Από anime μέχρι visual novels και musou, η σειρά Fate έχει δοκιμάσει πολλά και είναι δύσκολο να «παγιδευτεί» σε ένα είδος. Υπάρχουν κοινά στοιχεία στην πλοκή κάθε κυκλοφορίας, όμως τι θεωρείται μέρος των κανονικών γεγονότων και τι όχι, είναι δύσκολο να οριστεί με ευκολία. Οπότε το Fate/Samurai Remnant φαίνεται ως μια προσπάθεια να αποτιναχτούν τα πολύπλοκα μπαγκάζια της σειράς, φέρνοντας φρέσκες ιδέες στη γνώριμη φόρμουλα. Στον πυρήνα είναι το σκηνικό, η περίοδος Edo της Ιαπωνίας του 17ου αιώνα. Πρωταγωνιστής είναι ο Miyamoto Iori, το όνομα του οποίου θυμίζει τον θρυλικό ξιφομάχο Miyamoto Musashi κι όχι τυχαία – είναι ο θετός γιος του. Ο Iori δεν διαθέτει κάποια εξαιρετική ικανότητα, ενώ ως πολύ νεαρός, δεν κουβαλάει το θρύλους και μάχες στην μάχη του όπως ο θετός πατέρας του. Βέβαια, για να δοθεί μια μαγική νότα στην ιστορία και να ξεκινήσουν τα πραγματικά εντυπωσιακά, βρίσκεται μπλεγμένος σε κάτι τεράστιο: την Waxing Moon Ritual.
Χρίζεται Master και πλέον, σκοπός είναι να αντιμετωπίσει έξι άλλους Masters σε θανατηφόρες μάχες, με τον νικητή να κερδίζει την εκπλήρωση μιας ευχής του. Κάθε Master συνοδεύεται από ένα Servant, ένα πλάσμα εξίσου -αν όχι περισσότερο- θανατηφόρο και μαγικό που πολεμάει μαζί με τον αφέντη του. Στην περίπτωση του Iori, σύντροφός του είναι η Saber, μια μυστηριώδης νεαρή γυναίκα εξαιρετικά ικανή τόσο με το ξίφος όσο και με τη μαγεία. Λίγο-πολύ, το πώς θα κινηθεί η πλοκή είναι ήδη ξεκάθαρο. Η ομάδα Iori και Saber σταδιακά έρχεται αντιμέτωπη με άλλους Masters και Servants, με στόχο να επικρατήσουν. Σε ένα σημείο, η ιστορία μπορεί να ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι, ουσιαστικά προσφέροντας τρεις ιστορίες που μπορούν να βιώσουν οι παίκτες. Αλλάζουν οι μάχες και οι χαρακτήρες σε κάθε μονοπάτι, οπότε σίγουρα υπάρχει λόγος να επιστρέψει κανείς για να εξερευνήσει και τα τρία μονοπάτια.
Ο σκελετός της ιστορίας δεν είναι ούτε εξαιρετικά πρωτότυπος, ούτε διαφέρει από την γενική δομή των προηγούμενων τίτλων, οπότε το πραγματικό «ζουμί» βρίσκεται στους χαρακτήρες. Η δυναμική μεταξύ των Iori και Saber είναι απολαυστική, καθώς ο Iori βρίσκεται σε καταστάσεις που δύσκολα διαχειρίζεται, ενώ η Saber μοιάζει με απλό άνθρωπο κι όμως δεν είναι. Τα πιο απλά σημεία του πολιτισμού τής προξενούν εντύπωση, συνέχεια έχει απορίες για τους ανθρώπους και τον τρόπο που λειτουργούν, έχοντας μια απλούστερη εικόνα για όλα. Το δίδυμο είναι, με διαφορά, οι πιο καλογραμμένοι χαρακτήρες του παιχνιδιού και παρά τον διάλογο που μπορεί να φανεί υπερβολικά εκτενής σε σημεία, δεν κουράζει. Κάτι που μάλλον θα κουράσει περισσότερο και ευκολότερα, είναι ο ρυθμός. Οι πρώτες 8-10 ώρες, δίχως υπερβολή, είναι γεμάτες ορολογίες, χαρακτήρες και γεγονότα – όλα μέσα στα πρώτα δύο κεφάλαια. Αφενός ο όγκος της πληροφορίας κι αφετέρου ο τρόπος (ατέλειωτοι διάλογοι και cutscenes) βγάζουν τον παίκτη εκτός ρυθμού για μεγάλα διαστήματα, ενώ το gameplay κάνει το αντίστροφο.
Προσφέρει αρκετή ποικιλία ώστε κάθε μάχη να είναι δυναμική και ευχάριστη, ακόμη και σε εχθρούς που πρακτικά εξουδετερώνονται με ένα χτύπημα. Ο Iori σταδιακά αποκτάει πρόσβαση σε επιπλέον Stances, αλλάζοντας τον τρόπο που λειτουργεί ως μαχητής. Εκεί που μία στάση είναι αργή και δυνατή για να σπάει άμυνες, μία άλλη του δίνει δύο ξίφη και απίστευτη ταχύτητα αλλά μειωμένη δύναμη. Επιπλέον, όσο ο παίκτης σημειώνει πρόοδο, αποκτάει πρόσβαση σε αμυντικά και επιθετικά ξόρκια, όπως και ικανότητες που συνδέονται με τον εκάστοτε Servant που συντροφεύει τον Iori. Μάλιστα, γεμίζοντας την αντίστοιχη μπάρα μέσα από τις μάχες, μπορεί για λίγα δευτερόλεπτα να παίξει ως Servant έχοντας πρόσβαση σε διαφορετικού τύπου μαχητές και ικανότητες. Φυσικά, συνδυάζοντας light και heavy attacks εκτελούνται διάφορα combos, ενώ το παιχνίδι πρακτικά ωθεί τον παίκτη να αλλάζει διαρκώς stance, καθώς αν το πράξει μια συγκεκριμένη στιγμή μέσα σε combo εκτελεί μια ακόμη δυνατότερη επίθεση. Βάζοντας τα parries και dodges στην εξίσωση, τα οποία χρειάζονται περισσότερο σε μάχες με (mini) bosses, οι συνδυασμοί που μπορεί να φτιάξει κανείς είναι πολλοί. Εν ολίγοις, η ποικιλία κρατάει φρέσκια τη μάχη ξεκινώντας με έναν κορμό που εμπλουτίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Πέραν της μάχης, υπάρχει ένα ακόμη ενδιαφέρον κομμάτι στο gameplay: ένα μίνι παιχνίδι στρατηγικής. Σε διάφορα σημεία της ιστορίας, ο Iori θα κληθεί να περάσει σε μια άλλη διάσταση, μέσω των ley lines. Ένας χάρτης ορίζεται σε δύο μισά, με την μεριά του Iori χρωματισμένη μπλε και την εχθρική με κόκκινο χρώμα. Ο παίκτης κινεί τον Iori κατά μήκος συγκεκριμένων γραμμών για να φτάσει στην αντίπαλη πλευρά και να καταστρέψει την πηγή, όμως στην πορεία συναντάει πιόνια των εχθρών που επιχειρούν το ίδιο. Οπότε, θα πρέπει να φυλάει τα νώτα του παράλληλα με τις κινήσεις προς την εχθρική βάση ενώ κάθε συνάντηση με εχθρό καταλήγει σε μάχη. Είναι απλό και σύντομο, όποτε συμβαίνει, δίνοντας μια ανάσα από τις μάχες και τους διαλόγους. Ένα μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού είναι και η περιπλάνηση στο χωριό, όπου ο Iori μπορεί να αγοράσει υλικά και προμήθειες από τα καταστήματα, όπως και να βρεθεί αντιμέτωπος με εχθρούς σε ενέδρες. Δεν πρόκειται για τεράστια περιβάλλοντα, αλλά τα σύντομα side-quests και η απλή εξερεύνηση όμορφων τοπίων της παλιάς Ιαπωνίας δίνουν κίνητρο για εξερεύνηση. Ανακαλύπτοντας τα διάφορα ζωάκια που κρύβονται στα στενά και χαϊδεύοντάς τα, ο Iori αποκτά και λίγο HP πίσω – όχι απλά επιτρέπεται να αλληλεπιδράσει μαζί τους ο παίκτης, αλλά έχει κι έναν λόγο να το κάνει.
Η μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή γίνεται μέσω ενός μεγάλου χάρτη, γλιτώνοντας χρόνο αλλά προσφέροντας εκπλήξεις. Για παράδειγμα, αρκετά νωρίς στο παιχνίδι εμφανίστηκε μια νέα περιοχή. Επιλέγοντάς τη, εμφανιζόταν μια προειδοποίηση πως κάτι τρομερό περιμένει εκεί τον Iori, αλλά παρέμενε η δυνατότητα μετακίνησης. Τον Iori υποδέχθηκε ένα τεράστιο, πανίσχυρο boss που τον έβγαλε νοκ άουτ σε δευτερόλεπτα. Εννοείται πως το boss αυτό παρέμεινε στο σημείο αργότερα, όταν ο Iori ενδυναμώθηκε και μπορούσε να το αντιμετωπίσει, ωστόσο η αναπάντεχη πρώτη μάχη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Από τις μάχες, τα καταστήματα και τα side-quests, ο παίκτης αποκτάει εξαρτήματα για να βελτιώσει το ξίφος του Iori. Πρόκειται για τυπικές αναβαθμίσεις στατιστικών και ενίοτε, σε σπανιότερα εξαρτήματα, προσφέρονται επιπλέον ιδιότητες (π.χ. ποσοστιαία αύξηση άμυνας). Το καλύτερο είναι πως όλες οι αλλαγές είναι εμφανείς στο ξίφος, από την προστασία έως τη χειρολαβή, κάτι που δεν εμφανίζεται συχνά σε παιχνίδια του είδους.
Εννοείται πως ο ίδιος ο Iori «αναβαθμίζεται» με παρόμοιο τρόπο, συγκεντρώνοντας πόντους όταν κατακτά ένα νέο level τους οποίους ξοδεύει στο skill tree του. Παρομοίως, το ίδιο συμβαίνει με τους Servants. Τα skill trees δεν αλλάζουν δραματικά τον τρόπο που λειτουργεί ο Iori, προσφέροντας νέες ικανότητες και αναβαθμίσεις που εμπλουτίζουν το ήδη πλούσιο σύστημα μάχης, χωρίς να το κάνουν αχρείαστα πολύπλοκο. Στο κομμάτι των γραφικών, η δουλειά που έχει γίνει είναι εξαιρετική. Τα χωριά, οι εχθροί, οι χαρακτήρες είναι υπέροχα σχεδιασμένα με αισθητική anime. Σημαντικά γεγονότα ανάμεσα στα κεφάλαια προβάλλονται σε μορφή πάπυρου ζωγραφισμένου στο χέρι, καταφέρνοντας να δώσουν άλλη μια νότα ομορφιάς σε ένα ήδη όμορφο παιχνίδι. Οι ηθοποιοί κάνουν εξίσου καλή δουλειά (προτιμήθηκαν οι ιαπωνικές φωνές) και γενικώς, η ποιότητα παραγωγής είναι υψηλή σε κάθε επίπεδο. Το ίδιο ισχύει για την μουσική, που περιλαμβάνει έντονες και ήρεμες ορχηστρικές μελωδίες σε ισόποσες δόσεις. Κομμάτια όπως “Cosmic Air” και “Blood Wind” δίνουν μια καλή αίσθηση του τι μπορεί να περιμένει κανείς και σίγουρα δεν απογοητεύουν.
Συνολικά, το Fate/Samurai Remnant είναι μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στη σειρά, εξερευνώντας κάτι εντελώς νέο και κρατώντας αρκετά κοινά στοιχεία ώστε να θεωρείται κομμάτι της. Η μάχη, οι χαρακτήρες και η ποιότητα παραγωγής είναι τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού, ενώ τα σκαμπανεβάσματα στον ρυθμό και η εντελώς βασικού επιπέδου εξερεύνηση είναι τα κυριότερα προβλήματα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity