Οι υπόλοιποι μπορούν να περιμένουν έναν καθαρόαιμο, από άποψη ιδιοσυγκρασίας, τίτλο Spelunker, με το gameplay που μένει σταθερά προσηλωμένο σε αξίες του 1983 (εντάξει, όχι πάντα). Αυτό σημαίνει πως ο χαρακτήρας που ελέγχει ο παίκτης δικαιολογεί με άνεση τη φήμη του ως ο πιο αδύναμος ήρωας. Μικρές πτώσεις, μικρές αποκλίσεις και ελάχιστες επαφές οδηγούν στο θάνατο, με την ευαισθησία του ήρωα να είναι πραγματικά κωμική. Εκ των πραγμάτων βασίζεται σε μια εποχή με άλλη νοοτροπία και προτεραιότητες στο design, αλλά κι εδώ η λογική είναι ότι με επιμονή κι υπομονή ο χαρακτήρας βρίσκει βοηθητικά αντικείμενα, βελτιώνει το χαρακτήρα και πριονίζει διάφορα αγκάθια που τον εμποδίζουν. Στα 100 περίπου διαθέσιμα επίπεδα ο παίκτης, εκτός από κλειδιά και διάφορα βοηθήματα, βρίσκει litho-stones (πετροκοτρόνες θα τις λέμε εμείς) που, στην πραγματικότητα, είναι σαν κομμάτια παζλ που σχηματίζουν εργαλεία, εμφανίσεις, καπέλα και διάφορα βοηθητικά αξεσουάρ που μπορεί να βελτιώνουν την αντοχή σε κάποιες απειλές, να φροντίζουν να μειώνεται λίγο πιο αργά η μπάρα ενέργειας/ζωής του χαρακτήρας κ.λπ. Όσο πιο καλά τα αντικείμενα, τόσα περισσότερα litho-stones χρειάζονται για το σχηματισμό τους. Η χρήση των διαφόρων αντικειμένων βελτιώνει το επίπεδό τους και ενισχύει την επίδρασή τους, ενώ βελτιώνεται σιγά σιγά κι ο πρωταγωνιστής. Το πλάνο αυτό στοχεύει να κάνει τον παίκτη να επανέρχεται σε προηγούμενα επίπεδα, καλύτερα προετοιμασμένος, για να ανακαλύψει και την τελευταία τους γωνιά.
Μιας από τις ατυχίες επιλογές έχει να κάνει με το ρόλο του co-op. Υπάρχουν τμήματα στα οποία δεν μπορούμε να φτάσουμε χωρίς δεύτερο παίκτη. Επιβάλλεται λοιπόν το co-op, αν και όχι με πλήρες καρέ. Ακούγεται λογικό αλλά δεν είναι. Διότι προκύπτουν κι άλλες αστοχίες σχετικά με το co-op. Δεν επιτρέπεται το ανάμεικτο π.χ. με δυο σε μια κονσόλα στον ίδιο χώρο και άλλους δυο σε άλλες τοποθεσίες και επικοινωνία μέσω δικτύου. Έτσι κι αλλιώς είναι μυστήριο το online play αφού μόνο με emotes μπορεί να γίνει επικοινωνία. Σίγουρα είναι καλύτερα τα πράγματα σε local co-op δηλαδή. Ένα ζήτημα ακόμη είναι πως δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα γρίφοι που να απαιτούν συνεργασία και, έτσι κι αλλιώς, ο κάθε παίκτης μπορεί να είναι σε όποιο σημείο του επιπέδου θέλει, κάνοντας το δικό του.
Βέβαια με καλή συνεργασία το Spelunker Party γίνεται ευκολότερο και πιο ευχάριστο σε co-op. Σε solo play ο παίκτης έχει 5 ζωές. Αν τις χάσει όλες, δεν γυρίζει σε checkpoint αλλά στην αρχή του επιπέδου. Και δεν είναι ανάγκη να συμβεί κάποιο μοιραίο. Όσο κινείται ο χαρακτήρας η μπάρα αδειάζει. Και αν δεν μείνει τίποτα, χάνεται ζωή. Ο μόνος τρόπος να αναπληρωθεί είναι να προλάβουμε να επιστρέψουμε σε checkpoint. Σε co-op γίνονται τα ίδια ακριβώς με τη διαφορά ότι τότε ο χαρακτήρας επιστρέφει σε checkpoint και αν προλάβει να τον φτάσει κάποιος για revive εντός 30 δευτερολέπτων, τότε όλα καλά. Αλλιώς χάνει και μένει εκτός.
Και οι δυσκολίες συνεχίζονται με το splitscreen. Με τρεις και τέσσερις παίκτες δεν είναι σοβαρή η ορατότητα, αλλά, περιέργως, ούτε με δύο. Για κάποιο λόγο και οι δυο παίκτες, ακόμη κι αν παίζουν online, έχουν το δικό τους πλαίσιο με τις ίδιες διαστάσεις, με τις δυο εικόνες να στήνονται κάθετα, η μια κάτω από την άλλη. Άρα καταλήγουμε με μαύρα πλαίσια στο πλάι. Σε online μπορεί να απενεργοποιηθεί η προβολή του άλλου παίκτη, αλλά με μειωμένη επικοινωνία η αλήθεια είναι πως ωφελεί να βλέπει ο καθένας πού είναι ο άλλος. Τουλάχιστον κανείς δεν θα παραπονεθεί για το χειρισμό, μιας και υποστηρίζονται τα πάντα, Joy-Cons και Pro Controllers, με οποιοδήποτε συνδυασμό στο ίδιο σύστημα, ακόμη και με τέσσερις παίκτες. Βέβαια δύσκολο να μην καταλήξουμε με κάποιο εργονομικό ζήτημα με τη συμμετοχή τόσων παικτών και ταυτόχρονη ανάγκη να εμφανίζονται όλοι στην ίδια οθόνη. Θα ήταν έκπληξη το αντίθετο.
Τελευταίο μας παράπονο είναι ο ρόλος κάποιων επιπλέον objectives που προστίθενται σε επίπεδα μετά το πρώτο πέρασμα από αυτά. Όχι μόνο πρέπει να διαλέγει ο παίκτης ποιο θα είναι ενεργό σε κάθε απόπειρα, αλλά πρέπει να βυθιστεί στο μενού για να διαπιστώσει αν έπιασε τελικά στόχο ή όχι. Το ότι θα έχει κέρδη σε κάθε επιτυχία είναι παρηγοριά, αλλά δεν είναι σοβαρό το user experience σε αυτό το θέμα. Αυτό που θα θέλαμε να είχε γίνει καλύτερα είναι ο απογαλακτισμός από το free to play. Δεν έγινε και τόσο άσχημα, αλλά η εξαφάνιση των συναλλαγών και η διάθεση όλου του περιεχομένου δεν ακυρώνει αυτόματα την εσωτερική λογική ενός παιχνιδιού που έχει σχεδιαστή με άλλες προτεραιότητες. Και κάθε Spelunky είναι ήδη τόσο απαιτητικό, έχει τόσα μυστικά, που κάποια πράγματα απλά δεν χρειάζονται. Αν είναι να παιδευτούμε σε κάτι ακόμη, μήπως να γίνει πλέον λίγο πιο ρεαλιστικό το άλμα, λίγο πιο φυσιολογική πτώση, ώστε να μην πεθαίνουμε με τρόπο που πραγματικά δεν γίνεται να πεθαίνει άνθρωπος; Στο κάτω κάτω της γραφής, όλα είναι θέμα ισορροπίας.
Η ισορροπία του Spelunker Party σημαίνει ότι το Switch έχει εκπρόσωπο ενός είδους, μιας σειράς με βαθιά, αν και όχι τόσο δυναμική, ιστορία, κανείς δεν έχει όμως το Spelunker που θα έπρεπε.
Αποσύρεται κι άλλο κινητό τηλέφωνο από την ελληνική αγορά λόγω ακτινοβολίας
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity