Δεν είναι η πρώτη φορά που είμαστε αναγκασμένοι να ξεκινήσουμε ένα review με μουρμούρα και σίγουρα δεν τοποθετείται στα πλαίσια αυτής που αποκτάνε οι περισσότεροι λόγω ηλικίας. Έχουμε πει πολλές φορές ότι η δουλειά που έχει να κάνει ένας reviewer απαιτεί σωστούς χειρισμούς, δίχως βιασύνη, για να έχει από τη μια ο ίδιος όλο τον απαραίτητο χρόνο να τελειώσει ένα παιχνίδι και να μπορέσει να εκφράσει ολοκληρωμένη άποψη, από την άλλη για να μεταφέρει με ακρίβεια και σαφήνεια όλα όσα είδε για την καλύτερη ενημέρωση του κοινού. Όταν έχουμε στα χέρια μας ένα παιχνίδι αρκετά νωρίτερα από την κυκλοφορία του, όλα τα παραπάνω είναι δυνατό να εκπληρωθούν. Όταν όμως, όπως στην περίπτωση του Assassin's Creed Mirage λαμβάνουμε τον κωδικό στις 6 παρά δέκα το απόγευμα της Παρασκευής 29 Σεπτεμβρίου, που δεν αποκλείεται την ώρα εκείνη να μην βρισκόμασταν καν στο σπίτι και το embargo για να ανέβουν τα reviews λήγει στις 4 Οκτωβρίου, είναι απόλυτα λογικό να μην προλάβουμε να έχουμε κάτι έτοιμο "εγκαίρως". Όταν για να τελειώσουμε ένα παιχνίδι χρειαζόμαστε 23 ώρες και 40 λεπτά, με μόνο ένα ή δύο side quests ή όπως αλλιώς θέλετε να τα ονομάσετε, τότε, τότε προφανώς δεν φταίμε εμείς που το review δεν βγήκε με τη λήξη του embargo, όπως σας έχουμε συνηθίσει στο 99% των περιπτώσεων. Πάμε όμως στην ουσία γιατί αυτή είναι που ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Μιας και ο κωδικός που λάβαμε αφορούσε τη Deluxe Edition, είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με το παιχνίδι παράλληλα, τόσο στο PlayStation 5, όσο και στο PlayStation 4. To cross save ανάμεσα στις δυο κονσόλες λειτουργεί εξαιρετικά. Αποθηκεύεις την πρόοδό σου στη μία, μεταφέρεσαι στην άλλη και απλά συνεχίζεις ακριβώς από το σημείο που είχες σταματήσει. Και όλα αυτά προφανώς χάρη στην ευελιξία που προσφέρει η τεχνολογία cloud. Όπως γνωρίζετε ήδη, το είχαμε αναφέρει και στο preview μας, πρωταγωνιστής είναι ο Basim, ένας χαρακτήρας που γνώρισαν όσοι έπαιξαν το Assassin's Creed Valhalla. Τώρα, μεταφερόμαστε λίγα χρόνια πριν τις περιπέτειες της Ravensclan, στη Βαγδάτη του 9ου μ.Χ. αιώνα, σε μια εποχή που η σημερινή πρωτεύουσα του Ιρακ αποτελούσε σταυροδρόμι των λαών και σημαντικό κόμβο εμπορίου και πολιτισμού. Η τεράστια κλειστή αγορά, το χαμάμ, το χαρέμι, το ταχυδρομείο, η βιβλιοθήκη, το λιμάνι, οι κατά τόπους πλανόδιοι έμποροι, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που δείχνουν την ανάπτυξη της περιοχής την εποχή εκείνη. Πίσω τους όμως υπάρχει ένας άλλος κόσμος, μη ορατός στους περισσότερους, όμως απόλυτα σημαντικός για την καθημερινότητα καθώς κινεί τα νήματα της ζωής. Είναι η σύγκρουση ανάμεσα στους Ancient Ones και τους Hidden Ones (Assassin's), στην οποία λαμβάνει μέρος και ο Basim. Αρχικά, δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν κλέφτη των δρόμων, που αρπάζει το πουγκί ανυποψίαστων περαστικών και εμπόρων ή αναλαμβάνει να εκτελέσει για λογαριασμό άλλων ληστείες, με ανταμοιβή που του επιτρέπει να εξασφαλίσει τα βασικά. Στο πλευρό του, από την αρχή ως το τέλος, με κάποια διαλείμματα η Neehal, που αρχικά αφήνει την εντύπωση ότι δεν πρόκειται παρά για μια θηλυκού γένους εκδοχή του Basim. Γρήγορα όμως η ζωή του τελευταίου θα αλλάξει όταν γνωρίσει τη Roshan. Αυτή θα γίνει μέντοράς του, θα του μάθει όλα όσα πρέπει και θα του δείξει τον δρόμο για τον οποίο είναι προορισμένος.
Όπως είχε διαφημίσει η Ubisoft, με το Assassin's Creed Mirage η σειρά όντως επιστρέφει στις ρίζες της. Το σενάριο είναι σχεδόν γραμμικό και ναι μεν το gameplay δεν παίρνει τον Basim από το χέρι για να τον καθοδηγήσει στο επόμενο βήμα του, αλλά αυτός είναι πάντοτε επικεντρωμένος στον στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να αποκαλύψει τους Ancient Ones συγκεντρώνοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία και να τους εξοντώσει. Στην αρχή, ο παίκτης διαλέγει επίπεδο δυσκολίας και αυτό ήταν όλο. Η αύξηση των ικανοτήτων του πρωταγωνιστή είναι κατά ένα μεγάλο βαθμό συνυφασμένη με τον πρόοδό του στο παιχνίδι. Ξεχάστε τα τεράστια skill trees, τα εκατοντάδες όπλα και άλλα είδη εξοπλισμού, τις αναβαθμίσεις σε αυτά και πολλά άλλα. Όλα έχουν διατηρηθεί μεν, αλλά στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο, έτσι ώστε πρωταγωνιστικό ρόλο να έχει η δράση και όχι οι πολύωρες μελέτες για τα loadouts ή για να κατανοήσει κάποιος το τι νέες ικανότητες θα αποκτήσει ο χαρακτήρας αν ακολουθήσει συγκεκριμένο μονοπάτι στο skill tree. Μέσω των πλανόδιων εμπόρων και τεχνιτών ο Basim θα μπορέσει να αγοράσει υλικά, να αναπληρώσει εργαλεία που έχει ήδη ξοδέψει στις μάχες με τους αντιπάλους του, να αναβαθμίσει τα όπλα του, αλλά και τις ενδυμασίες του. Επιπλέον, υπάρχουν τέσσερα κέντρα επιχειρήσεων, όπου πάντοτε με το προκαθορισμένο αντίτιμο ένας εξειδικευμένος τεχνίτης θα ξεκλειδώσει για τον Basim νέα εργαλεία, όπως daggers, υπνωτικά βέλη, βόμβες καπνού και άλλα και θα αναβαθμίσει στοιχεία τους όπως το βεληνεκές και η ισχύς.
Τα κέντρα επιχειρήσεων ή Hidden Bureaus όπως ονομάζονται αποτελούν τις βάσεις όπου καταστρώνονται τα σχέδια εναντίον των Ancient Ones και θα τα επισκεφτείτε ουκ ολίγες φορές είτε για να πάρετε πληροφορίες, είτε για να δώσετε αναφορά για την πορεία ή την ολοκλήρωση μιας επιχείρησης. Γενικά, ο εντοπισμός του που ακριβώς βρίσκεται ο επόμενος στόχος δεν είναι αυτοματοποιημένη διαδικασία και σε αρκετές περιπτώσεις θα χρειαστεί να ρωτήσετε, να κρυφακούσετε, να παρακολουθήσετε υπόπτους, να δωροδοκήσετε και να αναζητήσετε έγγραφα. Ο αετός, που ακούει στο όνομα Enkidu ναι μεν θα βοηθήσει στον εντοπισμό στόχων και εχθρών, όμως μην περιμένετε να είναι όπως στο παρελθόν κάτι σαν το μάτι που αποκαλύπτει τα πάντα. Χρειάζεται αρκετή υπομονή αλλά και αναβάθμιση των ικανοτήτων του. Βεβαίως, μην ξεχνάτε να κάνετε Synchronize σε όποιο σημείο εμφανίζεται το σύμβολο του αετού, όχι μόνο για να αποκαλύπτεται ο χάρτης ή για να λειτουργεί ως fast travel point αλλά και για γίνονται απόλυτα ορατά όλα τα σημεία ενδιαφέροντος. Ένα ακόμα χρήσιμο εργαλείο είναι το Eagle Vision, που χρωματίζει με διαφορετικό χρώμα εχθρούς, σημαντικά πρόσωπα και σημεία κλειδιά για να ολοκληρωθεί μια αποστολή. Είναι λες και ο Basim μεταφέρεται σε άλλη διάσταση, η όρασή του γίνεται "μαγική", όμως μειώνεται η δυνατότητα ακοής του.
Οι αποστολές είναι γενικά καλοσχεδιασμένες. Ο "μαζεμένος" αριθμός τους βοηθάει στο να μην υπάρχουν επαναλήψεις, τουλάχιστον όσον αφορά τη σεναριακή πλευρά. Στις πιο πολλές περιπτώσεις θα χρειαστεί να διεισδύσετε σε καλά φυλασσόμενες εγκαταστάσεις και είτε θα τα δώσετε όλα για όλα με σπαθιά και ό,τι άλλο όπλο κουβαλάτε πάνω σας, είτε θα αναζητήσετε τρόπους να διεισδύσετε με τη βοήθεια άλλων, είτε δίχως να σας αντιληφθούν. Στην πρώτη περίπτωση σημειώνεται ότι ο Basim δεν είναι κάποιος μαχητής με εξαιρετικές ικανότητες και το πιο πιθανό είναι οι πάντοτε περισσότεροι σε αριθμό εχθροί να τον στείλουν στον άλλο κόσμο. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η επιστροφή στην απλότητα συμπαρέσυρε και τομείς που δεν έπρεπε. Ένας από αυτούς είναι τα μετρημένα στα δάχτυλα είδη εχθρών, που δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου μεταξύ τους εμφανισιακά, με εξαίρεση κάτι τύπους με ενισχυμένη πανοπλία, η αντιμετώπιση των οποίων δεν είναι ό,τι πιο εύκολο. Όσο για τον βαθμό αντίληψης και εξυπνάδας τους, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ειδυλλιακά, ναι μεν ανταποκρίνονται όταν υπάρξει θόρυβος σε συγκεκριμένη απόσταση από αυτούς, όμως ακόμα και αν αυτός με τον οποίο φύλαγαν μαζί σκοπιά και συνομιλούσαν πριν μερικά δευτερόλεπτα εξαφανιστεί για άγνωστο λόγο, δεν πρόκειται να συγκινηθούν ούτε στο ελάχιστο.
Σε περίπτωση που αναζητήσετε άλλους τρόπους για να διεισδύσετε κάπου, υπάρχει η δυνατότητα να βρείτε κενά στα τοιχώματα, να προσλάβετε μισθοφόρους για να επιτεθούν σε φρουρούς, να δωροδοκήσετε κάποιον καλλιτέχνη για να αποσπάσει κάποιον φύλακα με το τραγούδι του, ακόμα και να δώσετε χρήματα σε εμπόρους για να σας επιτρέψουν να γίνετε ένα με την παρέα τους και να περάσετε απαρατήρητος, χάρη σε ένα νέο σύστημα που λει. Η ψηλή βλάστηση, τα παραβάν τα κάρα γεμάτα άχυρο και οι σωροί είναι κλασσικές κρυψώνες που θα συμβάλουν τα μέγιστα για να περνάτε απαρατήρητος. Κρυμμένος εκεί, και όσο το δυνατό πιο κοντά στους στρατιώτες του εχθρού, σφυρίζετε, αυτοί υποψιάζονται ότι κάτι δεν πάει καλά, πλησιάζουν κοντά για να διερευνήσουν τι συμβαίνει, τους αρπάζετε, τους στέλνετε στον άλλο κόσμο. Κι αυτό θα επαναληφθεί δεκάδες φορές, μέχρι να εμπεδώσετε πλήρως τη διαδικασία και να την εκτελείτε με κλειστά μάτια. Και πάλι, αν κάτι πάει στραβά, αν γίνεται αντιληπτοί, θα έρθει η ώρα των όπλων.
Το σύστημα μάχης είναι απλό και θα γίνει εύκολα κατανοητό από όλους. Ένα πλήκτρο για την επίθεση, ένα για parry, ένα για dodge. Ειδικά αν μάθετε να συγχρονίζετε το parry τότε θα είστε πολλαπλά ωφελημένοι, μια και έτσι θα βγάζετε τους εχθρούς από τη μέση με τον ελάχιστο δυνατό αριθμό κινήσεων και τη μικρότερη δυνατή κατανάλωση του πολύτιμου stamina, που αν μηδενιστεί θα σας αφήσει έκθετους στις ορέξεις όσων αντιμετωπίζετε την εκάστοτε στιγμή. Δεν λείπουν οι δολοφονίες από ψηλά, όπως επίσης και οι πολλαπλές "εκτελέσεις" μέσω της λειτουργίας focus και των chains assassinations. Τα τελευταία είναι εννοείται προαιρετικά και η χρήση τους απλά ανεβάζει την ποικιλία των κινήσεων και το ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια των μαχών. Αυτό πάντως που θα θέλαμε να σημειώσουμε είναι ότι, ακόμα και αν δεν αναβαθμίσετε κανένα από τα skills σας, ελάχιστα θα επηρεάσει την ομαλή εξέλιξη του σεναρίου. Η αναβάθμιση ναι μεν βοηθάει, όμως ταυτόχρονα η μη αναβάθμιση δεν εμποδίζει. Καλό ή κακό; Είναι κάτι που θα πρέπει να κρίνετε εσείς οι ίδιοι. Εμάς πάντως αυτή η κατάσταση μας άφησε γλυκόπικρη γεύση με περισσότερη ένταση από το πικρό. Για μια ακόμα φορά, η Ubisoft κατάφερε να δημιουργήσει έναν υπέροχο κόσμο, που ζει και αναπνέει μαζί με τους κατοίκους του. Οι δρόμοι της Βαγδάτης σφύζουν από ζωή, είτε πρόκειται για ανθρώπους είτε για συμπαθητικά ζώα όπως γαϊδουράκια που περιφέρονται ελεύθερα. Άνδρες και γυναίκες δεν θα μείνουν αδιάφοροι σε περιπτώσεις που είστε με status καταζητούμενου, θα φωνάξουν τη φρουρά μόλις σας αντιληφθούν και μόνο αν σκίσετε τις σχετικές αφίσες θα επανέλθετε σε καθεστώς ανωνυμίας για να μπορείτε να μετακινείστε ελεύθερα, είτε με τα πόδια, είτε με την καμήλα σας που θα βρεθεί πάντα δίπλα σας με ένα σφύριγμα, είτε με άλογο σε ελάχιστες περιπτώσεις, είτε δια νερού.
Οι τεχνικές δυνατότητες του PlayStation 5 οδηγούν σε εξαιρετικά αποτελέσματα στον τομέα των γραφικών. Το οχυρό του Alamut είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, το ίδιο συμβαίνει με την πόλη και τα διάφορα εφέ, ακόμα και με τις φύτρες από το σιτάρι που παρασέρνει από τους αγρούς ο αέρας που φυσάει με δύναμη. Animations όπως αυτό του Leap of Faith μπορεί να μην κόβουν την ανάσα, όμως αποτελούν και πάλι μέρος της καλής κλασσικής συνταγής της σειράς. Εκεί όμως που η παραγωγή δίνει ρέστα είναι σε πολλά από τα cut scenes, που άνετα χαρακτηρίζονται ως κινηματογραφικού τύπου. Από εκεί και πέρα, η ηχητική επένδυση είναι τέτοια που για μια ακόμα φορά αναδεικνύεται η ατμόσφαιρα της εποχής αλλά και η ένταση της εκάστοτε στιγμή. Η προσοχή που έχει δοθεί και εδώ στα εφέ είναι μεγάλη και δεν λείπουν ούτε τα γκαρίσματα των γαϊδάρων, ούτε το αγκομαχητό της καμήλας την ώρα που καλπάζει για να σας μεταφέρει με ταχύτητα στον προορισμό σας. Παρά την ηλικία του, το PlayStation 4 στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και οι παίκτες θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν μια σχεδόν αψεγάδιαστη εμπειρία, με το μόνο πρόβλημα να είναι (και στο PS5) τα τερτίπια της κάμερας σε στενούς χώρους, μέχρι να καταφέρετε να προσανατολίσετε τον χαρακτήρα στο σημείο που πρέπει για να "ξεκολλήσει". Εκεί που υστερεί πολύ σε σύγκριση με την έκδοση για το PS5 είναι οι χρόνοι φόρτωσης. Τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απαιτούνται στην κονσόλα νέας γενιάς για να φορτώσει το παιχνίδι γίνονται πάνω από λεπτό στο PS4 και όχι άδικα, μέχρι να συνηθίσετε θα νομίζετε ότι κάτι δεν πήγε καλά και πρέπει να κάνετε restart.
Το Assassin's Creed Mirage αφήνει ανάμικτες εντυπώσεις. Σίγουρα πάντως οι φίλοι της σειράς θα πρέπει να ασχοληθούν μαζί του, καθώς θα τους γυρίσει πίσω στις εποχές που τα στοιχεία RPG δεν ήταν τόσα που να τους αποσπάνε από τη δράση. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, η απλότητα δεν ωφέλησε όλους τους τομείς, παρόλα αυτά το gameplay εμπλουτίζεται με μια σειρά από δραστηριότητες όπως συμβόλαια και αινίγματα, η αποκρυπτογράφηση των οποίων θα οδηγήσει σε πολύτιμες ανακαλύψεις. Από την άλλη αρκετά στοιχεία είναι χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους, όπως το skill tree και το κατά πόσο το ξεκλείδωμα των ικανοτήτων διευκολύνει την ολοκλήρωση των αποστολών. Τέλος, δεν λείπουν τα μηνύματα με παραπομπές στη σύγχρονη εποχή, όπως ο πανούργος κινέζος έμπορος, ενώ όχι ιδιαίτερα καλή εντύπωση προκαλεί η επιμονή στη χρήση της γνωστής ελληνικής λέξης. Κατά τα άλλα, καλή σας διασκέδαση.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity