της σειράς;

Το Life Is Strange 2 παραμένει κάτι μοναδικό στα videogames. Δεν είναι μόνο το επεισοδιακό μοντέλο (που πλέον έχει κάνει τις αδυναμίες του αισθητές) αλλά και η εμμονή του με την απόδοση μιας ιστορίας που, πολλές φορές, θυσιάζει δίχως δεύτερη σκέψη το gameplay. Το προηγούμενο επεισόδιο της σειράς, το τρίτο, έπρεπε να βαδίσει αυτήν την ισορροπία όσο ποτέ άλλοτε και να θέσει τις βάσεις για το μοτίβο που θα ακολουθούσαν τα επόμενα. Σε αντίθεση με το πρώτο Life Is Strange όπου, καθώς απλώνονταν τα επεισόδια απλώνονταν και οι μηχανισμοί (με αποκορύφωμα την παρουσία των μηχανισμών stealth στο τελευταίο επεισόδιο), το Life Is Strange 2 αποφάσισε στο τρίτο επεισόδιο να εστιάσει στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και λιγότερο στην επέκταση του gameplay, παίρνοντας καλό βαθμό όχι μόνο για την εξαιρετική σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των σχέσεων, αλλά και το εκρηκτικό φινάλε του.




Στο τέταρτο επεισόδιο, με την ονομασία Faith, η ιστορία συνεχίζει με τον Daniel, το μικρό αδερφό του Sean, να είναι εξαφανισμένος, ενώ ο τελευταίος είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου και έτοιμος να μεταφερθεί σε μια φυλακή ανηλίκων. Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσει την εξαφάνιση του Daniel, που τον ωθεί στο να δραπετεύσει, κι έτσι, δίχως επιστροφή, να ωθήσει τα γεγονότα προς την τελική τους ευθεία. Αναμφίβολα είναι δύσκολο -ίσως και άδικο- να αντιμετωπίσουμε τα επεισόδια ξεχωριστά, αφού η σύνδεση μεταξύ τους είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά το επεισοδιακό μοντέλο και η αναποφασιστικότητα της DONTNOD για το πού θέλει να πάει τον τίτλο μάς αναγκάζουν να εξετάζουμε κάθε φορά τις προτιμήσεις του σκηνοθέτη με διαφορετικό μάτι. Ακριβώς μετά το τέλος του τρίτου επεισοδίου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου αφιερώθηκε στην εξέλιξη των χαρακτήρων, το τέταρτο χωρίζει τα αδέρφια και όλη η δυναμική που έχει χτιστεί μέχρι αυτήν τη στιγμή υποφέρει. Όχι ότι ο Sean δεν είναι ενδιαφέρων χαρακτήρας, κάθε άλλο. Ο Gonzalo Martin συνεχίζει τις εκπληκτικές του ερμηνείες και η γραφή δικαιώνει την κατεύθυνσή του, αλλά με την απουσία του Daniel το ταξίδι χάνει το αντίβαρό του και ο Sean την πυξίδα του. Η απουσία των δυνάμεων του Daniel μειώνει επίσης τις δυνατότητες του gameplay, κάτι που αφήνει το Faith έρμαιο και βορά στο άνισο χτίσιμο -και την απουσία- των επιλογών. Το γεγονός ότι ο Sean ξεκινάει στην ουσία ένα «road trip», μια σχεδιαστική επιλογή που από μόνη της σημαίνει ρυθμό αργό και μοναχικό (ενώ παράλληλα δεν υπάρχει καμία επέκταση στο gameplay λόγω της απώλειας του Daniel) δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι η DONTNOD άλλαξε πάλι άποψη. Εκεί που είχε αποφασίσει στο τρίτο επεισόδιο να εστιάσει στο αφηγηματικό κομμάτι περισσότερο από το gameplay, τις επιλογές, τώρα δεν κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο.



Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Faith οι επιλογές που καλείται να κάνει ο Sean έχουν μειωθεί αισθητά, καθώς και οι φορές που χρειάζεται να επιλυθεί κάποιος γρίφος. Η πορεία του Sean για να εντοπίσει τον αδερφό του γίνεται έτσι σιγά σιγά ένα απλό interactive movie με ρίζες στη δεκαετία του 1990, οπότε αυτό που μετράει είναι στην ουσία το επόμενο σημείο της αφήγησης και όχι πώς φτάνει κάποιος ως εκεί. Το άδικο στην υπόθεση αυτή είναι ότι τα σημεία της αφήγησης παραμένουν πολύ υψηλού επιπέδου, αλλά δίχως την τριβή με τον Daniel και τις περιπέτειες που προκαλεί η σχέση τους, ο Sean -οπότε και ο παίκτης- είναι αναγκασμένος να τα βιώσει δίχως το απαραίτητο βάρος που φέρνει κάποια συναισθηματική αποκάλυψη όταν αυτή είναι βασισμένη σε μια γενικότερη ιστορία. Έτσι, οι επιλογές του Sean αφορούν κυρίως σε στιγμές που μπορούμε να ορίσουμε απλώς τη συμπεριφορά του, κάτι που εγκλωβίζει το επεισόδιο αισθητά. Η παρουσία μιας αίρεσης ως ο κύριος εχθρός στο Faith μοιάζει έτσι κάτι πρόχειρα φτιαγμένο που απλά ενέχει στιγμές που χτίζονται εδώ και μήνες. Ο θρησκευτικός φανατισμός και η εξήγηση που δίνει στις δυνάμεις του Daniel θέτει τις βάσεις για κάτι πραγματικά ξεχωριστό, μόνο και μόνο για να μη δώσει καν τον απαιτούμενο χρόνο να ανθίσει αφηγηματικά. Οι στιγμές κατά τις οποίες η αίρεση δικαιολογεί την ύπαρξή της αφορούν αποκλειστικά στον Sean, κάτι που όμως δεν σημαίνει πολλά αφού, λόγω των καταστάσεων, είναι ούτως ή άλλως ο πυρήνας του επεισοδίου. Με άλλα λόγια οι εκπλήξεις δεν είναι πολλές και η βιρτουόζικη πλοκή των προηγούμενων επεισοδίων δεν κάνει εδώ την εμφάνισή της. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχει δυστυχώς μόνο μία ουσιαστικά επιλογή που να μπορεί να έχει αντίκτυπο στη γενικότερη ιστορία.



Παρόλα αυτά, τις στιγμές που βρίσκει τη γη κάτω από τα πόδια του, το Faith είναι πραγματικά δίχως αντίπαλο. Εντυπωσιακοί χαρακτήρες κάνουν την εμφάνισή τους, η γραφή προσφέρει πολύ δυνατές στιγμές και καταστάσεις γεμάτες συγκίνηση, ιδιαίτερα δε όταν ο Sean έρχεται αντιμέτωπος με την ανθρώπινη ψυχολογία όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα στο σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό θέατρο. Το εν λόγω, βέβαια, είναι επίσης ένα ακόμα σημείο που δείχνει την αναποφασιστικότητα της DONTNOD αφού, σε μερικά επεισόδια, το Life Is Strange 2 δεν φοβάται να εμβαθύνει στις όποιες κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις στοχεύουν οι συγγραφείς του ενώ σε άλλα δεν ασχολείται καν.



Εν τέλει η επιλογή να απομακρυνθεί ο Daniel για μεγάλο μέρος του επεισοδίου λειτουργεί αρνητικά και μοιάζει να έγινε για άλλους λόγους, ίσως περισσότερο μηχανικούς. Αν και πάντα το Life Is Strange 2 ήταν και θα είναι κατά βάση η ιστορία του Sean —και στο εν λόγω επεισόδιο ο χαρακτήρας βιώνει πραγματικά πολύ δυνατές στιγμές— ο Daniel έχει αποκτήσει ένα σημαντικό κομμάτι, τόσο στην αφήγηση όσο και στο gameplay, και η έλλειψή του είναι εμφανής. Το Faith δεν φοβάται να μιλήσει για σημαντικά θέματα και να εξερευνήσει δύσκολες καταστάσεις. Το κάνει, μάλιστα, επιτυχημένα. Αυτό από το οποίο πάσχει είναι ένα μοτίβο που διατρέχει όλην τη σειρά μέχρι τώρα: μια γενικότερη αστάθεια ως προς το που θέλει να πάει και τι να πει. Ακόμα κι έτσι, όμως, η DONTNOD αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι το ταλέντο της στη γραφή και στους χαρακτήρες παραμένει από τα υψηλότερα στη βιομηχανία, κάτι που μας κάνει να έχουμε... πίστη για το τελευταίο επεισόδιο.

Pun intended. 

6

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Παραμένει ψηλά η γραφή
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Η απουσία του Daniel καταλήγει μειονέκτημα
  • Λιγότεροι γρίφοι
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*