Το πρώτο βασικό παιχνίδι των Pokémon για το Nintendo Switch είναι πλέον γεγονός και, αν και πρόκειται για remake παιχνιδιού της πρώτης γενιάς και όχι κάτι τελείως καινούριο, δεν γίνεται με τίποτα να περάσει απαρατήρητο. Άλλωστε, δεν είναι μικρό το γεγονός ότι μπορεί πια να παίξει κανείς μια πιο καλά φινιρισμένη έκδοση των τελευταίων τίτλων του franchise -ως προς τον τρόπο με τον οποίο ο παίκτης μετακινείται μέσα στο χάρτη, τα γραφικά, το όλο gameplay- σε εν μέρει οικιακή κονσόλα μαζί με μπόλικη νοσταλγία και νέα χαρακτηριστικά.
Όπως και στο Pokémon Yellow του 1998, ο νέος τίτλος φροντίζει να έχει ο παίκτης μόνιμη συντροφιά στην πορεία του το Pokémon της έκδοσης που θα αγοράσει, δηλαδή το Pikachu ή το Eevee. Το κάθε ένα από αυτά κλειδώνει στην εξάδα του παίκτη και σαφώς, δεν εξελίσσεται ούτε με παρακάλια, αλλά παρόλα αυτά γίνεται προφανώς παντοδύναμο και αναπόσπαστο κομμάτι του όλου παιχνιδιού. Η πρώτη διαφορά που παρατηρούμε είναι το ολοκληρωτικό διώξιμο των κινήσεων που βοηθούν στην προσπέραση διάφορων εμποδίων στο χάρτη (όπως Cut, Fly και Surf) και αντικαθίστανται με τις αντίστοιχες ειδικές τεχνικές που μαθαίνονται από το Pokémon-σύντροφο χωρίς να «πιάνουν χώρο» στην τετράδα επιθέσεων του. Αν αυτό δίνει την εντύπωση πως έχει ξεκινήσει να γίνεται απλούστευση ορισμένων χαρακτηριστικών του franchise, τότε δίνει τη σωστή εντύπωση και ο λόγος δεν είναι άλλος από το Pokémon Go. Διότι, τουλάχιστον για τους δύο τίτλους Let’s Go, η Nintendo δείχνει μια κάποια αδιαφορία για όσους είναι οπαδοί της βασικής σειράς, αλλά μισούν το παιχνίδι για smartphones, όσο επιτυχημένο και αν είναι το τελευταίο.
Την πεποίθηση αυτή ενισχύει το γεγονός ότι ο παίκτης δεν μπορεί να πολεμήσει το Pokémon που θέλει να πιάσει, εκτός και αν πρόκειται για κάποιο από τα θρυλικά ή άλλα «σπάνια» τέτοιου τύπου, όπως ο Snorlax. Αντίθετα, το Pokémon στέκεται ή λικνίζεται με τον τρόπο του μπροστά στον παίκτη, ο οποίος πρέπει να πετάξει berries στο πλάσμα που θέλει να πιάσει, για να κερδίσει την αγάπη του, και ύστερα να το «λιθοβολήσει» με Poké Balls. Οι πιθανότητες να το πιάσει εξαρτώνται από τη γνώμη του Pokémon για τα berries που καταβρόχθισε και από το πόσο εύστοχο ήταν το πέταγμα της Poké Ball. Όταν το Switch βρίσκεται στο dock του, το ένα από τα Joy-Cons χρησιμεύει ως η ίδια η Poké Ball και, με motion controls, η μπάλα εκτοξεύεται προς τα εκεί που θέλει ο παίκτης. Φυσικά και τα motion controls δεν λειτουργούν πάντα ιδανικά, γι’ αυτό και εξυπηρετεί μάλλον καλύτερα το φορητό mode της κονσόλας, το οποίο χρησιμοποιεί γυροσκόπιο και κάνει την κατάσταση κάπως ευνοϊκότερη. Σε κάθε περίπτωση, ο συγκεκριμένος τρόπος συλλογής Pokémon θα έπρεπε να παραμείνει στο Pokemon Go, καθώς αν κάποιος τίτλος πρέπει οπωσδήποτε να προσαρμοστεί στον άλλο, τότε είναι το Go με τη mainline σειρά και όχι το αντίθετο. Για το αν κάνει το πιάσιμο των πλασμάτων ευκολότερο η όλη αλλαγή πάντως, η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό ναι. Ακόμα και για τα shiny Pokémon, τα οποία απαιτούν ένα σεβαστό catch combo (π.χ. 20 συνεχόμενες φορές το ίδιο Pokémon) για να εμφανιστούν. Πάντως, αυτήν τη φορά ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να δει ποια Pokémon βρίσκονται κοντά του, καθώς αυτά περιφέρονται όπως ακριβώς -καλά το μαντέψατε- στο Pokémon Go.
Μιας όμως και είπαμε για κάτι «εύκολο», τα Let’s Go αντιμετωπίζουν τον παίκτη με το γάντι από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό που θα ασχοληθεί μαζί τους. Αν κάποιος έχει την εμπειρία έστω και ενός ολόκληρου τίτλου στη σειρά, θα προχωρήσει στο παιχνίδι τουλάχιστον μέχρι και το όγδοο και τελευταίο γυμναστήριο χωρίς να χάσει ούτε μια φορά. Το γεγονός είναι τραγικό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πόσο ευχάριστα και συνάμα δύσκολα ήταν τα πρώτα παιχνίδια. Ούτως ή άλλως μιλάμε για την ακριβώς ίδια ιστορία με δύο δεκαετίες πριν (εντάξει, κατά 90% ίδια αφού προστίθενται μερικοί χαρακτήρες και το Go Park που μεταφέρει Pokémon μεταξύ του Go και του Let’s Go), τις ίδιες περιοχές, τους ίδιους βασικούς εχθρούς από την Team Rocket. Το άβολο εδώ είναι πως γίνεται οφθαλμοφανές ότι τα αντίπαλα Pokémon αποφεύγουν πιο συχνά από ποτέ τις επιθέσεις του παίκτη, όμως ακόμα και αυτό αποτυγχάνει να προσθέσει δυσκολία. Τον εκνευρισμό βεβαίως μπορεί να τον προσθέσει.
Μέσα λοιπόν στην όλη απλούστευση των πραγμάτων, το Let’s Go κάνει κάτι για το οποίο παρακαλούσαμε χρόνια: έχει λιγότερες περιττές φλυαρίες. Από την αρχή του, όταν και ο παίκτης εισάγεται στον κόσμο του χωρίς οδηγίες για ανόητους, μέχρι και την τελευταία του στιγμή (όποια και αν είναι αυτή στη συνείδηση του κάθε fan – το παιχνίδι μπορεί να μην τελειώσει ποτέ), κάνει ξεκάθαρα τα πάντα με τον πιο σύντομο τρόπο που έχουμε συναντήσει ποτέ έως τώρα. Αυτό δεν στερεί τίποτα από τον νέο στη σειρά και αποτελεί ευχάριστη έκπληξη για τους βετεράνους. Φυσικά υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα τα οποία όντως είναι καλύτερο να ανακαλύψει μόνος του κανείς, αν και το μυστήριο που κάλυπτε τους παλαιότερους τίτλους είναι λίγο μικρότερο εδώ. Μιλάμε βέβαια για σπάνιο loot, για εύρεση συγκεκριμένων Pokémon, για βοήθεια των εκάστοτε NPCs που θα βρεθούν στο δρόμο μας, για περαιτέρω κατανόηση του όλου κόσμου. Ως προς αυτά, η περιοχή Kanto έχει ακόμα πολλούς άσους στο μανίκι της και αυτοί ευτυχώς δεν περιορίζονται στον ένα και μοναδικό προφανή λόγο: το ότι είναι η περιοχή που είναι.
Το να πιάσει κανείς όλα τα Pokémon του παιχνιδιού είναι πιο απλό από ότι στο παρελθόν. Ο λόγος φυσικά είναι η παρουσία του online τμήματος και του ίδιου του Pokémon Go. Έχουμε μάλιστα την παρουσία δύο ολοκαίνουριων Pokémon, τα οποία μπορούν να αποκτηθούν αποκλειστικά και μόνο από την εφαρμογή – και το Mew μπορεί να προστεθεί στη συλλογή του παίκτη αν αγοράσει το προαιρετικό χειριστήριο Poké Ball Plus. Αυτήν τη φορά ο παίκτης έχει όσα Pokémon πιάσει μαζί του. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος υπολογιστής που άλλοτε βρίσκαμε σε κάθε Poké Center είναι πλέον…εξαιρετέος. Στην τσάντα του χαρακτήρα του παιχνιδιού υπάρχει το Pokémon Box που περιέχει στην ουσία ό,τι πιάνει ο παίκτης, δίνοντάς του τη δυνατότητα να προσθέτει άλλα τέρατα στη βασική του εξάδα για μάχες ανά πάσα στιγμή. Αυτό κάνει τα πράγματα ακόμα πιο εύκολα, κάτι που είναι σίγουρα ανεπιθύμητο σε αυτόν το βαθμό, και αφαιρεί ακόμα λίγο από την αισθητική της core σειράς.
Ίσως το δυνατότερο χαρακτηριστικό που προστίθεται εδώ είναι το local co-op. Μιας και υποστηρίζεται mode που κάνει απαραίτητο μόλις ένα Joy-Con για παιχνίδι, το δεύτερο της κονσόλας μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάποιον φίλο και κάπως έτσι οι μάχες πραγματοποιούνται με δύο Pokémon της εξάδας του παίκτη ταυτόχρονα. Η διασκέδαση που μοιράζεται (τοιουτοτρόπως) είναι διασκέδαση διπλή και το παιχνίδι δείχνει να αποκτά άλλον αέρα όταν υπάρχει η εν λόγω συνεργασία. Όσο για το online τμήμα του, η λειτουργία είναι καλύτερη απ’ ότι στο παρελθόν, όμως όχι αψεγάδιαστη καθώς παρατηρούνται δυσάρεστες καθυστερήσεις και τα γνωστά κολλήματα. Όσον αφορά στα του τεχνικού τομέα, ακόμα και σε docked mode, το παιχνίδι έχει ορισμένα frame drops και καθυστερήσεις στην εκτέλεση εντολών επίθεσης στις μάχες. Κανένα από τα δύο δεν επηρεάζει δυσάρεστα την εμπειρία, είναι όμως αξιοπρόσεκτα.
Τα Pokémon: Let’s Go, Pikachu! και Let’s Go: Eevee! είναι οι πιο εύκολοι τίτλοι στη σειρά. Είναι το ορεκτικό πριν τον επόμενο μεγάλο τίτλο στο franchise για το Nintendo Switch, αλλά παραμένει ένα ευχάριστο ορεκτικό. Η κίνηση της Nintendo να προσελκύσει τον ομολογουμένως τεράστιο κόσμο του Pokémon Go στερεί από τα παιχνίδια πολλά πράγματα, διασφαλίζοντας όμως γι’ αυτή μεγαλύτερο κοινό. Σε αυτήν την περίπτωση θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον το επόμενο βήμα καθώς φαίνεται να διακυβεύονται πολλά, μεταξύ άλλων και η πορεία των παιχνιδιών μέχρι και σήμερα. Για τώρα, τα παιχνίδια εξασφαλίζουν πολλές ώρες παιχνιδιού (τουλάχιστον 20 για το βασικό story, αμέτρητες σε online μάχες), οι οποίες εξακολουθούν και εδώ να περνάνε πριν καν καταστεί αντιληπτό.
Παίζει λίγο με την υπομονή του φανατικού κοινού του franchise, αλλά οκ, Pokemon είναι. Δεν νομίζω να της γυρίσει μπούμερανγκ. Το μήνυμα που περνάει πάντως είναι τέρμα ασυνήθιστο για τα δεδομένα της Nintendo. Ποντάρει περισσότερο σε φρέσκο κοινό μέσω του συνδυασμού με το Pokemon Go και λιγότερο στη νοσταλγία των core.
Ίσως έτσι βγάζει νόημα και η τόσο πρώιμη ενημέρωση για τον επόμενο μεγάλο τίτλο, στην Ε3 2017 αν θυμάμαι καλά. Ήθελε να διασφαλίσει πως δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις με την έλευση του Let's Go.