Ο κόσμος το 1887 έφτασε στο τέλος του. Σύμφωνα με το Frostpunk, πάντα. Ο πλανήτης πάγωσε από άκρη σε άκρη και μια δεύτερη εποχή των παγετώνων ανέτειλε για την ανθρωπότητα, ή όση τέλος πάντων είχε μείνει από αυτήν. Σαν σκηνικό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, και όχι αυτό που θα περίμενε κανείς για έναν τίτλο city builder. Το Frostpunk έπιασε το κοινό, προσέφερε μια νέα και διαφορετική εμπειρία σε ένα κορεσμένο είδος, και η κυκλοφορία του sequel κάθε άλλο παρά ερωτηματικά προκαλεί. Frostpunk 2, λοιπόν, και η 11 bit Studios μας προσκαλεί για ακόμα μια φορά στην κρύα, εναλλακτική πραγματικότητα, για να προσπαθήσουμε να επιζήσουμε απέναντι σε κάθε αντιξοότητα και κάθε προσδοκία. Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς μας περιμένει σε αυτήν την νέα περιπέτεια που ξετυλίγεται μπροστά μας.
Όπως αναφέρθηκε, ο κόσμος έχει ήδη τελειώσει και οι άνθρωποι που έμειναν ζωντανοί συγκεντρώθηκαν γύρω από μεγάλες γεννήτριες, φτιάχνοντας μια νέα κοινωνία, μια νέα πραγματικότητα γύρω από την θερμότητα και την έλλειψη αυτής. Τα γεγονότα του πρώτου τίτλου έλαβαν χώρα κανονικά, και στη συνέχεια οι παίκτες αναλαμβάνουν τον ρόλο του συνεχιστή της κληρονομιάς του πρώτου Steward, χτίζοντας ξανά το Νέο Λονδίνο από την αρχή, με την βοήθεια (ή την αντίσταση) των φατριών που έχουν πάρει μορφή στην νέα πραγματικότητα. Σε κάθε βήμα που θα πρέπει να ληφθεί υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ, αλλά και αυτοί που αντιτίθενται, και πολύ γρήγορα οι παίκτες θα αντιληφθούν ότι κανείς δεν πρόκειται ποτέ να είναι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα – και εν τέλει είναι ανθρωπίνως αδύνατο να κρατήσει κάποιος τους πάντες χαρούμενους.
Έχοντας αυτό το τελευταίο σαν ακρογωνιαίο λίθο σε κάθε απόφαση που πρέπει να ληφθεί, και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο πιο «εύκολη» θα γίνει η ζωή του επίδοξου Steward. Τα εισαγωγικά είναι λίγο-πολύ απαραίτητα, αφού κάθε άλλο παρά εύκολο είναι το έργο, σε κάθε περίπτωση. Σε πρώτη φάση οι χρήστες πρέπει να παλεύουν συνεχώς με τις καιρικές συνθήκες και το κρύο που δεν λέει να καταλαγιάσει πρακτικά ποτέ, παρά μόνο χειροτερεύει σε εποχές. Στη συνέχεια θα πρέπει να εξασφαλίσουν στέγαση για όλους, αποδεκτές συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, να βρεθούν υλικά, τροφή και καύσιμη ύλη. Το τελευταίο είναι και αυτό που θα αναγκάσει την επέκταση προς τα έξω, αφού δεν υπάρχει κάποια σταθερή πηγή καυσίμου, κάτι που κατά συνέπεια βάζει ημερομηνία λήξης σε όσα σχέδια απομόνωσης υπήρχαν. Αυτό πολύ γρήγορα σημαίνει εξερεύνηση των γύρω περιοχών, με όλα όσα συνεπάγεται αυτό, και εύρεση μια δεύτερης, μόνιμης πηγής καυσίμου, ούτως ώστε να μην παγώσει ο πληθυσμός του Νέου Λονδίνου, κάτι που με τη σειρά του γίνεται μια ολόκληρη αποικία/δεύτερη πόλη, με τα δικά της θέματα και τις δικές της ιδιαιτερότητες και ανάγκες.
Οι αλλαγές θέλουν την απαραίτητη έρευνα πιο πριν, και αφότου διερευνηθούν, οι περισσότερες θα πρέπει να περάσουν από το συμβούλιο της πόλης, κάτι που φέρνει τους δικούς του μπελάδες. Όπως είναι προφανές, η κάθε μια από τις φατρίες έχει τη δική της φιλοσοφία και τον δικό της τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν/αντιλαμβάνονται την κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που η πλειοψηφία της πόλης βρίσκεται σε συμφωνία, ο ηγέτης θα πρέπει να κάνει συμφωνίες με κάθε ομάδα και να τους υποσχεθεί βήματα που εξυπηρετούν την δική τους ατζέντα, ούτως ώστε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία και να περάσει ο νόμος. Αυτές οι χάρες/διαπραγματεύσεις μπορεί να έχουν πολλές και διαφορετικές μορφές, από νέες έρευνες και εφαρμογή αυτών, μέχρι νέους νόμους, το χτίσιμο συγκεκριμένων κτηρίων, ή ακόμα και την παραχώρηση προνομίων ή την δημόσια στηλίτευση/περιορισμό κάποιων κοινωνικών ομάδων. Φυσικά, δεν λείπουν και οι επιλογές για όσους προτιμούν μια πιο… αυστηρή ηγεσία της πόλης, κάτι που χρειάζεται χρόνο, αλλά φέρνει τις δικές τις ιδιαιτερότητες και τη δική της «γεύση» στην διαχείριση των καταστάσεων.
Κατά τα άλλα, σε όρους gameplay τα πράγματα είναι αρκετά κατανοητά, αν και υπάρχει μια καμπύλη εκμάθησης, που θα αποδειχθεί αρκετά μεγάλη για όσους δεν έχουν την αντίστοιχη εμπειρία στο είδος. Κάθε επιλογή και απόφαση είναι κατανοητή τόσο ως προς το τι χρειάζεται για να συμβεί, όσο ως προς το ποιο θα είναι το άμεσο αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, ο τίτλος κάνει μια πολύ καλή δουλειά να δίνει προειδοποιήσεις στους παίκτες μέσα από ειδικά μηνύματα, για να μπορούν να αφουγκράζονται καλύτερα τις ανάγκες των πολιτών, και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα σε κάθε περίπτωση, πριν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ πως η ομάδα ανάπτυξης έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά στο να προσδώσει δράμα και να δώσει μια πιο cinematic πτυχή σε ένα είδος που δεν είναι ότι πιο εύκολο να συνδυάσεις. Από τις λεπτομέρειες της πόλης όταν γίνεται zoom in και μπορεί κανείς να ακούσει τις ανακοινώσεις και την φασαρία σε κάθε district, μέχρι τα random events και το πως η κάθε ομάδα μέσα στην πόλη έχει τη δική της ατζέντα, ενώ δεν είναι απίθανο από κάποια φατρία να ξεπηδήσει μια καινούρια, που έχει τις δικές της προτεραιότητες και περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα και τις ισορροπίες.
Όλα τα παραπάνω είναι στα χέρια του χρήστη και η κάθε πτυχή της δύσκολης αυτής προσπάθειας είναι διαθέσιμη είτε στην κύρια οθόνη, είτε μέσα από ελάχιστα βήματα, κάτι που σίγουρα προσδίδει αμεσότητα και ευκολία πλοήγησης. Θα πρέπει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο, βέβαια, ότι τα παραπάνω ισχύουν για ποντίκι και πληκτρολόγιο, αφού με τη χρήση του gamepad τα πράγματα περιπλέκονται κάπως και χρειάζεται λίγος περισσότερος χρόνος εξοικείωσης με τον χειρισμό, αν και στο τέλος το ίδιο το σύστημα δεν είναι σε καμία περίπτωση το ίδιο άμεσο και εύκολο στη χρήση με τον συνδυασμό keyboard + mouse. Ο τεχνικός τομέας είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικός τόσο σε οπτικό όσο και σε ηχητικό επίπεδο, ενώ η γενικότερη παρουσίαση είναι από τα δυνατά χαρτιά, αφού συμβάλλει το μέγιστο στην δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας.
Εν τέλει το Frostpunk 2, χωρίς να αποκλίνει πάρα πολύ, προσφέρει μια απολαυστική εμπειρία σε όποιον αποφασίσει να βυθιστεί στον σκοτεινό, παγωμένο κόσμο του. Πέρα από τα έτοιμα σενάρια που προσφέρουν ένα fixed narrative, με το emergent gameplay να δίνει τις στροφές στον μακρύ δρόμο της επιβίωσης, προσφέρεται και δυνατότητα ελεύθερης ανάπτυξης, για πειραματισμό και το χτίσιμο της ιδανικής ουτοπίας σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, χωρίς περιορισμούς. Χρειάζεται εξοικείωση και δεν είναι ένα «Sim City στον πάγο», αλλά ένα τελείως διαφορετικό ταξίδι. Η πρόκληση είναι μεγάλη, και οι αποφάσεις δεν είναι ποτέ άσπρο-μαύρο, αλλά μάλλον διαφορετικές αποχρώσεις του γκρίζου, και εν τέλει το πιο σημαντικό μάθημα που αποκομίζει κανείς από όλο το ταξίδι είναι ότι δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς θυσίες και χωρίς δυσκολίες, ανεξαρτήτως της πορείας που θα ακολουθηθεί, και του όποιου ιδεώδους την καλύπτει. Ένα concept πάντα επίκαιρο, ίσως τα τελευταία χρόνια πιο πολύ από ποτέ.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity