Η αρκετά μινιμαλιστική αισθητική του παιχνιδιού, που μας κυριεύει από το πρώτο δευτερόλεπτο, παραμένει αυτούσια. Μετά από ένα σύντομο και περιεκτικό εισαγωγικό βίντεο, στο οποίο παρουσιάζονται και τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού, έρχεται η πρώτη κανονική επαφή με τον τίτλο. Μια άδεια, γκρίζα τοποθεσία, ο ήλιος αρχίζει να κατεβαίνει και στόχος είναι να προλάβουμε τη δύση του, πάνω σε ένα αεριωθούμενο όχημα που κινείται αποκλειστικά με ηλιακή ενέργεια. H μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα παιχνίδια αυτού του είδους είναι ότι ο παίκτης μπορεί να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση επιθυμεί κι όχι απαραίτητα προς τα εμπρός όπως στην πλειονότητα των αντίστοιχων τίτλων. Μέσα σε αυτό το tutorial παρουσιάζονται και τα 3 βασικά modes του παιχνιδιού. Το Apocalypse mode, στο οποίο ο παίκτης καλείται να τρέχει επ' αόριστον προσπαθώντας να αποφύγει εμπόδια στην πορεία του αλλά και τη δύση του ηλίου, που αδειάζει το όχημα από ενέργεια. Το Mission mode, όπου ο παίκτης καλείται να ξεπεράσει κάποιες δοκιμασίες, οδηγώντας σε συγκεκριμένες διαδρομές, αντιμέτωπος είτε με τον χρόνο, είτε με την ίδια τη διαδρομή που αποτελείται από εμπόδια-γρίφους που πρέπει να ξεπεράσει. Τέλος, στο Create mode, o παίκτης έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει τις δικές του διαδρομές και εν συνεχεία να τις θέσει στη διάθεση της κοινότητας του παιχνιδιού.
Και τα 3 μέρη του παιχνιδιού είναι απολαυστικά. Με τα εμπόδια του apocalypse και τις δοκιμασίες του Mission mode να ανανεώνονται καθημερινά, προσφέρεται ένα ουσιαστικά ατελείωτο και συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, το οποίο μπορεί να προσεγγίσει τα γούστα του καθενός. Σε συνδυασμό με τις πίστες που διατίθενται στο workshop του τίτλου, ο μέσος όρος ωρών ενασχόλησης με το Race the Sun ανεβαίνει κατακόρυφα, χωρίς να πέφτει καθόλου η ποιότητα κι η διασκέδαση των παικτών. Σε αυτό βοηθούν και τα Experience Points, τα οποία κερδίζονται ανάλογα με την πορεία της κάθε δοκιμασίας. Με τη συμπλήρωση ενός αριθμού XP ξεκλειδώνονται επιμέρους levels, τα οποία ξεκλειδώνουν με τη σειρά τους επιμέρους power-ups. Τα επιμέρους power-ups είναι προσιτά σε κάθε mode και είτε βοηθούν στην πρόοδο του παίκτη, αφαιρώντας εμπόδια για παράδειγμα, ή επιτρέπουν στον παίκτη να τα υπερπηδήσει, είτε ανανεώνουν το όχημα, αυξάνοντας την διάρκεια της μπαταρίας του ή κάνοντάς το πιο ανθεκτικό στις συγκρούσεις. Στην πάροδο του χρόνου αυτά, πάντως, δεν προσφέρουν κάποια τρομερή επέκταση, καθώς το μόνο που μετράει τελικώς είναι η ικανότητα του παίκτη.
Συν τοις άλλοις, στον τίτλο υπάρχει ένα αρκετά πλούσιο soundtrack, το οποίο είναι αντάξιο του art design. Χαμηλοί ρυθμοί, που δεν αποσπούν την προσοχή και δένουν με την πορεία που ακολουθεί ο παίκτης. Βέβαια, μετά από αρκετές επαναλήψεις της ίδιας πίστας —άρα και του ίδιου τραγουδιού— ίσως να προκαλέσουν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιθυμούσε η ομάδα ανάπτυξης. Θετική είναι και η πολύ καλή ροή που είχε το παιχνίδι, μένοντας σταθερό στα 30fps παρά τις διαρκείς αλλαγές στον ορίζοντα. Γενικά το Race the Sun κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις το 2013 με την πολύ όμορφη και λεπτεπίλεπτη αισθητική του στο PC. Το ίδιο είναι σε θέση να κάνει 4 χρόνια μετά και στις κονσόλες, προσφέροντας μια εξαιρετική εμπειρία που, με βάση το κόστος του παιχνιδιού και το πολύ μικρό του μέγεθος, αξίζει να δοκιμαστεί και με το παραπάνω.
Το παιχνίδι κυκλοφορεί στις κονσόλες εδώ και χρόνια.Το είχε δώσει δωρεάν το Plus και είχα ασχοληθεί λίγο στο Vita.Με το review,ψήθηκα να το ξαναβάλω,εύγε.