To γνωστό ελληνικό meme με τον Γιάννη Μπέζο να κοιτάει την εφημερίδα και να λέει “Από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;” θα ταίριαζε απόλυτα σε αυτό το review. Νέο παιχνίδι Double Dragon εν έτει 2025; Γιατί όχι, θα αναφωνήσουμε, μιας και το είδος των beat em’ ups συνδυάζει δύο στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επιτυχία. Από τη μία έχει τη δυνατότητα να αγγίξει τις καρδιές των gamers που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές, ενώ από την άλλη η λογική αυτών των παιχνιδιών είναι συνήθως άμεση, διασκεδαστική και βοηθάει στο παρεΐστικο couch co-op.
Το Double Dragon Revive ξεκινάει ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς διαθέτει όμορφα σχεδιασμένα cutscenes με εικόνες, voice overs και μια ιστορία τύπου B-movie. Τα γεγονότα διαδραματίζονται αρκετά χρόνια μετά το τέλος ενός πυρηνικού πολέμου, με την κοινωνία να έχει διαλυθεί και να συνεχίζει να υπάρχει μέσα σε πόλεις-κράτη που κυβερνώνται από διάφορες ομάδες που κατάφεραν να πάρουν ένα μέρος της εξουσίας. Από εκεί και πέρα έχουμε να κάνουμε με όλα τα ωραία κλισέ που θα θέλαμε να δούμε σε τέτοιου τύπου παιχνίδι: δύο μάχιμοι ήρωες που ενεργούν σαν δίδυμο, μία εχθρική ομάδα με όλα τα στερεότυπα (Shadow Gang), μία απαγωγή παιδικής φίλης και ένα απλοϊκό σενάριο που προωθεί το ξύλο σε αφιλόξενα μέρη. Σύμφωνοι, η ιστορία δεν είναι για Όσκαρ — έχει τις υπερβολές της — αλλά ακριβώς αυτό είναι που θέλουμε σε τέτοιου είδους δημιουργίες, συνοδευόμενο από καλή παρουσίαση.
Αντίθετα, η in-game καλλιτεχνική διεύθυνση συχνά απογοητεύει. Κάποια περιβάλλοντα μοιάζουν ξεθωριασμένα και λίγο βαρετά, ενώ με εξαίρεση κάποιους συγκεκριμένους εχθρούς, οι περισσότεροι χαρακτήρες μοιάζουν λίγο πεζοί Δεν είναι ότι τα γραφικά στο Nintendo Switch 2 είναι κακά, απλώς φαίνονται ελαφρώς άχαρα και επίπεδα. Τα 3D μοντέλα είναι ΟΚ, κάποιες πίστες τις ξεχνάς πολύ εύκολα από καλλιτεχνικής άποψης, ενώ και κάποιες κινήσεις μοιάζουν λίγο κουμπωμένες, στον βαθμό που κάνουν το παιχνίδι να μοιάζει πιο μέτριο απ’ όσο θα μπορούσε. Στον τομέα της μουσικής τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα, χωρίς βέβαια να μιλάμε για κορυφαίες pop ή drum n bass ενορχηστρώσεις. “It gets the job done”, που λένε και στο χωριό μας.
Ίσως να φταίει και η επιλογή να μεταφέρουν την κατάσταση σε ένα τύπου 2,5D περιβάλλον και όχι καθαρόαιμο 2D, γιατί το γενικότερο αποτέλεσμα μοιάζει να χωλαίνει λίγο σε ρυθμό και ροή. Οι βασικές κινήσεις των δύο χαρακτήρων είναι ικανοποιητικές, χωρίς να υπάρχει όμως κάποιο σημαντικό βάθος για beat’em up με αποτέλεσμα να έχουμε μία τυπική εμπειρία του είδους που κάνει τα απολύτως απαραίτητα. Στην πορεία δημιουργούνται αρκετές μικρές ανισορροπίες, όπως π.χ. κάποια εκνευριστικά boss fights, κάποια όπλα που είναι υπερβολικά καλύτερα από άλλα δημιουργώντας θέμα balancing, ή το γεγονός ότι υπάρχουν σημεία για platforming. Ειδικά το τελευταίο μας έκανε εντύπωση σαν επιλογή, γιατί το παιχνίδι δεν είναι σχεδιασμένο για κάτι τέτοιο και αυτό το νιώσαμε στο πετσί μας. Λείπει ο στιβαρός jump-and-run χειρισμός, οπότε δεν γνωρίζουμε γιατί επιλέχθηκε η συμπερίληψη τέτοιων δωματίων, μιας και φαίνεται από την πρώτη στιγμή ότι δεν κολλάει στο υπόλοιπο gameplay.
Πολλά από αυτά τα ζητήματα γίνονται λιγότερο αισθητά σε 2-player co-op, όπου η live διασκέδαση μασκαρεύει τις αδυναμίες. Το παιχνίδι υποστηρίζει και online, αλλά η εμπειρία εκεί ήταν απογοητευτική, καθώς δεν βρήκαμε ποτέ συμπαίκτες, ενώ πάνω από δύο ήρωες δεν μπορούν να συμμετάσχουν ταυτόχρονα στην αρένα. Στην πορεία υπάρχουν και άλλοι χαρακτήρες που μπορούμε να επιλέξουμε, πέρα των βασικών ηρώων Billy και Jimmy, με διαφορετικά movesets, αλλά χωρίς ιδιαίτερη φαντασία στα combo.
Η επιλογή “Extra” προσφέρει επιπλέον challenges και ειδικά διαμορφωμένα missions που προσφέρουν έξτρα περιεχόμενο, το οποίο επίσης μπορούμε να παίξουμε μαζί με άλλους παίκτες online, αλλά και εδώ δεν μπορέσαμε να βρούμε συμπαίκτες. Θεωρούμε την ύπαρξη αυτού του mode σημαντική για να υπάρχει παραπάνω replay value και content, γιατί το campaign ολοκληρώνεται σε περίπου 4 ώρες — κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο για τέτοιου είδους παιχνίδια. Απλώς λίγο ο ρυθμός του τίτλου, λίγο το μουντό art style, κάπου μπορεί να υπάρχει μία απογοήτευση όταν ολοκληρώνεται σχετικά γρήγορα το παιχνίδι, οπότε το “Extra” έρχεται να καλύψει έξυπνα αυτό το κενό.
Βέβαια, υπάρχουν αρκετά κενά στο Double Dragon Revive, όπως προαναφέραμε στο review, με αποτέλεσμα να μην έχουμε και την πιο αξιοσημείωτη αναβίωση του ιστορικού αυτού franchise. Αυτό που βγάζει μάτι είναι σίγουρα το art style και το στήσιμο των levels, που μοιάζουν κάπως μουντά και φτωχά. Οι κινήσεις των ηρώων και το combat συχνά δεν έχουν το βάρος και την αίσθηση που θα περίμενε κανείς, ενώ ορισμένα boss fights παρουσιάζουν θεματάκια με κινήσεις και physics, κάνοντας τη μάχη αποσπασματική και μερικές φορές εκνευριστική. Επιπλέον, η επαναληψιμότητα και η ποικιλία των επιπέδων κρίνεται περιορισμένη, με τις πίστες να δείχνουν μονότονες και να μην αξιοποιούν στο έπακρο τις δυνατότητες του beat ’em up είδους. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το “νεκροταφείο” που αντιμετωπίσαμε στο online, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα αγαπημένο franchise που επιστρέφει και πάλι στο προσκήνιο, αλλά δυστυχώς μαζί του έρχονται και αρκετά θέματα που το κρατούν πίσω από τον ανταγωνισμό. Έναν ανταγωνισμό που δεν κοιμάται και προσπαθεί με διάφορους τρόπους να ξεχωρίσει σε αυτήν τη μίνι αναβίωση των beat em’ ups που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια — τρόπους που θα θέλαμε σίγουρα να δούμε και από το Double Dragon Revive.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity