Το Drag × Drive δεν είναι σίγουρα τόσο τρελό και πλημμυρισμένο στα χρώματα όπως το Splatoon, αφού πρόκειται για καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο. Ναι, οι παίκτες αποτελούν μία φουτουριστική απεικόνιση χαρακτήρων που τείνουν να μοιάζουν με androids και ρομπότ, αλλά το πλαίσιο στο οποίο γίνονται οι αγώνες είναι πολύ πιο down to earth. Ο χώρος των αγώνων είναι κλειστός, το soundtrack αρκετά street και, παρ’ ότι υπάρχουν κάποια neon χρώματα για να ξεχωρίζουν οι παίκτες ή κάποιες έντονες κινήσεις, δεν πρόκειται για κάποιο υπερβολικό διαγαλαξιακό μπάσκετ. Αυτό το concept κρατάει την προσέγγιση του οπτικοακουστικού θέματος του Drag × Drive ελεγχόμενη, χωρίς να ξεφεύγει — κάτι που από τη μία μας άρεσε οπτικά, αλλά από την άλλη είναι σε αρκετά σημεία ελαφρώς μουντό και χωρίς τη δυνατότητα να ξεχωρίσει. Το ίδιο ισχύει και για το soundtrack, το οποίο είναι ταιριαστό με τους ήχους του γηπέδου και των μπασκετικών σουτ, αλλά δεν προσφέρει το κάτι παραπάνω ή ένα κολλητικό μοτίβο.
Η Nintendo φαίνεται να δίνει αρκετή έμφαση στο οπτικό customization των χαρακτήρων και των αμαξιδίων, με ξεκλείδωτα skins και αξεσουάρ, τα οποία θα επιτυγχάνονται μέσω προόδου και challenges — κάτι που ίσως κρατήσει το ενδιαφέρον των παικτών μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν διαφορετικοί παίκτες που μπορεί να επιλέξει ο χρήστης: τον Guard, που είναι τρομερά γρήγορος, τον Forward που εστιάζει στην απόλυτη ισορροπία των τριών stats — Rebounding, Strength και Quickness — και τον Center, που είναι ο πιο αργός, αλλά συγχρόνως και ο πιο δυνατός. Μεταξύ τους υπάρχει αισθητή διαφορά, και στις πρώτες ώρες είδαμε να νιώθουμε πιο άνετα με τον Guard, αλλά αυτό σίγουρα μπορεί να αλλάξει μετά από περισσότερες ώρες σε ολοκληρωμένο online περιβάλλον.
Το σημαντικότερο στοιχείο όμως του τίτλου είναι ο χειρισμός του — αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει προς τα έξω. Το παιχνίδι παίζεται αποκλειστικά με mouse controls, τα οποία πράγματι κάνουν μία εξαιρετική εξομοίωση των κινήσεων ενός αμαξιδίου. Ο χρήστης νιώθει το ρολάρισμα από τις κινήσεις, ο χειρισμός είναι ακριβής και ακόμη και η κίνηση με το ένα χέρι για το σουτ στην μπασκέτα είναι αρκετά πετυχημένη. Προφανώς και η τεχνολογία πίσω από τα mouse controls λειτουργεί, και το γεγονός ότι το σουτ «συγχωρεί» αρκετά όταν στοχεύουμε την μπασκέτα βοηθάει ώστε να πετυχαίνουμε τα καλάθια και να αυξάνεται η διασκέδαση.
Το πρόβλημα είναι ότι τα πάντα χρειάζονται αρκετή ώρα για να εξοικειωθεί κανείς με αυτού του τύπου τον χειρισμό και μπορεί εύκολα να καταντήσει κουραστικός στα χέρια. Ένα μικρό τρικ που λειτούργησε αρκετά στην περίπτωσή μας ήταν ότι, αντί να έχουμε τα χέρια μας απλωμένα στο τραπέζι, βάλαμε τα controllers στο παντελόνι ή το σορτς μας και τα πάντα έγιναν πιο άνετα. Ναι, μπορεί ελαφρώς να χάσαμε σε ακρίβεια, αλλά μειώσαμε τις αποστάσεις που διανύουν τα χέρια μας και μας ήταν πολύ πιο εύκολο να βγάλουμε πιο ξεκούραστα τις ώρες ενασχόλησής μας με το παιχνίδι.
Αφού τελειώσαμε με το αρκετά λεπτομερές tutorial, ήρθε η στιγμή να βολτάρουμε στο μεγάλο εσωτερικό στάδιο κάνοντας διάφορα trials. Πρόκειται για τεστ δεξιοτήτων, φυσικά με χρόνο, τα οποία έχουν μεγάλη γκάμα: από γρήγορες κινήσεις και σλάλομ μέχρι μικρές διαδρομές μετ’ εμποδίων. Τα συγκεκριμένα single player trials είναι αρκετά απαιτητικά, αλλά βοηθούν αρκετά ώστε να μπορέσει κανείς να καταλάβει καλύτερα τη λογική του Drag x Drive. Στο online κομμάτι, το Drag x Drive προσπαθεί να χτίσει το βασικό του πλεονέκτημα. Οι αγώνες 3v3 είναι γρήγοροι, έντονοι και απαιτούν πραγματική συνεργασία ανάμεσα στους παίκτες. Όταν η ομάδα συνεννοηθεί, το παιχνίδι δείχνει το καλύτερό του πρόσωπο: πάσες που βγαίνουν ακριβώς την ώρα που πρέπει, αιφνιδιασμοί που κρίνουν τον αγώνα και μια αίσθηση ρυθμού που κάνει κάθε ματς να κυλάει νεράκι. Είναι εμφανές ότι οι developers ποντάρουν πολλά στο ομαδικό στοιχείο, και αυτό είναι θετικό. Ακόμη και το matchmaking στις περισσότερες περιπτώσεις βρίσκει αγώνες σχετικά γρήγορα, κάτι που μας δίνει ελπίδα για μια γεμάτη κοινότητα.
Στο online κομμάτι, το Drag x Drive προσπαθεί να χτίσει πάνω σε όσα μάθαμε στα single player trials. Οι αγώνες 3v3 είναι γρήγοροι, έντονοι και απαιτούν πραγματική συνεργασία ανάμεσα στους παίκτες. Όταν η ομάδα συνεννοηθεί, το παιχνίδι δείχνει το καλύτερό του πρόσωπο: πάσες που βγαίνουν ακριβώς την ώρα που πρέπει, αιφνιδιασμοί που κρίνουν τον αγώνα και μια αίσθηση ρυθμού που κάνει κάθε ματς να κυλάει νεράκι. Είναι εμφανές ότι οι developers ποντάρουν πολλά στο ομαδικό στοιχείο, και αυτό είναι θετικό. Ακόμη και το matchmaking στις περισσότερες περιπτώσεις βρίσκει αγώνες σχετικά γρήγορα, κάτι που μας δίνει ελπίδα για μια γεμάτη κοινότητα. Αν και αρκετά από αυτά ακούγονται διασκεδαστικά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις αδυναμίες. Ένα σημαντικό σημείο τριβής είναι το lag, που επηρεάζει άμεσα τον χειρισμό. Στους περισσότερους αγώνες μπορεί να μην είχαμε θέμα, αλλά όταν εμφανιζόταν καθυστέρηση, ζοριζόμασταν. Εκεί που στο single player τα mouse controls φαίνονται ακριβή και εντυπωσιακά, στο online μια μικρή καθυστέρηση μπορεί να χαλάσει μια ντρίμπλα ή ένα κρίσιμο block, κάτι που αλλάζει ολόκληρη την εμπειρία, ειδικά σε ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η εμπειρία γίνεται ακόμα καλύτερη όταν βρεθούμε σε ματς με παίκτες που έχουν παρόμοιο επίπεδο με εμάς. Τότε οι αγώνες αποκτούν ρυθμό και γίνονται συναρπαστικοί. Οι αγώνες μπορούν να γίνουν με φίλους, με bots, με συνδυασμό φίλων και bots ή με τυχαίους παίκτες. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η επιλογή να παίξουμε με 2 φίλους ενάντια σε αγνώστους, κάτι που είναι ανεξήγητο και θα έδινε τη δυνατότητα για πιο ανταγωνιστικές ομάδες. Μπορούμε όμως να στήσουμε ένα δικό μας lobby με έξι άτομα, όπου οι «φίλοι» μπορούν να μπουν μέσω ενός εξαψήφιου κωδικού, ακόμη και αν δεν είναι στη friend list μας. Σε αυτά τα lobby έχουμε την ελευθερία να ξεκινήσουμε minigames ή 3v3 αγώνες, επιλέγοντας οι ίδιοι τις ομάδες και τη θέση των bots.
Τα lobbies μπορούν να φιλοξενήσουν έως και δώδεκα παίκτες, και μέσα στο Park μπορούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα. Αν παίζουμε με τυχαίους παίκτες, κάθε λίγα λεπτά ξεκινούν νέοι αγώνες. Επειδή στο Park υπάρχουν δύο ίδιες αρένες, οι δώδεκα παίκτες χωρίζονται σε δύο ματς 3v3. Το πρόβλημα όμως παραμένει: όταν ξεκινάει ένα ματς, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα βρεθούμε στην ίδια ομάδα με τον φίλο μας. Αυτό πιθανότατα γίνεται για να αποφευχθούν υπερδυνατές ομάδες, αλλά θα μπορούσε πολύ απλά να υπάρχει ένα team queue. Θεωρητικά, λοιπόν, οι παίκτες δεν μπορούν καν να είναι σίγουροι ότι θα παίξουν μαζί στην ίδια ομάδα, καθώς τρέχουν ταυτόχρονα δύο ματς 3v3 και η τοποθέτηση γίνεται εντελώς τυχαία.
Ένα ακόμα ζήτημα είναι η ισορροπία ανάμεσα στους χαρακτήρες. Ο Guard με την ταχύτητά του κυριαρχεί, ενώ ο Center, που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να «κρατάει άμυνα» με τη δύναμή του, μοιάζει αργός και εύκολος στόχος όταν βρεθεί απέναντι σε παίκτες που γνωρίζουν πώς να εκμεταλλευτούν την ταχύτητα. Ο Forward προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία, αλλά και αυτός συχνά καταλήγει σε δεύτερο ρόλο. Είναι προφανές ότι χρειάζεται δουλειά στο balancing, διαφορετικά πολλοί αγώνες θα γέρνουν υπερβολικά προς μια μεριά. Και βέβαια, υπάρχει και το θέμα του περιεχομένου το οποίο παραμένει για την ώρα ένα ερωτηματικό.
Χρειάζονται περισσότερα γήπεδα, περισσότερα modes και πιο πλούσια customization options για να κρατήσουν το ενδιαφέρον ζωντανό. Γιατί αν το Drag x Drive βασιστεί μόνο στον αρχικό ενθουσιασμό του χειρισμού, δύσκολα θα καταφέρει να κρατήσει παίκτες για μήνες. Γενικότερα, ενώ πρόκειται για ένα ιδιαίτερο και θαρραλέο concept, η Nintendo το άφησε λίγο γυμνό σαν περιεχόμενο και λείπουν στοιχεία που θα εστίαζαν σε ανατροπές και γέλιο. Λείπουν μηχανισμοί ανατροπής ή ειδικές καταστάσεις που θα έκαναν τους αγώνες πιο απρόβλεπτους. Σε άλλα party ή sports games, για παράδειγμα, υπήρχαν οι χρυσές μπάλες που μπορεί να έδιναν bonus πόντους – κάτι παρόμοιο εδώ θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερες τακτικές ανατροπές και σασπένς.
Συνολικά, το online αφήνει μια ανάμεικτη εικόνα. Από τη μία, δείχνει ότι έχει τις προϋποθέσεις να προσφέρει γρήγορη και διασκεδαστική δράση, με στιγμές που πραγματικά ξεχωρίζουν όταν όλα λειτουργούν όπως πρέπει. Από την άλλη, τα προβλήματα με το lag, την ισορροπία των χαρακτήρων και το περιορισμένο περιεχόμενο δεν επιτρέπουν στο παιχνίδι να μας πείσει πλήρως. Το Drag x Drive είναι μια προσπάθεια με καλές ιδέες, αλλά που χρειάζεται ξεκάθαρα βελτιώσεις για να σταθεί στον ανταγωνισμό, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε έναν σημαντικό παράγοντα. Σε αντίθεση με παραδοσιακά online competitive παιχνίδια, ο νέος τίτλος της Nintendo στηρίζεται σ’ έναν πράγματι ιδιαίτερο χειρισμό, που όμως κουράζει (κυριολεκτικά και σωματικά) πιο γρήγορα από τους κλασικούς τίτλους με gamepad ή πληκτρολόγιο. Ο μοναδικός τρόπος για να πείσει κανείς το κοινό να ασχοληθεί μαζί του, να βγει από το λεγόμενο comfort zone του καναπέ και του παραδοσιακού χειρισμού, είναι να του προσφέρεις ένα concept που λειτουργεί και με μπόλικο περιεχόμενο που θα τον ωθήσει να επενδύσει αρκετές ώρες σε εκείνο. Το πρώτο κομμάτι πέτυχε, το δεύτερο θέλει ακόμη δουλειά από τους υπεύθυνους του Drag x Drive.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity