Πρωταγωνιστής του ενδιαφέροντος αυτού εγχειρήματος, είναι ο ντεντέκτιβ Ronan O’Connor, ο οποίος σαν αστυνομικός του τμήματος του Salem, μιας μικρής πόλης στην Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, προσπαθεί να συλλάβει έναν κατά συρροή δολοφόνο με το προσωνύμιο “The Bell Killer”. Δυστυχώς για τον ήρωά μας, ο δολοφόνος τον σκοτώνει για να αποφύγει την σύλληψη. Αντί όμως ο Ronan να καταλήξει στην «αντίπερα όχθη», παραμένει σε μια διάσταση ανάμεσα στην πραγματική ζωή και την μετέπειτα. Έτσι, θα πρέπει να συνδυάσει το αστυνομικό του ένστικτο με τις υπεράνθρωπες δυνάμεις που του προσφέρει η ύπαρξη του σαν πνεύμα, έτσι ώστε να πιάσει τον εγκληματία που τον σκότωσε και να μπορέσει να ξεφύγει από αυτή την μεταβατική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Το εγκληματικό παρελθόν του Ronan πριν εισαχθεί στο Σώμα και τα πολλαπλά tattoo που κοσμούν το σώμα του, βοηθούν στο να δημιουργεί η εντύπωση του badass τύπου, κάτι που τελικά αποδεικνύεται απαραίτητο, δεδομένου του ότι ο Ronan σαν φάντασμα αδυνατεί να αλληλεπιδράσει φυσικά με τα περισσότερα αντικείμενα του περιβάλλοντος. Πέρα από αυτό, ο χαρακτήρας του δεν παρουσιάζει μεγάλο βάθος, αλλά αυτό δεν αφαιρεί από την συνολική αίσθηση του Murdered, λόγω της ατμόσφαιρας και της πλοκής, με την τελευταία να είναι εξαιρετική για παιχνίδι του είδους και να αποτελεί το σημείο εστίασης όλου του παιχνιδιού, καθώς το μυστήριο και η αγωνία για την λύση του δράματος παραμένουν μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, το οποίο έρχεται κάπου στις 8 ώρες.
Το υπόλοιπο καστ αποτελείται από αρκετά ενδιαφέροντες χαρακτήρες, αλλά αυτό γίνεται και πάλι λόγω του ντετεκτιβικού χαρακτήρα του παιχνιδιού και όχι λόγω κάποιου ιδιαίτερου χαρακτηριστικού, αφού όλοι είναι ύποπτοι ακόμα και αν δεν υπάρχουν στοιχεία που να τους ενοχοποιούν έστω και έμμεσα. Ένας συνάδελφος του Ronan με τον οποίο είχε κακό παρελθόν, ένα μέντιουμ και η κόρη της, καθώς και άλλα πνεύματα που τριγυρίζουν στους δρόμους του Salem, συνθέτουν την παλέτα των χαρακτήρων. Από πλευράς gameplay, η πνευματική φύση του O’Connor του επιτρέπει να περνά μέσα από τοίχους, να επηρεάζει την σκέψη διαφόρων ζωντανών ανθρώπων, να μπορεί να τους «καταλάβει» και να τους ελέγξει για να περάσει διάφορα εμπόδια ή για να εκτελέσει κάποια συγκεκριμένη ενέργεια μέσω αυτών, ή ακόμα και να κρυφακούει συζητήσεις. Βασικός πυλώνας του gameplay είναι η συλλογή στοιχείων από τις διάφορες σκηνές εγκλήματος, είτε απλά τριγυρίζοντας στον χώρο σαν φάντασμα, είτε χρησιμοποιώντας τις ικανότητες επίδρασης που έχετε πάνω στους ανθρώπους. Επομένως το αστυνομικό καθήκον εξασκείται και με τον παραδοσιακό και με τον υπερφυσικό τρόπο.
Το κακό με το όλο αυτό σύστημα, είναι ότι δεν υπάρχει ουσιαστική δυσκολία ή αβεβαιότητα στις κινήσεις ή τις αποφάσεις του παίκτη. Στην ουσία αυτό που πρέπει να γίνει κάθε φορά είναι να ψάχνετε την εκάστοτε σκηνή εγκλήματος για στοιχεία, τα οποία πρέπει να συνδυάσετε στο τέλος, ώστε να προκύψει κάποιο συμπέρασμα στο κάθε Investigation. Κάθε σκηνή όμως έχει έναν προκαθορισμένο αριθμό στοιχείων και η «λύση» της κάθε σκηνής είναι επίσης προκαθορισμένη, με δυο ή τρία στοιχεία εξ αυτών να πρέπει να επιλεχθούν για να συνδυαστούν και να δώσουν την λύση. Ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζονται αυτά τα στοιχεία είναι αδιάφορος, εφόσον αν κάνετε λάθος επιλογή, το παιχνίδι σας αφήνει να συνεχίσετε επιλέγοντας ένα άλλο στοιχείο και «γκριζάροντας» το λάθος, οδηγώντας σας τελικά στην λύση μέσω μιας “process of elimination”.
Το θετικό είναι ότι τα στοιχεία είναι προσεκτικά επιλεγμένα και με σωστή παρουσίαση, επομένως ποτέ δεν θα αισθανθείτε ότι κάτι απλά εμφυτεύτηκε εκεί από τους δημιουργούς του τίτλου, απλά και μόνο για να βοηθήσει στην εξέλιξη της πλοκής. Καλοδεχούμενα είναι και ένα δυο απλοϊκά puzzles, όμως οι special υπερφυσικές ικανότητες του Ronan, όπως η τηλεμεταφορά, χρησιμοποιούνται μόνο όταν πρωτοεμφανίζονται για την εξέλιξη του story. Αυτό που έρχεται να σπάσει την ηρεμία της εξερεύνησης των στοιχείων σαν ένας αόρατος για τους ζωντανούς ντεντέκτιβ, είναι οι Demons, πνεύματα που και αυτά έχουν κολλήσει στην ενδιάμεση αυτή κατάσταση, αλλά έχουν παραστρατήσει και πλέον επιβιώνουν καταβροχθίζοντας τις ψυχές των πνευμάτων που είναι αρκετά άτυχα για να πέσουν πάνω τους. Οι μηχανισμοί αλληλεπίδρασης με τους δαίμονες αυτούς θυμίζουν το Outlast, καθώς υπάρχουν κατάλοιπα ψυχών μέσα στα οποία μπορείτε να κρυφτείτε.
Αν σας εντοπίσουν, είναι απίστευτα εύκολο να χάσετε, επομένως απαιτείται προσοχή και η δυσκολία των κομματιών αυτών εξισορροπεί εκείνη των σκηνών εγκλήματος. Οι δαίμονες μπορούν να εξολοθρευτούν αν τους πλησιάσετε προσεκτικά από πίσω και ολοκληρώσετε σωστά ένα πολύ απλό quick-time event. Η παρουσία αυτών των κακών πνευμάτων σπάει την μονοτονία του συνεχούς “cop-feel” και του film noire, προσδίδοντας έναν ελαφρύ horror τόνο στο Murdered: Soul Suspect, θυμίζοντάς σας πως δεν είστε μόνοι σε αυτό το βασίλειο των πνευμάτων και σίγουρα όχι αλώβητοι. Την αυλαία του gameplay κλείνει το σχεδόν open-world Salem, όπου μπορείτε να εξερευνήστε τους δρόμους της ταλαιπωρημένης από το έγκλημα πόλης αυτής προς αναζήτηση κάποιον collectibles και side-investigations, όπου βοηθάτε άλλα πνεύματα να μάθουν τις λεπτομέρειες του θανάτου τους και να περάσουν έτσι «απέναντι». Κακή δουλειά έχει γίνει στις «σκέψεις» των NPC πολιτών που υπάρχουν μέσα στην πόλη και μπορείτε να διαβάσετε, οι οποίες συνοψίζονται στα «Ελπίζω ο δολοφόνος να μην έρθει για μένα», «αν κάτσω εδώ που έχει φως θα είμαι εντάξει» και «Αν σκοτώθηκε μπάτσος, κανείς δεν είναι ασφαλής», με μόνο ένα-δυο πνεύματα σε όλο το παιχνίδι να έχουν μια αξιόλογη ιστορία να μοιραστούν.
Σχετικά με τον οπτικό τομέα, δεν παρατηρούνται κάποια εντυπωσιακά δεδομένα, αλλά το παιχνίδι απεικονίζει ικανοποιητικά τους χαρακτήρες και τις εκφράσεις τους με ρεαλιστικό τρόπο. Τα περιβάλλοντα είναι προσεγμένα, με τοποθεσίες και κτήρια που υπήρχαν πολύ παλαιότερα στο Salem να είναι ορατά στα μάτια του Ronan, παράλληλα με τα ήδη υπάρχοντα, σύγχρονα κτίσματα. Η ψυχρή παλέτα και τα σκούρα χρώματα που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι καθ’ όλη την διάρκειά του συμβάλουν πολύ στην μεταφυσική αίσθηση που προσπαθεί να προσφέρει, χωρίς να κουράζει, ενισχύοντας παράλληλα και τον παράγοντα του «αστυνομικού δράματος». Ο ήχος είναι ό,τι αναμενόμενο, με τους διαλόγους να αποτυπώνονται από το voice acting με κάπως κλισέ ή μελοδραματικό τρόπο σε κάποιες φάσεις. Η ατμοσφαιρική μουσική ταιριάζει γάντι και δεν «πνίγει» τους υπόλοιπους ήχους, ενώ τα απόκοσμα samples είναι καλοφτιαγμένα και ανταποκρίνονται στα καθιερωμένα στάνταρ.
Τελικώς, το Murdered: Soul Suspect δεν είναι ένα κακό παιχνίδι. Αν και ο βασικός μηχανισμός του gameplay δεν προσφέρει κάποια δοκιμασία και είναι αρκετά scripted, το σενάριό του είναι αρκετά δυνατό για να ωθήσει σε ένα συνεχές playthrough μέχρι το τέλος, σαν μια καλή αστυνομική/superficial τηλεοπτική σειρά, με ένα πολύ καλά εκτελεσμένο film noire σκηνικό. Ενδιαφέροντα στοιχεία διάσπαρτα από εδώ και από εκεί, όπως για παράδειγμα οι μάχες με τους Demons, είναι καλοδεχούμενα, αλλά εφόσον το review αυτό είναι για βιντεοπαιχνίδι και εμένα δεν με λένε Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, το Murdered: Soul Suspect δεν καταφέρνει να φτάσει τις ανώτερες βαθμίδες των κυκλοφοριών. Ένα playthrough θα είναι αρκετό για να καλύψει την αστυνομικο-κεντρική δίψα σας, αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν θα ξαναγυρίσετε ποτέ στο Salem. One of us is the killer…
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity