Ορισμένες εμπειρίες είναι αποκλειστικά δικές μας. Μικρές στιγμές που για κάποιο λόγο κρατάμε στη μνήμη μας και μας έκαναν να ανακαλύψουμε μια πτυχή του εαυτού μας που ίσως μέχρι πρότινος δε γνωρίζαμε. Θα μπορούσε να πει κανείς πως το άθροισμα αυτών των στιγμών είναι ίσως αυτό που πρακτικά ορίζει την πορεία μας σε αυτή τη ζωή – το ποιοι ήμασταν και τι αντίκτυπο άφησε η παρουσία μας σε αυτή τη γη. Μπορεί να μην είναι ιστορίες και καταστάσεις που αφήνουν με κομμένη την ανάσα και συναρπάζουν, αλλά απλές καθημερινές στιγμές, πιθανώς χωρίς καν ενδιαφέρον για τους μη εμπλεκόμενους – άμεσα ή έμμεσα. Αυτήν την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα προοπτική αναλαμβάνει να φέρει στην επιφάνεια η Armature Studio με το Where The Heart Leads.
O τίτλος αφηγείται την ιστορία του Whit και του πως αυτός μέσα από ένα ατύχημα που άνοιξε μια τεράστια τρύπα (;!) στον κήπο του, βρέθηκε εγκλωβισμένος δεκάδες μέτρα κάτω από τη γη. Αυτό που ακολουθεί είναι μια αναδρομή στην ζωή του, από τα παιδικά του χρόνια, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Ο Whit είναι ο πρωταγωνιστής, ενώ ταυτόχρονα του δίνεται η δυνατότητα να αλλάξει την πορεία της ιστορίας όπως θέλει. Και ενώ μπορεί ο μετρητής κλισέ να έχει αρχίσει από τόσο νωρίς να βαράει κόκκινα, όμως θα πρέπει να σημειωθεί πως οι επιλογές που προσφέρονται στους παίκτες είναι πολλές και ναι, έχουν πραγματικό αντίκτυπο, απλά θα πρέπει κανείς να είναι σε θέση να τις αναγνωρίσει – περισσότερα για αυτό όμως παρακάτω. Αυτό που συμβαίνει είναι πρακτικά η αφήγηση της ζωής του πρωταγωνιστή μέσα από 3 μεγάλα κεφάλαια, αν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι, από τα εφηβικά χρόνια, στην ενηλικίωση και μετά τα πρώτα -ήντα.
Σε όρους gameplay αυτό μεταφράζεται σε ένα narrative τίτλο που η ιστορία παίρνει πρώτη θέση, και από μεριάς παίκτη να απαιτούνται οι επιλογές, ορισμένες «δράσεις» (που σπάνια ξεπερνάνε την ανάγκη του κρατηθεί ένα πλήκτρο κρατημένο για λίγα δευτερόλεπτα) και φυσικά η πλοήγηση του χαρακτήρα στα περιβάλλοντα. Οι ιδέες είναι έξυπνες και οι διάλογοι καταφέρνουν να βάλουν τους παίκτες στο κλίμα και να τους κάνει να επενδύσουν συναισθηματικά. Το πρόβλημα είναι πως ο τίτλος δεν βοηθάει ιδιαίτερα σε όσα χρειάζονται για να κάνουν αυτήν την «αφαίρεση» στο gameplay να μην μετράει αρνητικά στο όλο σύνολο. Όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ενώ για τα περιβάλλοντα έχει χρησιμοποιηθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα τεχνοτροπία που δένει όμορφα με την όλη θεματολογία, ο μοναδικός χαρακτήρας που είναι πλήρως rendered μετά το εισαγωγικό κομμάτι είναι ο Whit. Όλοι οι υπόλοιποι είναι απλές σιλουέτες χωρίς καν animations, κάτι που αναπόφευκτα αφαιρεί πόντους από τη δημιουργία μιας σωστής ατμόσφαιρας. Όχι ότι τα animations του πρωταγωνιστή είναι κάτι το ιδιαίτερο, αφού κάνει τις ίδιες 3 κινήσεις κυριολεκτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας.
Η οποία σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ότι είναι μεγάλη, ίσως διπλάσια σε μέγεθος από αυτό που θα έπρεπε. Είναι αντιληπτό ότι η ομάδα ανάπτυξης προφανώς ήθελε να εμβαθύνει περισσότερο και να βάλει ακόμα περισσότερο τους παίκτες στα παπούτσια του πρωταγωνιστή, αλλά η αλήθεια είναι ότι απλά υπάρχει πολύς χρόνος που θα μπορούσε να λείπει. Ορισμένα γεγονότα ξεκάθαρα καθημερινά παίρνουν περισσότερη ώρα στην οθόνη από ότι κάτι πιο σημαντικό, όπως για παράδειγμα ένας γάμος, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που απλά δεν υπάρχει καμία κατεύθυνση ή οδηγία και οι παίκτες αφήνονται να περιπλανιόνται στον κόσμο ψάχνοντας ποιο μπορεί να είναι το επόμενο trigger για να προχωρήσει η ιστορία. Λόγω αυτού υποφέρει ο ρυθμός της αφήγησης, κάτι που κάνει τον τίτλο κουραστικό για όποιον αποφασίσει να κάνει μεγάλα sessions (ενδεικτικά, ο τίτλος παίρνει περίπου 10-12 ώρες). Και πάλι, θα μπορούσε να έχει λιγότερο αρνητικό αντίκτυπο, αν υπήρχαν voice overs, κάτι που απουσιάζει επίσης, και η ανάγνωση που χρειάζεται είναι πολλή.
Σε γενικές γραμμές το Where The Heart Leads είναι πραγματικά ιδιαίτερο, τόσο με την θεματολογία του, όσο και με το πώς αυτή έρχεται στη ζωή μέσα από τις οθόνες. Η ιστορία που αφηγείται μπορεί να θεωρηθεί βαρετή, αλλά μέσα της κρύβει σημεία που θα κάνουν τους περισσότερους να αναγνωρίσουν κομμάτια του εαυτού τους, και να βρουν μια διαφορετική οπτική μέσα από αυτό. Πολύ δυστυχώς όμως, ο ισομετρικός και σχεδόν σουρεαλιστικός κόσμος του χρειάζεται πολλά περισσότερα για να γίνει λίγο πιο ελκυστικός.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity