Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Robinson: The Journey Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Crytek

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Sony (SIE)

  • ΔΙΑΝΟΜΗ

    Sony

  • PEGI

    7+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • Robinson: The Journey
    • 7+ pegi 7+
      • 0 RATING
        ΧΡΗΣΤΩΝ (0)
      • ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ
    ΕΠΙΣΗΜΟ SITE http://www.robinsonthegame.com/ FOLLOWERS 0 ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ
  • 4

    ENTERNITY SCORE
*
Έστω ότι έχετε μια αδυναμία στα γραφικά. Και αυτή εκτείνεται και στο PS VR. Μπορεί να είναι ψυχολογικό να θέλετε να υπάρχει πάντα κάτι πρόχειρο που να εντυπωσιάζει με μια ματιά. Στο το PS VR, αυτός είναι ο φυσικός ρόλος του Robinson: The Journey. Όταν αποφασίσει η Crytek ότι πρέπει να κάνει την Cry Engine να τραγουδήσει, ο κόσμος να χαλάσει, η μηχανή θα τραγουδήσει. Μονομιάς το Robinson: The Journey είναι το πιο εντυπωσιακό τεχνικά παράδειγμα στο PS VR, είτε τρέχει σε PS4 είτε σε PS4 Pro (στο τελευταίο ελάχιστα αλλάζουν στο χρώμα και έχουμε καθαρότερη εικόνα λόγω super sampling). Ξεπερνά ακόμη και το Batman Arkham VR σε τεχνικό επίπεδο. Όλα αυτά φαίνονται όντως με μια ματιά. Το θέμα είναι τι φαίνεται και με τις υπόλοιπες.



Μπορεί να μιλάμε για την Crytek, αλλά το Robinson είναι ο δεύτερος τίτλος VR της εταιρείας που δεν έχει σχέση με shooting. Πρόκειται για adventure. Έχουν περάσει λίγοι μήνες από την πρόσκρουση του σκάφους Esmeralda σε πλανήτη που προοριζόταν για ανθρώπινο καταφύγιο. Ο Robin, παιδί μόλις, επέζησε. Είναι όμως μόνος και δεν ξέρει ούτε τι πήγε στραβά, ούτε αν επέζησαν ή απλά έφτασαν κι άλλοι άνθρωποι στον ίδιο, καταπράσινο πλανήτη. Και είναι αποφασισμένος να μάθει.
Μονομιάς το Robinson: The Journey είναι το πιο εντυπωσιακό τεχνικά παράδειγμα στο PS VR, είτε τρέχει σε PS4 είτε σε PS4 Pro.
Πρώτα βέβαια πρέπει να διορθώσει μερικές βλάβες στον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί για αυτοματοποιημένη γεωργία, παροχή ηλεκτρισμού κ.λπ. Σε αυτό το στάδιο εξοικειώνεται ο παίκτης με το χειρισμό προφανώς. Παρότι το πολυεργαλείο του Robin μοιάζει ύποπτα με PS Move, το περιφερειακό αυτό δεν υποστηρίζεται. Όλα γίνονται με το DualShock 4. Τα χέρια είναι μονίμως ορατά και λειτουργούν και ως οπτικές άγκυρες, κάτι που μπορεί να θεωρεί δεδομένο ο παίκτης, όπως και το πολυεργαλείο. Με αυτό πιάνονται αντικείμενα, περιστρέφονται για να βρουν τη θέση τους, γραπώνονται πιασίματα για αναρρίχηση (όπως και στο The Climb της Crytek), σηκώνονται βαριά αντικείμενα και λύνονται γρίφοι. Νωρίς νωρίς γνωρίζουμε και τη Laika, ένα μικρό τυραννόσαυρο το αυγό του οποίου εκκολάπτεται μπροστά στα μάτια του Robin και, αυτόματα, ξεκινά η φιλία. Δεν λείπει και ένα σφαιρικό ρομπότ που χρησιμοποιεί το HIGS AI και φροντίζει να μας θυμίσει ότι ακόμη προσπαθούν κάποιοι να μιμηθούν Guilty Spark και Wheatley. Χωρίς επιτυχία.


Όλα γίνονται με το DualShock 4. Τα χέρια είναι μονίμως ορατά και λειτουργούν και ως οπτικές άγκυρες, κάτι που μπορεί να θεωρεί δεδομένο ο παίκτης, όπως και το πολυεργαλείο.

Μαζί πάντως ξεκινούν μια αρκετά γραμμική εξερεύνηση που κινείται σε ρυθμούς walking simulator. Δεν είναι παράλογο βέβαια από τη στιγμή που κάπως πρέπει να αποφεύγεται και η ναυτία. Για αυτό υπάρχουν και δύο συστήματα χειρισμού. Σε κάθε περίπτωση η στόχευση γίνεται με στρέψιμο του κεφαλιού και η κίνηση στους βασικούς άξονες με τον αριστερό μοχλό. Ανάλογα με το σύστημα που επιλέγει ο παίκτης, ο δεξιός μοχλός είτε επιτρέπει ελεύθερη κίνηση σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα, ή στιγμιαία στροφή κατά συγκεκριμένο αριθμό μοιρών, με την εικόνα να αλλάζει σαν σε slideshow. Η δεύτερη επιλογή είναι φιλικότερη. Εξαρτάται πάντα και από τον άνθρωπο πάντως. Κάπως πρέπει να επανέλθουμε στο adventure μέρος της υπόθεσης βέβαια. Αν αναρωτιέστε τι είδους σχέση μπορεί να έχει η Crytek με το είδος, η απάντηση είναι “΄όχι την καλύτερη”. Η εξερεύνηση δεν ενθαρρύνεται ακριβώς. Αν βρεθεί ένα αντικείμενο σε μια περιοχή, πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη αν είναι να χρησιμοποιηθεί. Αλλά αν αποδειχθεί άχρηστο, τότε χαραμίζεται η διαδρομή. Αν συμβεί κάτι κατά την εξερεύνηση, ό,τι και αν έχει βρεθεί πάει επίσης στράφι με την επιστροφή σε checkpoint. Αυτό είναι ένα θέμα, μιας και το πολυεργαλείο λειτουργεί ως σαρωτής για τα διάφορα είδη χλωρίδας και πανίδας. Η σάρωση είναι ένα mini-game που βασίζεται στη συλλογή σφαιριδίων. Ο παίκτης πρέπει να μαζεύει τα μπλε και να αποφεύγει τα κόκκινα, αλλιώς ξεκινά τη διαδικασία από την αρχή. Όσο πιο μεγάλο είναι το πλάσμα, τόσο μεγαλύτερη πρόκληση.
Και προφανώς δεν λείπουν τα τεράστια πλάσματα. Ο βασικός κίνδυνος στον κόσμο του παιχνιδιού είναι οι δεινόσαυροι διαφόρων ειδών. Οι raptors είναι οι βασικοί κυνηγοί που πρέπει να αποφύγει κανείς, αλλά θα βρεθούν στο δρόμο του και μεγαλειώδεις βροντόσαυροι ο όγκος των οποίων είναι ακόμη πιο εντυπωσιακός σε VR. Αρκετά ώστε να αγχώνεται όντως ο παίκτης για το ενδεχόμενο να τον λιώσει ο βροντόσαυρος κάνοντας βόλτα. Όταν εμφανίζεται κάτι σαρκοβόρο, ο Robin πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να γλιτώσει, ακόμη και να βάλει την Laika να φοβερίσει ό,τι…μπορεί να φοβερίσει.



Είπαμε όμως. Adventure. Το σενάριο δεν συναρπάζει, αυτό είναι σαφές. Πολλά περίεργα σενάρια όμως τα έχουν πάει καλά συνδεδεμένα με καλούς και διασκεδαστικούς γρίφους και καλή δόση εξερεύνησης. Σε ένα κανονικό adventure η εξερεύνηση είναι σχετικά γρήγορη και απλή υπόθεση. Φτάνουμε σε ένα χώρο και ψάχνουμε για διαδραστικά σημεία και αντικείμενα. Αυτό εδώ γίνεται στρέφοντας τη ματιά μας προς αντικείμενα, τα οποία τραβάμε προς το μέρος μας με το πολυεργαλείο. Όταν έρθει η ώρα να χρησιμοποιηθεί το αντικείμενο, προσπαθούμε να το τοποθετήσουμε στο σωστό σημείο με το σωστό προσανατολισμό. Αφού το κουβαλήσουμε από μια περιοχή σε μια άλλη αν χρειαστεί, χωρίς το σύστημα inventory που περιμένει κανείς σε παιχνίδι του είδους. Και ο θάνατος δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Αν γίνει κακός υπολογισμός, από τη στιγμή που είναι αδύνατο να το βάλει κάποιος στα πόδια, να αναπτύξει ταχύτητας της προκοπής, είναι εύκολη η ήττα. Και τότε φτάνουμε στο πιο πρόσφατο checkpoint, ακυρώνοντας κάθε scan, με κάθε αντικείμενο που είχαμε στην αρχική του τοποθεσία κ.ά. Ακριβώς επειδή όλα κινούνται σε ρυθμό walking simulator όμως, κάθε ατυχία οδηγεί σε αγγαρεία.


Το σενάριο δεν συναρπάζει, αυτό είναι σαφές.

Μπορεί όμως να αξίζει τον κόπο αν οι γρίφοι έχουν ενδιαφέρον, σωστά; Σωστά. Φαίνεται όμως ότι κάποια πράγματα παραμένουν ξένες ποσότητες για την Crytek που αφιέρωσε χρόνια σε άλλα είδη. Για αυτό και πάσχει η λογική των γρίφων. Κάπου υπάρχει ένα κενό που πρέπει να περαστεί. Τόσο μικρό που είναι αστεία υπόθεση. Όχι όμως. Πρέπει να το καλύψουμε με κάτι για να καταφέρουμε να περάσουμε στην άλλη μεριά. Αλλού σκεφτόμαστε ότι χωρά να περάσει από άνοιγμα ένα αντικείμενο, οπότε επιχειρούμε να το βγάλουμε με το πολυεργαλείο, εξ αποστάσεως. Η Crytek διαφωνεί όμως. Έχει σκεφτεί πως η επιτυχία θα έρθει μόνο με την αξιοποίηση της Laika και ή έτσι θα επιτευχθεί ή δεν θα επιτευχθεί ποτέ.



Ο συνδυασμός όλων αυτών καθιστά το Robinson: The Journey πιο λειτουργικό ως “εμπειρία” παρά ως adventure. Θέλοντας να πείσει για το δεύτερο όμως, αλλά και για την αρχική του τιμή, κρατά 3-5 ώρες, περισσότερο από κάθε άλλο τίτλο-εμπειρία. Και απλά καταλήγει να τονίζει τις αδυναμίες του που, ως συνήθως, δεν μπορούν να κρύβονται για πάντα από τον εντυπωσιακό τεχνικό τομέα.

 

4

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Φοβερός τεχνικός τομέας
  • Μοναδική η αίσθηση συνύπαρξης με δεινοσαύρους
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Αδιάφορο ως adventure
  • Αναιμικοί γρίφοι
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*