Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι πρόκειται για ένα απλό endless running game, με κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες που το βοηθούν να ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα portable games τύπου Temple Run. Η σημαντικότερη αλλαγή στο χαρακτηριστικό αυτό concept είναι η απουσία ενός συγκεκριμένου διαδρόμου που πρέπει να ακολουθηθεί από το χρήστη. Το μεταλλικό σκάφος με μορφή πουλιού μπορεί να περιηγηθεί ελεύθερα προς τα δεξιά ή αριστερά, με μοναδικό στόχο να αποφεύγει οποιοδήποτε εμπόδιο. Ο χρήστης δεν μπορεί να ελέγξει την κατεύθυνση προς τα μπρος ή πίσω, παρά μόνο να αποφεύγει τους κινδύνους με το μοχλό του GamePad και να χαράζει νέες διαδρομές. Αυτό δίνει στο Race The Sun έναν ιδιαίτερα ελκυστικό τρόπο για να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη για μπόλικους γύρους.
Γρήγορος ρυθμός, μινιμαλιστικό art design, ενδιαφέροντα modes και μπόλικα εγκωμιαστικά σχόλια από διάφορα ΜΜΕ, όλα αυτά περνούν μπροστά από τα μάτια του κοινού σε λιγότερο από δύο λεπτά.
Ο στόχος του να αποφευχθούν πυραμίδες, γιγάντιες κολόνες, νάρκες και διάφορα άλλα εμπόδια με σκοπό το σκάφος να συνεχίζει να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερα χιλιόμετρα παραμένει, αλλά σε κάθε γύρο ο χρήστης μπορεί να δοκιμάσει να ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή. Μία διαδρομή που ενδεχομένως να προσφέρει ευκολότερη πορεία ή περισσότερα power ups που θα βοηθήσουν το χρήστη ακόμη περισσότερα στην πορεία του. Τα power ups και ο ήλιος πάνε μαζί και συνθέτουν τη δεύτερη λεπτομέρεια που ανεβάζει το ενδιαφέρον του τίτλου της Flippfly κατακόρυφα. Πέρα από τη βασική αποστολή που δεν είναι άλλη από την κατάρριψη των ρεκόρ με το κοντέρ να γράφει συνεχώς περισσότερους πόντους, ο χρήστης πρέπει να αποτρέψει τη δύση του ήλιου. Αυτό γίνεται μονάχα μέσω της συλλογής των κίτρινων power ups που επηρεάζουν άμεσα την πορεία του ήλιου, ενώ παράλληλα δίνουν ένα μικρό boost. Με κάθε item που συλλέγει το σκάφος, ο χρήστης κερδίζει περισσότερο χρόνο. Όσο ο ήλιος βρίσκεται ψηλά στον ουρανό, το σκάφος μπορεί να συνεχίσει χωρίς κανένα πρόβλημα τη ξέφρενη πορεία του μιας και «τρέφεται» από την ηλιακή ενέργεια.
Ο χρήστης δεν μπορεί να ελέγξει την κατεύθυνση προς τα μπρος ή πίσω, παρά μόνο να αποφεύγει τους κινδύνους με το μοχλό του GamePad και να χαράζει νέες διαδρομές.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων είναι και το σημαντικότερο συστατικό του Race The Sun στον τομέα του gameplay αλλά και της δράσης γενικότερα. Γιατί πέρα από την κατεύθυνση και το spinning με την απότομη αλλαγή κατεύθυνσης, ο χρήστης δεν χρειάζεται να πατήσει πλήκτρα ώστε να δημιουργήσει πολύπλοκα combos. Η προσοχή εστιάζεται τόσο στην αποφυγή των διαφόρων εμποδίων, όσο και στη θέση του ήλιου, παράγοντες που συνθέτουν μία έντονη μάχη με το χρόνο που απαιτεί τη συνεχή συλλογή των κίτρινων items. Εκτός αυτού, όταν ο ήλιος έχει φτάσει σε αρκετά επικίνδυνη θέση, η ατμόσφαιρα και το «μεταλλικό» τοπίο αποκτάει μία άγρια ομορφιά με τις απογευματινές σκιές οι οποίες επιβραδύνουν την ταχύτητα του σκάφους. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν αγώνα δρόμου κόντρα στα εμπόδια, το χρόνο, το σκοτάδι και τα…leaderboards. Μέσα σε όλον αυτόν τον φρενήρη ρυθμό, οι developers προσέθεσαν, φυσικά, τα απαιτούμενα leaderboards, αλλά και μικρά side-challenges. Από ένα σημείο και μετά, αυτά δεν χρειάζονται να ολοκληρωθούν από τον παίκτη ώστε να προχωρήσει το σκάφος στην επόμενη περιοχή, αλλά προσφέρουν σημαντικά upgrades που θα αυξήσουν ανάλογα το high-score. Όσοι επιλέξουν να αντιμετωπίσουν και αυτά τα challenges θα ανταμειφθούν με mini-achievements που προσφέρουν κάποιες σημαντικές επιπλέον ικανότητες, όπως για παράδειγμα να μπορεί το σκάφος να περάσει μέσα από portals ή να εμφανιστεί ο πολλαπλασιαστής πόντων. Ο χρήστης μπορεί μάλιστα να συνδυάσει μέχρι και δύο ειδικές δυνάμεις πριν ξεκινήσει ο νέος γύρος, με τη συγκεκριμένη υλοποίηση να μετατρέπει τα side challenges από απλά challenges σε σημαντικά προαπαιτούμενα για όσους κυνηγούν τα σκληροπυρηνικά high-scores. Μία μεγαλύτερη μπαταρία που κάνει καλύτερη διαχείριση της ηλιακής ενέργειας ή ένας μαγνήτης που κάνει τη συλλογή των items πιο εύκολη, αλλάζει ξεκάθαρα τα δεδομένα και τις δυνατότητες του σκάφους. Το ποιοι συνδυασμοί είναι καλύτεροι, εξαρτάται από τον τρόπο παιχνιδιού του καθενός.
Οι περισσότεροι γύροι διαρκούν λίγα λεπτά, ειδικά στην αρχή όπου οι συγκρούσεις πάνε «σύννεφο». Με κάθε αποτυχημένο γύρο όμως, ο παίκτης αρχίζει και εξοικειώνεται με τα power ups που δίνουν τη δυνατότητα στο σκάφος να πηδήξει αρκετά ψηλά, τα σημεία όπου συγκεκριμένοι τοίχοι πέφτουν, αλλά και τα μυστήρια portals που μεταφέρουν το σκάφος π.χ. στο διάστημα για μερικά bonus λεπτά και χωρίς το άγχος του ήλιου, αλλά με αρκετούς αστεροειδείς ως νέα εμπόδια. Και πολλές φορές, η επιλογή του να πηδήξει κανείς ώστε να αποφύγει ένα κτίριο ή να μεταφερθεί σε νέα διάσταση μπορεί να αποδειχθεί λάθος εκ των υστέρων επειδή χάθηκε ένα σημαντικό power-up που θα έδινε έξτρα χρόνο. «Trial & Error at its finest» που λένε και στα μέρη μας.
Τα μινιμαλιστικά γραφικά μπορεί να μη χαράζουν νέους τρόπους στιλιστικής έκφρασης, αλλά καταφέρνουν και παραμένουν ενδιαφέροντα χωρίς να αποσυντονίζουν το χρήστη από το βασικό του στόχο. Όσο προχωράει το σκάφος σε καινούριες περιοχές, τόσοι περισσότεροι κίνδυνοι εμφανίζονται στο δρόμο προς τη νίκη, οπότε καλό θα ήταν να μην υπάρχουν πολλοί περισπασμοί. Όταν ένα UFO αρχίζει και πυροβολεί το σκάφος με laser, ενώ παράλληλα ο χρήστης προσπαθεί να μη χάσει την «μπάλα» με όσα διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια του, το τελευταίο που θα επιθυμούσε κανείς θα ήταν «χαρούμενα φωτάκια» και εκλάμψεις δεξιά και αριστερά για διακοσμητικούς σκοπούς.
Οι περισσότεροι γύροι διαρκούν λίγα λεπτά, ειδικά στην αρχή όπου οι συγκρούσεις πάνε «σύννεφο».
Το Race The Sun δεν σταματάει όμως εδώ, αφού το παιχνίδι υποστηρίζει την αυτόματη αναδιαμόρφωση του κόσμου ανά 24ωρο. Με λίγα λόγια, κάθε μέρα αντιμετωπίζαμε μία «σχεδόν» καινούρια πίστα, η οποία προφανώς και βασίζεται στο ίδιο art design και concept με εκείνη που παίζαμε μία μέρα πριν, αλλά οι διαδρομές, οι παγίδες και η γενικότερη πορεία άλλαζε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αν συνυπολογίσει κανείς το απαιτητικό Apocalypse mode για τους βετεράνους, το παιχνίδι θα μπορούσε να είναι από τα πιο πλούσια πακέτα του είδους. Το «θα μπορούσε» εστιάζει δυστυχώς στην απουσία της ολοκληρωμένης μεταφοράς του Simplex World Creator και των διαφόρων Community online features της έκδοσης για PC, πράγματα που προφανώς λείπουν και από τα υπόλοιπα console ports.
Το Race The Sun δεν σταματάει στα κλασικά modes, αφού το παιχνίδι υποστηρίζει την αυτόματη αναδιαμόρφωση του κόσμου ανά 24ωρο.
Και εδώ βρίσκεται ίσως και το μοναδικό αδύναμο σημείο της έκδοσης του Wii U. Με τα mods της έκδοσης PC να προσφέρουν ακόμη περισσότερο περιεχόμενο (και χαμηλότερη τιμή στα 3 με 5 ευρώ περίπου) και τα PS4 και PS Vita να το έχουν δώσει ήδη «τσάμπα» μέσω του PS Plus, τα 9,90€ που ζητάει το Race The Sun στο Nintendo eShop αυτήν την περίοδο ενδεχομένως και να μοιάζουν πολλά. Σαν τίτλος προφανώς και τα δικαιολογεί, απλά σε σχέση με τις υπόλοιπες πλατφόρμες η τιμή του Race The Sun μοιάζει λιγότερο ανταγωνιστική με τα τωρινά δεδομένα. Από την άλλη, το Off-TV Play δίνει την αίσθηση μίας αγοράς «2 σε 1», μιας και ο χρήστης μπορεί να βιώσει την αίσθηση της “home console” εμπειρίας στην τηλεόραση και του portable gameplay στην οθόνη του Wii U GamePad.
Συνοψίζοντας, το πρώτο δίωρο κρύβει και τη μεγαλύτερη έκπληξη για το χρήστη που θα αγοράσει το Race The Sun. Γιατί οι περισσότεροι παίκτες θα το ξεκινήσουν με το σκεπτικό του «ας το δούμε κάνα μισαωράκι» και αργότερα θα αναρωτηθούν για πότε…έδυσε ο ήλιος. Και αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη δύναμη του συγκεκριμένου τίτλου. Με πολύ απλό gameplay, χαλαρό art design και το γενικότερα πασίγνωστο on-rail concept, δημιουργήθηκε ένα παιχνίδι που με τις απαραίτητες προσθήκες ανέβηκε επίπεδο στην κατηγορία την οποία αντιπροσωπεύει. Το Race The Sun δεν αποτελεί την επιτομή της φαντασίας, αλλά θα αναγκάσει τον κόσμο να επιστρέφει σε εκείνο ξανά και ξανά, προσπαθώντας να ξεπεράσει τα ρεκόρ του ανταγωνισμού.
Το έχω στο ps vita και αν στην αρχή είπα ώρε μάναμ τι ν τούτο ψιλοκόλλησα και έφαγα σοκολάτες για να έρθω στα ίσια μου!
Βλέπεις κύκλους Έκτωρα?
Θα χαλάσεις και με τα χρόνια θα γίνεις κυριλέ...
Ωραιο review.Πολυ καλο παιχνιδι,το επαιξα στο Ps3.
Αν μπορουσατε να κανετε και ενα walkthrough επειδη καποιοι κολλησαμε στις αρχικες πιστες και το παρατησαμε τελικα. :D
Το είχα κάψει στο Vita. Εθιστικότατο.
Κι εγώ στο Vita το είχα παίξει πρώτη φορά και σκεφτόμουν αυτό ακριβώς. Το πόσο εθιστικό είναι το concept και το gameplay του. Και όταν το έπαιξα στο Wii U για το review, δεν είχα κανένα θέμα να το παίξω ξανά για αρκετές ώρες
Αρκετα εθιστικο game και παραλληλα χαλαρωτικο . Βεβαια απο ενα σημειο δυσκολευουν πολυ τα επιπεδα ...