Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια, οι πληροφορίες που έβγαιναν στο φως της δημοσιότητας γύρω από τη δημοφιλή σειρά της Konami δεν ήταν και οι πιο ενθαρρυντικές για τους fans του Silent Hill. Ιδιαίτερα μετά την ακύρωση του Silent Hills, του project που είχε αναλάβει ο ίδιος ο Hideo Kojima και θα αποτελούσε ένα είδος reboot της σειράς. Πέρασε αρκετός καιρός μέχρι κάποια είδηση που θα προκαλέσει ελπίδα και ενθουσιασμό, και εν τέλει αυτά ήρθαν με το remake του Silent Hill 2 από την Bloober Team, για το οποίο αξίζει να σημειωθεί μέχρι και την τελευταία στιγμή το project αλλά και οι πολωνοί devs αντιμετωπιζόταν με μεγάλη επιφυλακτικότητα. Μετά την αδιαμφισβήτητη επιτυχία του SH2 Remake, άρχισε να ανάβει για ακόμα μια φορά η φλόγα, και το κλίμα ήταν πιο «ζεστό» για την μετέπειτα κυκλοφορία του επόμενου κεφαλαίου του δημοφιλούς ip. Η μέρα αυτή πλησιάζει γοργά, και με την ευκαιρία να έχουμε στα χέρια μας τον τίτλο πριν την επίσημη κυκλοφορία του μπορούμε να μοιραστούμε τις εντυπώσεις μας.
Όπως είναι προφανές, το Silent Hill f είναι μια καινούρια σελίδα για τη σειρά, αφού μεταφέρεται όχι μόνο μακριά από την εμβληματική πόλη του τίτλου, αλλά και σε μια διαφορετική δεκαετία, με τα ήθη, τα έθιμα και τον ίδιο τον κόσμο εκείνης της εποχής να παίζουν τον δικό τους ρόλο. Πιο συγκεκριμένα, ο τίτλος μας μεταφέρει στην Ιαπωνία της δεκαετίας του ’60 και στην μικρή πόλη Ebisugaoka, εμπνευσμένη από την πραγματική πόλη Gero, στην επαρχία Gifu. Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η Hinako Shimizu, μια έφηβη κοπέλα που βρίσκει τον εαυτό της μπροστά σε αλλαγές που καθορίζουν όχι μόνο το μέλλον της, αλλά και την ίδια την θέση της στην κοινωνία, και την αντίληψη του πως ο κόσμος αντιλαμβάνεται την Hinako, όπως και κάθε γυναίκα στην ηλικία της. Η Hinako βρίσκεται ανάμεσα σε έναν ρόλο που της ανατίθεται με το ζόρι από την κοινωνία και την ίδια της την οικογένεια, και σε αυτό που η ίδια πραγματικά θέλει για τον εαυτό της, πάνω από στερεότυπα και αγκυλωμένες αντιλήψεις του κόσμου της εποχής.
Αυτό που ξεκινάει λοιπόν σαν μια απλή βόλτα προς το κέντρο της πόλης για να μπορέσει η πρωταγωνίστρια να καθαρίσει το μυαλό της και να μιλήσει σε κάποιον από την παρέα της, πολύ γρήγορα βρίσκει την Hinako σε μια διεστραμμένη πραγματικότητα, σαν ένα όνειρο από το οποίο δεν μπορεί να ξυπνήσει. Η μικρή, ήρεμη πόλη της γεμίζει ομίχλη, οι κάτοικοι έχουν εξαφανιστεί με την εξαίρεση τριών φίλων της, και στο κατόπι της παρέας βρίσκονται τέρατα και ανεξήγητοι κίνδυνοι σε κάθε γωνιά. Η Hinako θα πρέπει σε πρώτη φάση να δραπετεύσει από αυτήν την εφιαλτική πραγματικότητα μαζί με τους φίλους της, να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και να μπορέσει να δώσει ένα τέλος σε όλα αυτά. Στο ταξίδι της αυτό, πέρα από την ολοένα και περισσότερο διεστραμμένη εκδοχή της πόλης της, η ηρωίδα θα περιπλανηθεί και σε διαδρόμους του μυαλού της, με σύντροφό της σε αυτό το ταξίδι μια μυστηριώδη φιγούρα που θα της δώσει την ώθηση που χρειάζεται για να κατασταλάξει στον νέο της αυτό, να διευκολύνει την μετάβαση, και να την βοηθήσει να αφήσει πίσω της το παρελθόν, για πάντα.
Ακούγονται αφηρημένες έννοιες, και σε έναν βαθμό είναι, αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στοιχείων της περιπέτειας της Hinako είναι βαθιά συμβολικά/αλληγορικά. Τα τέρατα αντιπροσωπεύουν τόσο την κοινωνία όσο και οικεία πρόσωπα, ενώ πολλές από τις καταστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει/ολοκληρώσει έχουν κι αυτά το δικό τους συμβολισμό, δίνοντας μια σοκαριστική εικόνα/αναλογία τόσο στον ψυχισμό ενός καταπιεσμένου ατόμου, όσο και στην ίδια την ψυχική διαταραχή που είτε προκαλείται από το περιβάλλον, είτε υπήρχε ανέκαθεν μέσα στο εκάστοτε άτομο και μέσα από ευκαιρίες και αφορμές βγαίνει στην επιφάνεια – πολλές φορές τη χειρότερη δυνατή στιγμή. Το αποτέλεσμα είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό, όχι μόνο με τα μοντέλα και τον σχεδιασμό των τεράτων (kera) και του περιβάλλοντος, αλλά και με την έντονη αντίθεση ανάμεσα στο γαλήνιο σκηνικό της ιαπωνικής επαρχίας, τα γκροτέσκα πλάσματα που γεννιούνται αλλά και την διεστραμμένη αλλαγή της ίδιας της πραγματικότητας και το πως αυτή μετατρέπει το σκηνικό μπροστά στα μάτια του χρήστη.
Επί της ουσίας, αυτό μεταφράζεται σε μια καθορισμένη περιοχή που λειτουργεί ως «σκηνικό», την πόλη Ebisugaoka, η οποία αλλάζει σταδιακά και εξερευνάται στο σύνολό της μέχρι το τέλος των περίπου 12-15 ωρών που θα χρειαστούν για να φτάσει η περιπέτεια της Hinako για πρώτη φορά. Η πρόοδος γίνεται μέσα από μία μίξη εξερεύνησης, επίλυσης γρίφων και μάχης, με την τελευταία να είναι προαιρετική τις περισσότερες φορές – αλλά όχι πάντα. Για την ακρίβεια, υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας τόσο για την μάχη όσο και για τους γρίφους, κάτι που προσφέρει αν μη τι άλλο ευκολία και επιλογές στο πως οι παίκτες θα απολαύσουν τον τίτλο. Έχοντας αναφέρει αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μάχες μπορούν να αποτελέσουν ένα μεγάλο ποσοστό της εμπειρίας, και σε αυτό το κομμάτι είναι που θα προκύψουν και οι περισσότερες ενοχλήσεις. Ο λόγος για αυτό είναι γιατί το σύστημα μάχης χαρακτηρίζεται από έλλειψη ευελιξίας, άβολη κίνηση στον χώρο και αργές, αγκυλωμένες κινήσεις. Δουλεύει, και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι κάτι που «σπάει» τον τίτλο, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση ευχάριστη. Αν αυτό συνδυαστεί και με κακό σχεδιασμό πριν από ορισμένες αναμετρήσεις/boss fights (όπου για παράδειγμα δεν υπάρχει δυνατότητα healing πριν από το fight, και μία ή καμία βοήθεια μέσα στην ίδια την αρένα), τότε το κομμάτι της μάχης/δράσης εύκολα γίνεται το πιο αδύναμο/απογοητευτικό κομμάτι του ταξιδιού.
Είναι γενικότερα εμφανές ότι η ομάδα ανάπτυξης θέλησε να δώσει έναν διαφορετικό χαρακτήρα στο νέο αυτό κεφάλαιο της σειράς, και κατά κύριο λόγο το καταφέρνει αυτό. Το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτό το νέο vibe, αυτή η νέα ατμόσφαιρα είναι αυτό που πραγματικά ταιριάζει στο Silent Hill, μια σειρά που ακόμα και στους λιγότερο δημοφιλείς τίτλους της διατηρούσε μια πολύ συγκεκριμένη αίσθηση και εικόνα – κάτι που στον μεγαλύτερο βαθμό απουσιάζει εδώ. Και δεν είναι λόγω κακής δουλειάς ή ιστορίας. Το αντίθετο. Ο Ryukishi07 κάνει μια πολύ καλή δουλειά στην ιστορία, και αυτή παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο που ένα New Game+ δίνει ακόμα περισσότερο φως, με στοιχεία που αποκαλύπτονται και αποσαφηνίζονται σταδιακά, ακόμα και μετά τον τερματισμό. Ταυτόχρονα, η επιστροφή του Akira Yamaoka χαρακτηρίζεται από αρμονική συνεργασία με τον Kensuke Inage και δημιουργούν ένα ηχητικό σύνολο που δένει άριστα με την αισθητική και την ατμόσφαιρα – αλλά και πάλι δεν πιάνει την «συχνότητα» των αρχικών κυκλοφοριών.
Ίσως εν τέλει αυτό να ήταν και το ζητούμενο από την NeoBards Entertainment ή την Konami. Ένα ουσιαστικό reboot του franchise και ένας νέος χαρακτήρας, μια νέα εικόνα. Οπότε ίσως από αυτή τη σκοπιά θα ήταν άδικο να κριθεί αυστηρά μια τέτοια προσπάθεια, όπου ίσως ακόμα βρίσκει τα πατήματά της και προσπαθεί να θεμελιώσει ένα καινούριο saga. Και τεχνικά τα πηγαίνει αρκετά καλά, αφού αν κριθεί χωρίς κάποιο άλλο context, εν τέλει προσφέρει μια άκρως ικανοποιητική εμπειρία, με λεπτομέρειες και references κρυμμένα με αριστοτεχνικό τρόπο, και μια ιστορία που εκτυλίσσεται σε πολλαπλά στρώματα, παρά τα ατοπήματά του. Από την άλλη, βέβαια, όταν κάτι φέρει το όνομα Silent Hill, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κριθεί σαν κάτι καινούριο και ξεχωριστό, αφού έχει αυτομάτως από πίσω του μια ολόκληρη κληρονομία στην οποία καλείται να ανταπεξέλθει. Σε κάθε περίπτωση, το Silent Hill f αφήνει πολλές υποσχέσεις για τα μελλοντικά σχέδια της Konami γύρω από το Silent Hill. Πιθανότατα δεν είναι ο τίτλος που περίμεναν οι περισσότεροι, αλλά αυτό δεν το κάνει απαραίτητα κακό, αφού ανοίγει μια νέα πόρτα, σε έναν νέο εφιάλτη. Το κατά πόσο αυτό είναι η σωστή απόφαση, είναι κάτι που θα κριθεί σε βάθος χρόνου.
Αποκτήστε τώρα το Silent Hill f!
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity