Το Mount & Blade έχει δημιουργήσει το δικό του, φανατικό κοινό, κυρίως στα PCs – και όχι άδικα. Η συνέχεια βρισκόταν εδώ και αρκετό καιρό σε φάση early access και μετά από 2 χρόνια και κάτι, το Mount & Blade II: Bannerlord κυκλοφορεί και επίσημα σε PC, PlayStation και Xbox. Θα πρέπει να σημειωθεί πως για τις ανάγκες αυτού του τίτλου χρησιμοποιήθηκε η έκδοση για Xbox Series X. Ας δούμε όμως με τι ακριβώς έχουμε να κάνουμε.
Το Bannerlord είναι ένα open world sandbox RPG, όπου οι παίκτες μπαίνουν στη θέση ενός άτυχου νέου και μετά από μια μικρή εισαγωγή που λειτουργεί σαν tutorial, αφήνονται ελεύθεροι στον κόσμο του με ένα στοιχειώδες main quest – να ανακτήσουν τα κομμάτια από ένα παλιό banner. Το πως θα φτάσουμε στον στόχο μας αφήνεται ξεκάθαρα στη διακριτική μας ευχέρεια. Από το σαφώς πιο χρονοβόρο και βαρετό εμπόριο, μέχρι τη δημιουργία μιας ομάδας ληστών ή την συμμαχία με ένα από τα βασίλεια και λαμβάνοντας μέρος στις μάχες που δημιουργούνται. Ο τίτλος θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο ξεχωριστές ομάδες. Στον δισδιάστατο χάρτη του -ομολογουμένως μεγάλου- κόσμου, όπου και κινούμαστε, και τα τρισδιάστατα πεδία της μάχης, η οποία είναι και με διαφορά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του συνόλου. Στον κόσμο του Bannerlord όπως προαναφέρθηκε η άνοδος στην εξουσία είναι κάτι που μπορεί να έρθει μέσα από πολλές και διαφορετικές οδούς, με τον ιδανικό ίσως τρόπο να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο – με τις μάχες φυσικά να αποτελούν την σημαντικότερη ασχολία. Τα διαφορετικά βασίλεια πάντα θα έχουν μεταξύ τους διενέξεις, και πάντα υπάρχει κάτι που θα τραβήξει την προσοχή. Από ένα καραβάνι που δέχεται επίθεση μέχρι πολιορκίες με εκατοντάδες επιτιθέμενους και αμυνόμενους, πάντα υπάρχει μια μάχη που περιμένει, αργά η γρήγορα.
Εκεί είναι που ο τίτλος λάμπει, αφού μετά την άβολη πρώτη επαφή, αρχίζει να γίνεται κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι διαφορετικές κατευθύνσεις στα χτυπήματα και την άμυνα με ασπίδα, ενώ τα διαφορετικά όπλα δίνουν άλλη αίσθηση και δημιουργούν διαφορετικές ευκαιρίες και καταστάσεις. Στο κάθε χτύπημα υπολογίζεται η σχετική ταχύτητα και η τοποθέτηση, κάνοντας κάθε kill μια απολαυστική διαδικασία. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως, πως εδώ ο χαρακτήρας μας δεν μπορεί να σταθεί απέναντι σε μια ομάδα αντιπάλων, αφού θα «πνιγεί» μέσα σε δευτερόλεπτα από τα χτυπήματα. Στις πολιορκίες είναι που γίνεται πραγματικά αντιληπτή η διαφορά ανάμεσα στη μονάδα και το σύνολο, αφού στο χάος που δημιουργείται πολλές φορές είναι δύσκολο ακόμα και να καταφέρουμε ένα χτύπημα πάνω στον «χαμό». Οι παίκτες μπορούν να δημιουργούν σχηματισμούς και δίνουν εντολές σε πραγματικό χρόνο μέσα από ένα μενού που θα μπορούσε να είναι αρκετά πιο βολικό, αλλά παρ’ όλα αυτά κάνει τη δουλειά του, ενώ τον ρόλο τους παίζουν η υψομετρική διαφορά και το ίδιο το έδαφος.
Όταν τελειώσει η μάχη, οι παίκτες μπορούν να συνεχίσουν την πορεία τους και να ολοκληρώσουν side-quests ή να προχωρήσουν προς το main quest, αποκτώντας σταδιακά μεγαλύτερη φήμη και δύναμη, λαμβάνοντας μέρος στις αποφάσεις που παίρνονται στο βασίλειο και επηρεάζοντας ακόμα και την έκβαση πολέμων. Η αλήθεια είναι ότι όλο το κομμάτι θα μπορούσε να έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος και να είναι κάτι περισσότερο, αφού οι περισσότερες αποφάσεις δεν έχουν κάποια ουσιαστική συνέπεια, ή δε δίνεται κάποιο σημαντικό κίνητρο για να συνδεθεί κανείς με τον χαρακτήρα ή την οικογένειά του που δημιουργείται με τον καιρό – ή τους followers. Όλα τα interactions και η διπλωματία είναι σε επιφανειακό επίπεδο, και είναι πραγματικά μια χαμένη ευκαιρία. Δε βοηθάει και η πληθώρα των bugs και glitches που πλήττουν τον τίτλο και αρκετά από αυτά φαίνεται να μεταφέρθηκαν από το Warband, όπως για παράδειγμα το ΑΙ που κάνει κινήσεις στον χάρτη που δε βγάζουν νόημα, ή πηγαίνουν μπρος-πίσω ξοδεύοντας μέρες και resources άσκοπα, ή πάμπολλες περιπτώσεις που στο πεδίο της μάχης οι στρατιώτες πεθαίνουν γιατί αγνοούν άμεσο κίνδυνο κυνηγώντας κάτι ασήμαντο για τη δεδομένη στιγμή. Τα side-quests είναι επαναλαμβανόμενα και πατάνε πάνω σε συγκεκριμένα templates, ενώ πολλές φορές δεν παίρνουν υπόψιν πράγματα όπως πόλεμος ανάμεσα σε βασίλεια, καθιστώντας τα πολλές φορές πρακτικά αδύνατα. Πολλά γεγονότα σε αποστολές είναι scripted και γενικότερα τα περισσότερα χάνουν το ενδιαφέρον τους από ένα σημείο και μετά, με τις μάχες να μονοπωλούν την παράσταση και όλα τα υπόλοιπα να είναι απλά filler μέχρι την επόμενη.
Κατά τα άλλα από πλευράς τεχνικού τομέα τα πράγματα είναι σαφώς βελτιωμένα σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, αλλά δεν υπάρχουν πολλά πράγματα στο Bannerlord άξια αναφοράς. Δεν είναι κάτι όμως που αποσπά την προσοχή, αφού η καρδιά του τίτλου χτυπάει αλλού. Αυτό που θα μπορούσε να δοθεί είναι λίγη περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και να περισσότερο βάθος στους μηχανισμούς του κόσμου, την διπλωματία, και τους RPG μηχανισμούς γενικότερα. Πολλά από αυτά μπορούν να λυθούν, και θα λυθούν με mods στην έκδοση του PC, αυτό είναι σίγουρο. Αναμένεται να δούμε τι και αν θα υπάρχουν αντίστοιχες λύσεις και στα συστήματα οικιακής ψυχαγωγίας.
Σε γενικές γραμμές το Bannerlord, παρά τα όποια ατοπήματά του, καταφέρνει να ικανοποιήσει μια «φαγούρα» όπως ελάχιστοι τίτλοι. Το μεσαιωνικό open world sandbox είναι μια παιδική χαρά για όποιον μπορεί να παραβλέψει τα bugs και τους ρηχούς μηχανισμού, και να επικεντρωθεί στην μάχη. Όταν έρχεται η ώρα να μιλήσουν τα σπαθιά και τα δόρατα, το Bannerlord τα καταφέρνει εξαιρετικά. Ανάμεσα στις μάχες και τη διαχείριση του στρατού, υπάρχει κάτι ξεχωριστό που δε το βρίσκει κανείς αλλού πολύ εύκολα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity