Πριν καταλήξετε να ανησυχείτε για τα διάφορα modes πάντως, θα σας απασχολήσει αρκετά το single player όπου σχεδόν κάθε αγώνας καταφέρνει να γίνει ξεχωριστή εμπειρία, με κύριο σκοπό να σας μάθει όλα τα modes και τις αγωνιστικές παραμέτρους του Obliteracers. Καταφέρνει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά του και να σας προετοιμάζει για τα local και online battles που είναι και το ζουμί του τίτλου. Και μέχρι να φτάσετε εκεί θα έχετε μάθει πώς παίζονται όλα. Υπάρχει mode όπου ο τελευταίος επιζών παίρνει έναν πόντο και ο πρώτος που θα φτάσει σε συγκεκριμένο αριθμό πόντων κερδίζει, mode όπου κάθε αντίπαλος που εξουδετερώνετε σας χαρίζει έναν πόντο, άλλο στο οποίο όσο βρίσκεστε στην πρώτη θέση κερδίζετε τα kills όλων των υπολοίπων, καταστάσεις σε “pinball mode” όπου τα απλά τρακαρίσματα γίνονται μικρές τραγωδίες κ.ο.κ. Στα του οπλισμού θα βρείτε ρουκέτες, νάρκες, ολισθηρά λάδια, φλογοβόλα και πολλά ακόμα που δεν εξουδετερώνουν τον αντίπαλο αμέσως. Ο τελευταίος μπορεί πάντα να αποφύγει μια επίθεση χρησιμοποιώντας την ασπίδα του. Η χρήση της γίνεται κατά βούληση αν και όσο είναι ενεργοποιημένη κάνει εκπτώσεις στο χειρισμό σας ενώ εξαφανίζει και το όποιο power up κουβαλούσατε.
Μπορεί η δράση να λαμβάνει χώρα σε κανονικές διαδρομές και όχι ρε αρένες, όμως το αγνό racing έχει πολύ λίγη σημασία, με το όλο βάρος να πέφτει στη μάχη των συμμετεχόντων με power ups που βρίσκετε στη διαδρομή σας.
Αυτοί οι περιορισμοί καταφέρνουν να κρατήσουν ισορροπία που αρχικώς φαίνεται πως δύσκολα επιτυγχάνεται, με το συνδυασμό οπλισμού και modes να καταλήγει σωστά ζυγισμένος, οπότε δεν θα βρείτε κάτι που να σας ξενίσει. Αυτό το συναίσθημα ίσως το καταφέρει η σχετικά μικρή ποικιλία σε όπλα και επίπεδα, αν και το πραγματικό ζόρι βρίσκεται αλλού. Σε single player το A.I. δεν έχει ιδιαίτερα σοβαρή δυσκολία (αν και κλιμακώνεται αρκετά σωστά), κάνοντας τα πράγματα αρκετά εύκολα. Αν όμως βρεθείτε σε κυκεώνα αποτυχίας, ακόμα και ένας παίκτης A.I. να βρίσκεται έναν πόντο ή ένα βήμα μακριά από τη νίκη, το σύστημα θα προτιμήσει να δώσει έξτρα πόντους σε πολλούς περισσότερους racers εντός του αγώνα και τελικά η όλη αναμέτρηση τραβά παραπάνω, μιας και ακόμα και αν εσείς χάσετε σε ένα γύρο, το A.I. συνεχίζει κανονικά την πορεία του. Μπορείτε να επέμβετε στον αγώνα και αφού χάσετε, πετώντας ρουκέτες στους εναπομείναντες, οπότε μπορείτε να φέρετε ίσως τον αγώνα λίγο περισσότερο στα μέτρα σας. Δεν αλλάζει όμως το γεγονός πως μια αναμέτρηση μπορεί να κρατήσει πολύ περισσότερο απ΄ όσο χρειάζεται, όσο καλά και αν παίξετε (είναι τέτοια η φύση του παιχνιδιού που και η τύχη παίζει μεγάλο ρόλο).
Πριν καταλήξετε να ανησυχείτε για τα διάφορα modes πάντως, θα σας απασχολήσει αρκετά το single player όπου σχεδόν κάθε αγώνας καταφέρνει να γίνει ξεχωριστή εμπειρία, με κύριο σκοπό να σας μάθει όλα τα modes και τις αγωνιστικές παραμέτρους του Obliteracers.Είναι λοιπόν σωστό και φρόνιμο, αφού ξεμπερδέψετε με το single player, να ρίξετε το βάρος σε αναμετρήσεις με φίλους ή αγνώστους. Ανάλογα με το σε ποια πλατφόρμα έχετε αγοράσει τον τίτλο, μπορείτε να παίξετε ακόμα και με smartphone ως χειριστήριο, ενώ υπάρχει μεγάλο περιθώριο για ό,τι είδους παραμετροποίηση θελήσετε σε κάθε αγώνα. Οπότε καλύτερα για εσάς. Ακόμα και χωρίς το A.I. στην εξίσωση όμως, οι αγώνες με μεγάλο αριθμό racers γίνονται πραγματικά πολύ χαοτικοί, σε σημείο που, και να καταβάλετε σοβαρή προσπάθεια, δεν θα μπορέσετε να βρείτε το δικό σας “αμαξάκι” ανάμεσα στα υπόλοιπα. Και άμα το καταλάβετε αφού συνειδητοποιήστε πως δεν βρίσκεστε πλέον εντός οθόνης, είναι πρόβλημα. Σε Xbox One που δοκιμάσαμε τον τίτλο πετύχαμε σχεδόν απόλυτα άδειους servers, οπότε ένα μεγάλο κομμάτι του τίτλου φαίνεται πως έχει ήδη πάει στράφι. Μπορείτε να προσθέσετε όσους A.I. racers επιθυμείτε σε ένα online match για να υπάρξει σεβαστό πλήθος αντιπάλων. Αν όμως καταλήξετε να βάλετε μόνο A.I. racers λόγω έλλειψης κόσμου, μάλλον το “online” έχει χάσει το νόημά του.
Όλο το ζουμί λοιπόν καταλήγει στο local multiplayer για το Obliteracers, για να ρίξετε ακατέργαστο γέλιο με έως και άλλα 7 άτομα. Ο αριθμός “8” μοιάζει μάλιστα ιδανικός για να μην χάσετε τα αυγά και τα καλάθια από το υπερβολικό χάος στην οθόνη ενώ το τόσο νεκρό online mode και το single player που καταφέρνει να μη δώσει δικαιολογίες για replayability, η καλή παρέα είναι ο μόνος λόγος για να παίξετε τον τίτλο της Space Dust Studios. Αυτή δεν είναι μια κατάληξη που πραγματικά αξίζει στο Obliteracers μιας και έχει αρκετά καλές ισορροπίες και καταφέρνει να υποστηρίξει συνολικά τα όσα προσφέρει. Η απλή πραγματικότητα είναι όμως πως this is for the players. The local players.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity