Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

My Hero One’s Justice Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Bandai Namco

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Bandai Namco Entertainment

  • ΔΙΑΝΟΜΗ

    BNE Hellas

  • PEGI

    12+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
*
Η κριτική μας για το My Hero One’s Justice της Bandai Namco που δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει. #review

Πρέπει να βρούμε κάποιο όνομα για τα fighting games της Bandai Namco, αυτά τουλάχιστον που βασίζονται σε anime, διότι κυκλοφορούν με ρυθμό πολυβόλου και παρά τις διαφορετικές πηγές έμπνευσης που μπορεί να έχει το καθένα, οι κοινές καταβολές τους είναι σαφείς και βρίσκονται σε σωρεία τίτλων Dragon Ball και Naruto. Με τόσα IP στα χέρια της Bandai Namco, το περίεργο θα ήταν να μη συνεχιστεί η εκμετάλλευση της συνταγής, η οποία εφαρμόζεται πλέον και στο My Hero Academia, manga/anime με εκτόπισμα και μάλιστα όχι άδικο.




Στον κόσμο του My Hero Academia χαρακτήρες γεννιούνται με quirks, ουσιαστικά υπερδυνάμεις. Με εξαίρεση τον πρωταγωνιστή βέβαια. Κάποιος πρέπει να έχει το ρόλο του γκαντέμη άλλωστε. Ακόμη κι έτσι καταλήγει σε σχολείο για ήρωες (αλίμονο) και προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του με τη βοήθεια του All Might, του βετεράνου υπερήρωα που, ουσιαστικά, βρίσκεται στη μεριά του καλού, σε αντίθεση με τον All For One. Το γιατί ο τίτλος λέγεται My Hero One’s Justice πάντως και όχι κάπως αλλιώς ώστε να είναι ακόμη πιο ξεκάθαρη η σύνδεσή του με τη σειρά που, έτσι κι αλλιώς, ο κόσμος γνωρίζει όπως τη γνωρίζει, είναι κάτι που μας προβληματίζει ακόμα. Η αισθητική βέβαια και η απόδοση των περί των 20 διαθέσιμων χαρακτήρων επί της οθόνης είναι ξεκάθαρα πιστή στο πρωτότυπο υλικό. Επιπλέον χρησιμοποιείται αποκλειστικά το ιαπωνικό σπικάζ. Πράγμα που σημαίνει ότι οι περισσότεροι παίκτες δεν θα καταλαβαίνουν τι λέγεται πάνω στο χαμό της μάχης, ακόμη και όταν εμφανίζεται υπότιτλος, αφού κανείς δεν αφήνει τη δράση για να διαβάσει λίγο παρακάτω. Μικρό το κακό ασφαλώς αφού τίποτα δεν εξαρτάται από αυτές τις επαναλαμβανόμενες ατάκες έτσι κι αλλιώς.



Τα περίεργα ξεκινούν στο Story Mode που τελεί και χρέη tutorial στην πραγματικότητα, δεν είναι δηλαδή το κυρίως πιάτο του πακέτου. Παρότι πρόκειται για τον πρώτο τίτλο στο είδος για το My Hero Academia, το Story Mode εστιάζει σε γεγονότα της δεύτερης και τρίτης σεζόν, σαν να ήταν προτεραιότητα για την εταιρεία να περιλάβει ό,τι πιο πρόσφατο γινόταν με δεδομένα τα χρονικά περιθώρια για την ανάπτυξη του παιχνιδιού. Με στατικές εικόνες και στιγμιότυπα από το anime εδώ κι εκεί υπονοείται πως καλό είναι να ξέρει ήδη κάποιος τι γίνεται, άρα και το παιχνίδι είναι σχεδιασμένο για τον ήδη φανατικό. Παρότι λογικό να ισχύει κάτι τέτοιο, εξίσου λογικό είναι να απορεί κανείς όταν θεωρείται αδύνατο να προσελκυστεί κάποιος στο My Hero Academia γενικότερα αφού διαλέξει να παίξει το My Hero One’s Justice επειδή αποτελεί fighting game του τύπου που προτιμά, λιγότερο τεχνικό δηλαδή. Όχι πως το σύστημα μάχης δεν έχει τίποτα να πει βέβαια. Με τα quirks να είναι πολύ συγκεκριμένα σε κάθε χαρακτήρα αλλά και βασικό κριτήριο διαφοροποίησης, υπάρχει εξ ορισμού ποικιλία παρότι το σύστημα είναι απλό και λειτουργεί με λογική πέτρα-ψαλίδι-χαρτί με τις κανονικές επιθέσεις, τα counters και τα unblockables. Είναι κάπως αστείο βέβαια ότι κάτι “unblockable” κόβεται από απλή επίθεση, αλλά κομμάτια να γίνει δεδομένων των περιστάσεων. Η τριών επιπέδων μπάρα είναι η διαδρομή προς τις ακόμη εντυπωσιακότερες κινήσεις Plus Ultra, ενώ υπάρχει πάντα η δυνατότητα να τρίψει ο παίκτης τη μούρη του αντιπάλου σε δέντρα κ.λπ., ακινητοποιώντας τον για λίγο, δημιουργώντας άρα χρονικό παράθυρο για μερικά εύκολα χτυπήματα, προκαλώντας βέβαια και ζημιά στο επίπεδο. Το σχετικά συνετό σύνολο κινήσεων είναι ευχάριστο σε μικρές δόσεις, ακόμη και όταν βρισκόμαστε στο όχι και πολύ συνετό Story Mode.



Καλύτερα είναι τα πράγματα στο Mission Mode, που μεταφέρει τον παίκτη σε κάθε χάρτη, αλλά διατηρεί την ενέργειά του από μάχη σε μάχη, η οποία μπορεί να αναπληρωθεί βέβαια με αντικείμενα που κερδίζονται στην πορεία. Τέτοιες διευκολύνσεις όμως κοστίζουν, αφού το ζητούμενο είναι η καλύτερη δυνατή επίδοση τόσο στο επίπεδο όσο και στο σύνολο. Και τέτοιες ευκολίες ρίχνουν την τελική αξιολόγηση. Κάθε αποστολή έχει και μερικά ζητούμενα, για τη γεύση. Η πρόοδος ανοίγει το δρόμο προς το customization του χαρακτήρα, παρότι σε κανένα στάδιο δεν φτιάχνει χαρακτήρα από το μηδέν ο παίκτης. Ο ρόλος των αντικειμένων που κερδίζει κανείς, το cusotmization γενικότερα, είναι χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων που έχει στην προκειμένη η Bandai Namco. Πρόκειται απλά για κοσμητικά αντικείμενα, χρωματικές αλλαγές κ.ά. με μηδενική επιρροή στο gameplay. Επομένως είναι εδώ για τους φανατικούς και το σχετικό grind, ειδικά η προσπάθεια για την καλύτερη απόδοση στο κλιμακούμενης δυσκολίας Mission Mode, δεν επιβάλλεται. Απλά επιλέγεται. Ως τίτλος για τους fans, και με την ελπίδα να προσεγγίσει νέους, ωφελείται από τέτοια στάση έναντι περιεχομένου που στη γενιά του Fortnite επινοείται για να χτίζει περιουσίες.



Εξάλλου οι υπόλοιπες διαδρομές είναι οι κλασικές. Online και local multiplayer, κόντρα ή παρέα (βλέπεται ο ήρωας διαλέγει και δυο συνοδοιπόρους με τους οποίους μπορεί να κάνει συνδυαστικά combos όταν χρειάζεται) συμπληρώνουν προβλέψιμα το σύνολο. Άρα το My Hero One’s Justice είναι σχεδόν το ιδανικό fan game, σωστά; Όπως συμβαίνει συστηματικά πια σε αυτήν την κατηγορία, όχι, δεν είναι. Το προφανές λάθος στο χειρισμού του βασικού υλικού μας απασχόλησε νωρίς. Μένει όμως η νοοτροπία του συστήματος μάχης. Το My Hero One’s Justice δεν είναι ανάγκη να μπει σε ρόστερ διεθνών τουρνουά. Προέχει το θέαμα και η φιλικότητα προς κάθε είδος παίκτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αδύνατο ένα σύστημα που να καταφέρνει ακριβώς αυτό αλλά να δίνει και κάτι παραπάνω σε όποιον αφιερώσει χρόνο στην εξερεύνησή του. Τα καλύτερα παραδείγματα συνοδεύονται από το ρητό “easy to pick up, hard to master”. Ιδέα που όπως φαίνεται, από μόνη της, είναι “hard to master”. Η απλότητα του συστήματος σημαίνει ότι μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης αρκετά γρήγορα και εύκολα, διάκριση που κανείς δεν επιδιώκει ποτέ συνειδητά για τους προφανείς λόγους.



Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα του My Hero One’s Justice, κυρίως απόρροια μιας συγκεκριμένης νοοτροπίας της Bandai Namco για την κατηγορία, παρότι η ίδια φροντίζει να προμηθεύει και με ευχάριστες εξαιρέσεις. Αν πάει καλά βέβαια το My Heor One’s Justice μπορεί η επόμενη απόπειρα να τύχει ακόμη καλύτερης προσοχής από την ίδια την εταιρεία που το ελέγχει. Έχει ξανασυμβεί. Οπότε, γιατί όχι; 

5

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Ευχάριστη ποικιλία χάρη στα quirks
  • Το Mission Mode
  • Ο χειρισμός και ο ρόλος του customization
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Επιφανειακός ο ρόλος του συστήματος μάχης
  • Αδιάφορο και ανούσιο Story Mode
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*