Ο Hammerhead δεν εμφανίστηκε και πολύ την προηγούμενη φορά, αυτήν τη δόση έχει κεντρικότερο ρόλο και φυσικά συνεχίζονται οι οδομαχίες με την ελπίδα να βρεθεί νέα ισορροπία δυνάμεων στον υπόκοσμο και να πάρει τα ηνία του η οικογένεια Maggia. Ο Hammerhead δεν χαρακτηρίζεται από υπερδυνάμεις, όχι όσο από το παραμορφωμένο του μέτωπο και την μεταλλική πλάκα που κρύβει αυτό αλλά και τη στερεοτυπική του φιλοδοξία για επικράτηση. Στην πραγματικότητα το περιεχόμενο που αναφέρεται άμεσα στην εξέλιξη της ιστορίας είναι ακόμη λιγότερο αυτήν τη φορά, ενώ εννοείται πως επιστρέφει η Screwball, πάντα ενοχλητική (εσκεμμένα τουλάχιστον) και έτοιμη να βάλει τον Spider-Man να μπλέξει σε νέες δοκιμασίες προς τέρψη του ανάλογα αναίσθητου κοινού της. Οι μάχες σε βάσεις υπάρχουν κανονικά, μόνο που εδώ λέγονται Hammerhead Fronts, ακολουθούν τη συνταγή «κακός χαμός» αλλά, τουλάχιστον, κάνουν την ιστορία της Yuri Watanabe, που είδαμε και στο βασικό campaign, να προχωρά, να κινείται μάλλον προς ενδιαφέρουσα κατεύθυνση, αλλά βιαστικά και με τελείωμα που ακυρώνει μέρος της τόλμης που φαίνεται αρχικά να τη χαρακτηρίζει. Τρεις είναι οι νέες στολές, δεν φέρνουν νέες δυνατότητες, κάτι που ίσχυε και στο The Heist, ενώ προστίθεται κι ένας ακόμη εχθρός, με jet pack, ασπίδα και τη δυνατότητα να δυσχεραίνει την κίνηση του Spider-Man.
Οι μάχες από την αρχή μέχρι το τέλος ακολουθούν και συνεχίζουν την προβληματική συνταγή που κρατά από την κλιμάκωση του βασικού campaign. Δηλαδή φροντίζουν να ρίχνουν περισσότερος εχθρούς-σφουγγάρια στο διάβα του παίκτη, χωρίς ιδιαίτερα φαντασία πέραν αυτής της άμυαλης τεχνικής. Σίγουρα το σύστημα μάχης εξακολουθεί να είναι καλό, οπότε κάπως έτσι διασώζονται οι εντυπώσεις σε κάποιο βαθμό, εξακολουθούμε να μην αντιλαμβανόμαστε όμως τη χρησιμότητα, αν και δεχόμαστε την πρακτικότητα, αυτής της τακτικής. Συν τοις άλλοις το Turf Wars είναι επίσης ξεχωριστή υπόθεση στο μενού, με τη δική του επιλογή ξέχωρα από το campaign και το πρώτο DLC. Υποθέταμε πως, τουλάχιστον, τα DLC θα κατέληγαν να συνδέονται οργανικά, αλλά τελικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Οπότε οι αποστολές του καθενός μένουν εκεί και μόνο οτιδήποτε έχει να κάνει με συλλογή αντικειμένων αντιμετωπίζεται ως κάτι οικουμενικό. Αυτό σημαίνει βέβαια πως έχουμε στη διάθεσή μας το γνωστό ευμεγέθη χάρτη που, στο πλαίσιο του επεισοδίου, μένει σε μεγάλο βαθμό άδειος. Αν δεν ήταν τόσο συγκλονιστική απόλαυση η πλοήγηση, ο καθένας θα το έπαιρνε πιο προσωπικά το ζήτημα. Το πάρει δεν το πάρει όμως, παραμένει περίεργη επιλογή.
Με τα δείγματα που έχουμε μέχρι τώρα δεν περιμένουμε, πλέον, μεγάλα πράγματα από το τρίτο DLC που είναι προ των πυλών αλλά η αλήθεια είναι ότι προτιμούμε να διαψευστούμε. Αν μη τι άλλο θέλουμε ακόμη και η τελευταία ανάμνηση που μπορεί να αφήνει στον παίκτη το παιχνίδι να είναι καθαρά θετική. Θα δούμε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity