Το Survive, βλέπετε, δεν είναι το πρώτο spin off του Metal Gear. Λογικό, μιας και το σεναριακό μπάχαλο που επικρατεί από τα πρώτα Metal Gear μέχρι τα Metal Gear Solid και τα sequels που τελικά είναι prequels επιτρέπει να χωρέσουν βιβλιοθήκες ολόκληρες με τίτλους spin off. Είναι όμως σίγουρα το πιο μπερδεμένο, αφού παρά τα μεταφυσικά στοιχεία που από πάντα είχε η σειρά, είναι η πρώτη φορά που η δράση μεταφέρεται σε παράλληλο σύμπαν με ζόμπι, μέσα από σκουληκότρυπα που ανοίγει από την έκρηξη στο τέλος του Ground Zeroes (κάπου εδώ φανταζόμαστε τον έτερο Πέππα του Enternity να καίει αφίσες της Konami). Το τραβηγμένο από τα μαλλιά σενάριο, τουλάχιστον αφηγηματικά, επιτρέπει στην ομάδα ανάπτυξης να αλλάξει τη συνταγή του gameplay και να αφήσει το παλιό, καλό tactical espionage action/operations να πεθάνει στην ησυχία του, ανεξίτηλα χαραγμένο στις μνήμες όλων όσων αγαπήσαμε τα Metal Gear (Solid). Το μοντέλο χειρισμού του Metal Gear Solid V λειτουργεί βέβαια και εδώ ιδανικά, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι η ολοκληρωμένη δουλειά σε τέτοια ζητήματα αποτελεί σωτηρία βάση για έναν τίτλο και επένδυση για έναν developer.
Βλέπετε το “Survive” στον τίτλο υποδηλώνει ότι εδώ δεν υπάρχει άλλος στόχος παρά η επιβίωση. Και ακόμα και αν η σκηνοθεσία στα videos (θέλει να) θυμίζει Metal Gear, δεν αρκεί μια σταθερή κάμερα σε περίεργη θέση και δύο τύποι να λένε φιλοσοφικές φανφάρες για πειράματα για ταξίδι στο χρόνο. Ο διάλογος και τα cut-scenes ήταν όλο το ζουμί στο franchise, ο λόγος που οι πιστοί οπαδοί πίνουν νερό στο όνομα τους και, εδώ, αστοχούν εντυπωσιακά όχι απλά να θέσει μια βάση, αλλά ακόμα και να κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Αντίθετα, την προσοχή κεντρίζουν τα πολλά πράγματα που καλούμαστε να κάνουμε στην αρχή του Metal Gear Survive. Η μπάρα της αντοχής είναι ελάχιστη, το ίδιο και η υγεία, οπότε πρέπει να κυνηγήσουμε, να μαγειρέψουμε για να φάμε και να παραμείνουμε ενυδατωμένοι, προκειμένου να επιβιώσουμε και να ολοκληρώσουμε τις αποστολές που μας δίνονται από AI companion. Αυτές αποτελούν, κατά κύριο λόγο, fetch quests, στα οποία αναζητούμε memory boards, ή κάποιον επιζώντα, ή την ενεργοποίηση κάποιου μηχανήματος. Στην πορεία συναντάμε τους wanderers, οι οποίοι προσπαθούν να μας ξαφνιάσουν κατά την εμφάνισή τους, όμως δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση απειλή. Στήνουμε έναν τοίχο από συρματόπλεγμα, εξοντώνουμε ένα σεβαστό αριθμό wanderers, συγκεντρώνουμε την ενέργεια που κουβαλάνε και πάμε παρακάτω. Με τα resources που μαζεύουμε αναβαθμίζουμε τη βάση μας, τον εξοπλισμό μας και τον ίδιο μας τον χαρακτήρα.
Αυτό που λείπει από το συνδυασμό όλων των παραπάνω είναι η ισορροπία. Αντιλαμβανόμαστε ότι σε τόσο δύσκολες συνθήκες το σώμα ενός ανθρώπου είναι προφανώς καταβεβλημένο, όχι τόσο όμως ώστε να μπορεί να τρέξει μόλις 80 μέτρα ή ότι θα πρέπει συνεχώς να βρίσκουμε φαγητό αλλιώς θα πεθάνουμε. Η αέναη αναζήτηση για πόρους κάνει το παιχνίδι υπερβολικά κουραστικό και αργό στην αρχή και υπερβολικά βαρετό στη συνέχεια, ενώ φυσικά επιβαρύνει και την πρόοδό μας στις αποστολές, προσθέτοντας αχρείαστο χρόνο στο grind και κάνοντάς το να φαίνεται, ατελείωτο.
Για να ζυγιστούν λίγο τα πράγματα, υπάρχει και η περιοχή Dust, στην οποία οι απολαβές σε resources και kuban energy είναι αυξημένες, μαζί όμως και με τις απαιτήσεις του τίτλου από εμάς. Εκεί δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την πείνα, αλλά και την έλλειψη οξυγόνου η οποία αντιμετωπίζεται με την ανταλλαγή kuban energy. Βέβαια, αυτός ο μηχανισμός μπορεί ουσιαστικά να χρησιμοποιηθεί λίγες φορές, μιας και όσο το χρησιμοποιούμε το κόστος του οξυγόνου αυξάνεται, καταλήγοντας ασύμφορη την χρήση του. Επιπροσθέτως, η ορατότητα είναι μειωμένη, συνεπώς πολλές φορές καταλήγουμε να κάνουμε κύκλους ή να κινούμαστε με μειωμένη ταχύτητα προς τα objectives και, ενώ η ύπαρξη των Wormhole Transporters προσφέρεται για γρηγορότερη μετάβαση, η ενεργοποίησή τους «τραβάει» wanderers. Τότε καλούμαστε να υπερασπιστούμε τη συγκεκριμένη περιοχή και να αντιμετωπίσουμε πολλαπλά κύματα εχθρών, που αποσκοπούν στο να καταστρέψουν τον εν λόγω Transporter.
Κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η ενσωμάτωση microtransanctions, ένας μηχανισμός που ο γράφων έχει πια συνηθίσει σε πολλαπλούς τίτλους και έχει μάθει να αγνοεί. Άλλωστε, αν κάτι δεν μας ενοχλεί, δεν ασχολούμαστε και πάμε παρακάτω. Εδώ όμως η Konami «ξέφυγε» ελαφρώς με τη χρήση τους. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δεύτερο save file παράλληλα με το πρώτο. Για να το κάνουμε πρέπει να το ξεκλειδώσουμε ξοδεύοντας 1000 SV coins, τα οποία αποκτάμε έναντι χρηματικού αντίτιμου. Με τον ίδιο τρόπο προσφέρονται και έξτρα slots για αποθήκευση των όπλων που κατασκευάζουμε έναντι 550 SV coins έκαστο, ή boosts για τη γρηγορότερη εξέλιξη του χαρακτήρα μας, κάτι που λόγω του αργού ρυθμού του παιχνιδιού σίγουρα κάποια στιγμή θα περάσει από το μυαλό μας. Και ακόμα και αν με το καθημερινό log in δίνονται bonus 30 SV coins, σκεφτείτε πόσες μέρες πρέπει να παίζουμε για να συγκεντρώσουμε τα προαναφερθέντα ποσά.
Δεν είναι όλα αρνητικά όμως στο Metal Gear Survive. Πέραν του τεχνικού τομέα που στέκεται αξιοπρεπώς κάνοντας χρήση των περισσοτέρων assets του Metal Gear Solid V, οι στιγμές που ο τίτλος μετατρέπεται σε horde mode προσφέρουν σε κάποιο βαθμό διασκέδαση, ειδικότερα μετά τις πρώτες ώρες, όποτε και έχουμε πλέον εξοπλιστεί με καλύτερα όπλα. Το crafting του νέου εξοπλισμού, με τη χρήση των recipes αλλά και η διαδικασία της ενίσχυσης της βάσης μας λειτουργούν πολύ ικανοποιητικά και προσφέρουν σε κάποιο βαθμό την ικανοποίηση της προόδου. Ακριβώς αντίθετα δηλαδή από τη διαδικασία περισυλλογής των αντίστοιχων υλικών. Επιπλέον, ο τίτλος περιλαμβάνει multiplayer έως και για τέσσερα άτομα σε ένα τύπου horde mode, σαν αυτό που αναφέραμε προηγουμένως, στο οποίο μπορούμε να μαζέψουμε πολύτιμα resources που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετέπειτα στο single player.
Το Metal Gear Survive είναι μια περίπτωση τίτλου που θα έπρεπε να έχει άλλο όνομα. Το Metal Gear στο όνομά του προσφέρει εν τέλει μόνο τη σεναριακή βάση (και αυτή...αχνοφαίνεται) και το δανεισμό FOX Engine και assets από το Metal Gear Solid V. Δεν πάσχει όμως μόνο σεναριακά. Πάσχει κυρίως σε ρυθμό, τόσο πολύ που οι επιτυχίες του, όπως το σωστό σύστημα crafting και η ικανοποιητική μάχη, θάβονται κάτω από ατελείωτες ώρες grinding σε έναν κόσμο που φαίνεται πως καθυστερεί τον παίκτη τεχνητά και επιτηδευμένα. Τόσο που η χρήση των microtransactions για τη γρηγορότερη πρόοδο, υπό συνθήκες, φαντάζει λογική. Κάτι που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε σε τίτλο μη free-to-play. Ακόμα όμως και αν το κάναμε, θα μέναμε με ένα αργό, survival game η ενασχόληση με το οποίο περισσότερο παρομοιάζεται με αγγαρεία παρά με διασκέδαση.
Έχω μια αρπαχτή κρυμμένη στης καρδιάς τα βάαααθηηηηη
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΧΑ
Ωραιο το review και σιγουρα θα μεινω μακρια απο MGS αλλα το ολο σκηνικο με αυτο το παιχνιδι εχει φερει στην επιφανεια μια ασχημη πλευρα της gaming κοινοτητας.
Απαντες (δεν αναφερομαι στο enternity) σπευδουν να κραξουν το Metal Gear Survive, και καλα κανουν, για το ποσο overpriced ειναι κτλ. Υπαρχει μια υπερ το δεον πρωτοβουλια για θαψιμο.
Ερωτηση. Στο Ground Zeroes ολοι αυτοι που ητανε;
Νομιζω την απαντηση τη γνωριζουμε ολοι οσoι ξερουμε το ονομα Hideo Kojima.
αν θυμάμαι καλά ,το GZ είχε φάει τρελό κράξιμο για αρπαχτή όταν βγήκαν τα review και αποκαλύφθηκε η διάρκεια στις 2ώρες :p o Κοτζίμα επίσης ,παραδέχθηκε ότι υπήρχαν πιέσεις να δώσει ένα δείγμα για το launch του PS4 στην αγορά της Ιαπωνίας και δεν ήταν εξαρχής το πλάνο να χωρίσει το MGSV , με έναν απλό πρόλογο-tutorial..το Survive τωρα με τα 10ευρα που ζητάει για νέο save , αξίζει δικαιωματικά το τίτλο του μεγαλύτερου αρμέγματος !!
Απο οσο θυμαμαι και εκει ειχε πεσει κραξιμο. Και δεν νομιζω οτι εφταιγε ο Kοjima για την υπαρξη του GZ. Ειδικα αμα δεις ποσα εκοψαν απο το MGSV προς το τελος του, ειναι φανερο οτι το ηθελε ακομη μεγαλυτερο
@PORTAL σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο περί του κείμενου. Να ξέρεις γενικά, επειδή αναφέρεσαι στην τιμή διάθεσης του Survive, αποφεύγω να βλέπω έναν τίτλο από αυτή τη σκοπιά στα reviews, διότι η τιμή είναι κάτι που αλλάζει εν καιρώ.
@all Και το GZ είχε φάει κράξιμο όταν είχε βγει. Από μένα σίγουρα αφού μιλούσαμε για ένα demo/δείγμα, όπως σωστά θέτετε, του MGSV επί πληρωμή. Εκεί για παράδειγμα, σήκωνε αναφορά στην τιμή που διατέθηκε IMHO.