Καταρχάς, η εξέλιξη της ιστορίας είναι εντελώς ανισόρροπη. Από τους ευφυείς και πρωτότυπους μηχανισμούς και γρίφους που δίνουν φρενήρη ρυθμό στο πρώτο μισό του, το State of Mind περνάει σε ένα πολύ πιο γραμμικό κι εξόχως βαρετό δεύτερο μέρος, που περνάει σε συγκεκριμένες μανιέρες στο gameplay και καταλήγει να είναι περισσότερο εξιστόρηση με εικόνες και σκηνές, με βάση τις επιλογές που κάνει ο παίκτης. Το ίδιο το σενάριο καθώς εκτυλίσσεται και, ενώ αφήνει υποσχέσεις και θεωρείται ως το πιο σημαντικό μέρος του τίτλου από τους δημιουργούς, πάσχει σε θέματα υλοποίησης. Μερικές ιδέες των σεναριογράφων αναλύονται, ίσως και σε υπερβολικό βαθμό, άλλες δίνουν τροφή για συγκεκριμένα quests στη διάρκεια του τίτλου και οι υπόλοιπες απλώς δεν αναλύονται ποτέ. Πέραν του ότι είναι άκομψο να υπάρχουν από την πρώτη στιγμή, εφόσον δεν καταλήγουν σε κάποιο συμπέρασμα ή αποτέλεσμα, η αίσθηση που μένει είναι λειψή. Αντιθέτως, αρκετά καλογραμμένες κι έξυπνες είναι οι παράπλευρες ιστορίες που αφηγούνται οι δευτερεύοντες χαρακτήρες του παιχνιδιού. Σε μερικές από αυτές μάλιστα, ο χρήστης μπορεί να χειριστεί τους χαρακτήρες αυτούς, οι οποίοι αποδίδουν με πολύ όμορφο τρόπο έναν άκρως δυστοπικό και μάλλον υπερβολικά τεχνολογικό κόσμο με τρόπο που δεν έγινε σε καμία περίπτωση στην κεντρικό ιστορία του τίτλου.
Εν συνεχεία, παρά την όντως έξοχη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού και τον ξεχωριστό τεχνικό τομέα, που την μεταφέρει με θαυμαστή συνέπεια και απόδοση, μετά τις πρώτες ώρες γίνεται αντιληπτό πως οι αλλαγές που γίνονται στον κόσμο, κι ενώ έχουν πραγματοποιηθεί δραματικά γεγονότα, είναι από μηδαμινές έως ανύπαρκτες. Η δουλειά που έχει γίνει σε αυτόν τον τομέα είναι τουλάχιστον πρόχειρη και σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτή. Η αντίστοιχη δουλειά στο τεχνικό κομμάτι είναι ξεχωριστή κι αποτελεί το δυνατό κομμάτι του τίτλου. Σίγουρα η ιδιαίτερη αισθητική, με τα αρκετά πολύγωνα και τις περίεργες γωνίες από τις οποίες γυρίζονται τα επιμέρους cut-scenes, θα ξενίσει μερικούς και θα συναρπάσει κάποιους άλλους. Όμως το εκπληκτικό voice acting και η τρομερή επιλογή της μουσικής όχι μόνο ικανοποιούν και συνεισφέρουν στον τίτλο, αλλά αποτελούν και σημείο αναφοράς για αντίστοιχους τίτλους.
Από εκεί και πέρα, αρκετά αξιοπερίεργο είναι πως υπάρχει η δυνατότητα μόνο για ένα save σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Πέραν του ότι ένα πιθανό πρόβλημα μπορεί να αναγκάσει τον παίκτη να ξεκινήσει από την αρχή, το παιχνίδι έχει, κυρίως προς το τέλος του, μερικές πολύ δύσκολες και περίπλοκες επιλογές. Με αυτόν τον τρόπο αποθαρρύνονται τα πρόσθετα playthroughs και με δεδομένη τη σημαντική διάρκειά του, κοντά στις 10 ώρες, μια λάθος απόφαση, μπορεί να καταστρέψει τη συνολική εμπειρία.
Το State of Mind δίνει στις οθόνες μας ένα συνολικά μέτριο αποτέλεσμα. Μερικά στοιχεία του, που είχαν αναδειχθεί πριν καν την κυκλοφορία του, όπως η ξεχωριστή ατμόσφαιρα, ενισχύονται από τον άρτιο τεχνικό τομέα. Όμως, η ομάδα ανάπτυξης έδειξε να μην τα καταφέρνει στα υπόλοιπα στοιχεία που απαρτίζουν τον τίτλο, με το αποτέλεσμα, τελικά, να είναι είτε ανομοιογενές, όπως φαίνεται από τη διαφορά δομής στα side stories και το βασικό μέρος της υπόθεσης, είτε πρόχειρο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity