Ανάμεσα στις δημοφιλέστερες σειρές manga/anime όλων των εποχών βρίσκεται το αριστούργημα του Tite Kubo, Bleach. Κάτι που μέχρι τώρα δεν είχε επιτύχει η σειρά, ήταν να εδραιωθεί στο στερέωμα του gaming καθώς ούτε κυκλοφόρησαν πολλοί τίτλοι, ούτε είχαν ποιότητα ανάλογη με το μέγεθος της σειράς. Το Bleach: Rebirth of Souls επιχειρεί να αλλάξει τα δεδομένα και ύστερα από δύο δεκαετίες ύπαρξης, να έρθει στο προσκήνιο του gaming με μια δυνατή παραγωγή.
Ένα κομμάτι που δύσκολα μεταφράζεται σε gameplay, είναι οι μάχες. Οι χαρακτήρες του Bleach: Rebirth of Souls χειρίζονται όπλα κάθε είδους, από κατάνα μέχρι τόξα, δίνοντας μεγάλη ευελιξία στο ρόστερ και στους βασικούς μηχανισμούς της μάχης. Υπάρχουν οι Quick Attacks (απλές επιθέσεις), οι Flash Attacks (ισχυρότερες επιθέσεις) και οι Signature Attacks (ξεχωριστή για κάθε χαρακτήρα). Όλοι διαθέτουν Block, Guard Break και step/dodge. Το καθένα από τα παραπάνω συνδέεται με ένα κουμπί κι ύστερα υπάρχουν συνδυαστικές κινήσεις, όπως το Hoho (L2/LT και step για τηλεμεταφορά πίσω από τον αντίπαλο), τα ειδικά Spiritual Moves του καθενός (L2/LT και Flash) και τα Reverse Actions (L2/LT και Quick), τα οποία λειτουργούν διαφορετικά ανάλογα την στιγμή. Μπορούν να επεκτείνουν ένα combo, να διακόψουν το combo του αντιπάλου ή να αυξήσουν το Spiritual Power, την μπάρα που επιτρέπει την χρήση Spiritual Moves.
Μέσα στη μάχη, οι δύο αντίπαλοι κινούνται ελεύθερα σε μια τρισδιάστατη αρένα και ανταλλάσσοντας χτυπήματα, μπορούν να… εκτοξευτούν από άκρη σε άκρη. Οι αποστάσεις καλύπτονται κρατώντας πατημένο το step, που βάζει τον χαρακτήρα σε φάση «τρεξίματος», οπότε μπορούμε να πιέζουμε τον αντίπαλο και να μην παίρνει ανάσα, εξαντλώντας το Reishi gauge που λειτουργεί σαν μια μπάρα HP. Όταν το Reishi μηδενίσει, μπορούμε να χτυπήσουμε με μια επίθεση Kikon (R2/RT) που αφαιρεί Konpaku (ζωές). Κάθε χαρακτήρας έχει πολλές ζωές, τις οποίες δεν εξαντλεί απευθείας ένα Kikon, οπότε αντί για δομή με γύρους ή κάτι συνηθισμένο, βλέπουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Βέβαια, τα Kikon μπορούν να ενισχυθούν με Reverse Actions και να «φάνε» περισσότερες ζωές. Αν όλα αυτά είναι… πονοκέφαλος και μόνο στην ανάγνωση, είναι ακόμη δυσκολότερα όταν συμβαίνουν εντός παιχνιδιού και το tutorial προσπαθεί να τα εξηγήσει στον παίκτη. Η τόση πληροφορία, η διαχείριση των gauges και αργότερα, η απομνημόνευση των combos κάθε χαρακτήρα, είναι «βουνό» για οποιονδήποτε πιάσει χειριστήριο, ακόμη κι αν έχει επαφή με τη σειρά. Ωστόσο, μετά από λίγες ώρες γίνεται απολαυστικό και ξεφεύγει από τα στερεοτυπικά anime arena fighters που έχουμε παίξει και ξαναπαίξει ανά τα χρόνια και γίνεται κάτι δικό του, ταιριαστό με το πνεύμα της σειράς κι όχι μπασταρδεμένο για να βγει απλώς στα ράφια. Το πρόβλημα βρίσκεται στην επιφάνεια: αν κάποιος προσπεράσει τις ορολογίες, θα δει πως αντιστοιχούν σε πολύ γνώριμες ιδέες (π.χ. HP), όμως ακόμη και το tutorial δεν σπρώχνει προς την κατάλληλη κατεύθυνση.
Με ρόστερ 32 χαρακτήρων, πολλοί εκ των οποίων αποκτούν νέες μορφές μέσα στη μάχη που αλλάζουν εντελώς τα movesets και τη δυναμική τους, υπάρχει κάτι για όλους. Κυρίως ξίφη, ασφαλώς, όμως υπάρχουν τόξα, πιστόλια, αλυσίδες και παραδοσιακές… γροθιές που δίνουν ποικιλία. Ανάλογα το όπλο που χειρίζεται ο καθένας, διαθέτει και τις αντίστοιχες ικανότητες. Για παράδειγμα, ο Uryu χειρίζεται τόξο και μπορεί να κρατάει αποστάσεις, είτε ξεφεύγοντας είτε χτυπώντας διαρκώς όποιον πλησιάζει. Άλλοι, όπως ο Grimmjow, κάνουν το αντίθετο: επιτίθενται με μανία και μεγάλα combos ώστε να έχουν «κλειδωμένο» τον αντίπαλο στη θέση του. Το ρόστερ αναμένεται να μεγαλώνει όσο περνάει ο καιρός, μέσω DLC που θα προσθέσει χαρακτήρες από νεότερα arcs, όπως το Thousand-Year Blood War. Και γιατί δεν τους περιλαμβάνει εξ αρχής; Διότι το Story Mode καλύπτει πέντε arcs (Substitute Soul Reaper Arc έως Arrancar Arc), κάτι που μας κάνει εντύπωση, αφού θα μπορούσε κάλλιστα να περιλαμβάνει και τα δύο επιπλέον arcs που ολοκληρώνουν το πακέτο και θα προσέφερε μια ολοκληρωμένη εμπειρία για όλους, ανεξάρτητα από την επαφή τους με τη σειρά. Πέραν αυτού, κάποια ενδιαφέροντα σημεία των arcs απουσιάζουν και η μετάβαση από γεγονός σε γεγονός ορισμένες φορές είναι παράξενη. Οι γνώστες θα το καταλάβουν, οι μη γνώστες θα παραξενευθούν, όλοι θα απορήσουν για ποιο λόγο έγιναν τέτοιες περικοπές.
Το Story Mode, συνολικά, είναι αρκετά γενναιόδωρο και απαιτεί περίπου 25 ώρες για να ολοκληρωθεί, περιλαμβάνοντας μάχες και cutscenes, μαζί με side missions και συγκεκριμένα objectives εντός μάχης που ξεκλειδώνουν ολοκαίνουριο υλικό. Επιπλέον, το “Secret Story” mode ξεκλειδώνεται όταν επιτευχθούν κρυφοί στόχοι σε ορισμένες μάχες και συνολικά, προσθέτει άλλες 10-15 ώρες παιχνιδιού, ενώ τα side missions προσφέρουν επίσης μια ντουζίνα ώρες. Συνολικά, για να δει κάποιος τα πάντα, χρειάζεται τουλάχιστον 40-50 ώρες. Ακόμη και όσοι έχουν ήδη διαβάσει το manga ή έχουν δει τη σειρά, θα θέλουν να εξαντλήσουν το Story Mode αν μη τι άλλο, για το ολοκαίνουριο υλικό του Secret Story που έγραψε ο ίδιος ο Tite Kubo. Η ποιότητα του Story Mode έχει σκαμπανεβάσματα, κυρίως στα cutscenes. Ενώ τα γραφικά, οι φωνές των ηθοποιών και η μουσική είναι άψογα, οι… σκηνοθετικές επιλογές στα cutscenes αφήνουν πολλά στη φαντασία. Κάποιες σκηνές είναι εντυπωσιακές, ενώ άλλες, σαν να μην πρόλαβαν να τις ολοκληρώσουν. Οι χαρακτήρες στατικοί, σαν δύο κούκλες που συνομιλούν σε κουκλοθέατρο. Ακόμη κι αν έβαζαν αυτούσιες σκηνές από το anime, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλύτερο, κι είναι αμαρτία αφενός γιατί το Bleach έχει όμορφο art style, αφετέρου γιατί σκηνές γεμάτες ένταση χάνουν τη δυναμική τους.
Μια πολύ ωραία πτυχή των objectives εντός πολλών μαχών, είναι τα “Secret Moments” και “Real Moments”. Πρακτικά, τα Secret προσθέτουν cutscenes με νέες προοπτικές για γεγονότα ενώ τα Real ωθούν τον παίκτη να τελειώσει μια μάχη όπως ακριβώς τελείωσε στο anime (με τις κατάλληλες κινήσεις, προϋποθέσεις κλπ), προσφέροντας ένα «αυθεντικό» τέλος για τους τελειομανείς. Όλες οι παραπάνω προσθήκες στο Story είναι καλοδεχούμενες και σπάνε την μονοτονία, για όσους έχουν ήδη παρακολουθήσει το anime ή διαβάσει το manga. Η AI του Story είναι καλή σε γενικές γραμμές, όμως σε κάποιες δύσκολες μάχες τιμωρεί πολύ εύκολα τα λάθη, ενώ άλλες φορές είναι πιο παθητική από όσο θα έπρεπε. Γενικά δεν θα κουράσει, παρά τις πολλές ώρες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του Story, όμως επιδέχεται βελτιώσεων για να βρει μια καλύτερη ισορροπία. Μπορεί να αντικατασταθεί από άνθρωπο, σε άλλα modes φυσικά, και η εμπειρία βελτιώνεται αρκετά. Αρχικά, περιλαμβάνεται τοπικό versus δύο παικτών και online multiplayer, για το οποίο αναφέρθηκαν αρκετά προβλήματα με το matchmaking. Αυτό παρατηρήσαμε και στις δικές μας δοκιμές, ωστόσο μετά τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας, η κατάσταση ήταν καλύτερη – ίσως γιατί μεγάλωσε το κοινό παράλληλα με τις όποιες διορθώσεις περιλαμβάνονταν στα updates.
Οπτικά, το παιχνίδι είναι υπέροχο, αφενός γιατί μεταφέρει τις δημιουργίες του Tite Kubo με λεπτομέρεια και καλοφτιαγμένα animations, αφετέρου γιατί τα μενού, οι σκηνές σε κάθε Kikon move και τα διάφορα εφέ είναι τόσο στυλάτα όσο αρμόζουν σε έναν τίτλο Bleach. Φαίνεται ξεκάθαρα πως οι δημιουργοί του παιχνιδιού είναι fans της σειράς ή έστω, τη σέβονται και την μετέφεραν όπως της άξιζε. Με εξαίρεση τα διάφορα προβλήματα σε cutscenes που αναφέρθηκαν, ο οπτικός τομέας είναι άριστος και η δράση σταθερή στα 60fps, με ελάχιστες διακυμάνσεις. Ανάλογη δουλειά έγινε και στη μουσική, που συνδυάζει επικά ορχηστρικά κομμάτια, με ροκ και ηλεκτρονική μουσική, που ταιριάζουν στη δράση. Οι ηθοποιοί κάνουν εξαιρετική δουλειά με τις φωνές τους, και σε ρόλους-κλειδιά (όπως ο Ichigo, η Rukia και ο Aizen) επιστρέφουν οι ίδιοι ηθοποιοί με του anime.
Με το Bleach: Rebirth of Souls η σειρά επιστρέφει στη «μεγάλη σκηνή» του gaming με φρέσκες ιδέες, από μια ταλαντούχα ομάδα που δείχνει έμπρακτα πόσο αγαπάει το σύμπαν του Tite Kubo. Είτε προσεγγίζεται ως τίτλος fighting, είτε ως τίτλος anime, τα καταφέρνει άψογα και στις δύο περιπτώσεις. Ορισμένα κακώς κείμενα, όπως η πολυπλοκότητα, χρειάζονται χρόνο για να απορροφηθούν όμως όποιος έχει μόνο λίγη υπομονή, θα καταλήξει με ένα διασκεδαστικό και φιλοσοφημένο arena fighter.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity