Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το The Last Spell είναι ένα υβρίδιο tower defense και tactical turn-based RPG… και rogue-lite. Αυτό σημαίνει ότι το gameplay πρακτικά χωρίζεται σε δύο κομμάτια. Τη μέρα και τη νύχτα. Την ημέρα οι παίκτες φροντίζουν για την οχύρωση της «πόλης» τους και εξοπλίζουν τους ήρωές τους από τα stores που οι ίδιοι φροντίζουν να χτίσουν, μαζί με τα υπόλοιπα κτήρια, με το καθένα από αυτά να προσφέρει τα αντίστοιχα resources/abilities κλπ. Tη νύχτα η ορδή των εχθρών πλησιάζει, κάθε φορά από συγκεκριμένη πλευρά του χάρτη, και είναι στις ικανότητες των ηρώων το αν θα μπορέσουν να υπερασπιστούν τον στόχο τους. Αυτός δεν είναι άλλος από μια ομάδα μάγων στο κέντρο της «πόλης», οι οποίοι και δουλεύουν πάνω στο ξόρκι που θα εξαφανίσει κάθε μαγεία από τον κόσμο τους και θα τους σώσει από την ομίχλη που απειλεί να τους καλύψει και να τους εξαφανίσει.
Η ιστορία αυτή καθ’ αυτή δεν είναι κάποιο από τα σημεία που θα σταθεί κανείς, αφού ουσιαστικά δίνει το σκηνικό για τη δράση, και αυτή είναι πραγματικά απολαυστική…υπό όρους. Πιο συγκεκριμένα, στην αρχή αναφερθήκαμε σε υπομονή και έλλειψη οίκτου. Στο The Last Spell τα πράγματα είναι δύσκολα, και το τελευταίο δεν είναι υπερβολή. Από το tutorial ακόμα, η ιδέα της αποτυχίας και η ανάγκη να ξεκινήσει η όλη ιστορία από την αρχή είναι ένα πάρα πολύ πιθανό σενάριο, αν όχι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο. Χρειάζεται χρόνος ούτως ώστε οι παίκτες να μπορέσουν να απορροφήσουν τους κεντρικούς μηχανισμούς και το βασικό loop του gameplay για να μπορέσουν να «σταθούν» κάπως καλύτερα στις προκλήσεις με τις όποιες τους θέτει αντιμέτωπους. Ο καθένας από τους randomized ήρωες έχουν συγκεκριμένη κλάση και ικανότητες, και η διαφορά ανάμεσα στην επιτυχία και την καταστροφή είναι το πως χρησιμοποιούνται αυτές σε κάθε περίσταση.
Ένα από τα σημεία που κάνει το The Last Spell να διαφέρει από άλλους τίτλους παρόμοιου concept είναι το γεγονός ότι σχεδόν σε κάθε φάση η ομάδα των υπερασπιστών είναι αντιμέτωπη με κυριολεκτικά ορδές αντιπάλων που γεμίζουν την οθόνη. Δεν είναι ακατόρθωτο να αντιμετωπιστούν, αλλά το crowd control είναι πραγματικά το Α και το Ω, και η αποτελεσματική χρήση του κάθε ρόλου και της κάθε ικανότητας μπορεί να κάνει αισθητή διαφορά. Ένα tank για παράδειγμα αναλαμβάνει τη δύσκολη δουλειά να τραβήξει κοινό επάνω του και να χρησιμοποιήσει ικανότητες όπως το stun για να κρατήσει σταθερή την ροή των εχθρών, ενώ ένας rogue μπορεί να διαλέγει στόχους από μακριά και να αποδεκατίζει το πλήθος πριν «κλείσουν» την απόσταση με τους ήρωες (ή τις οχυρώσεις).
Σε κάθε run φυσικά οι χαρακτήρες αναβαθμίζονται και κερδίζουν xp, που το χρησιμοποιούν για καλύτερα attributes και νέες ικανότητες, αλλά πιο σημαντικά υπάρχουν stats και bonuses που είναι μόνιμα και παραμένουν και στα μελλοντικά runs, κάνοντας τα πράγματα κάπως πιο προσβάσιμα. Σε όλα αυτά θα πρέπει να σημειωθεί για ακόμα μια φορά ότι η πρόοδος είναι πιο αργή από ότι θα περίμενε κανείς, αλλά αν αναλογιστούμε το πλήθος επιλογών που υπάρχει σε abilities και επιλογές, τότε καταλαβαίνει ότι αυτό έχει γίνει σε έναν μεγάλο βαθμό για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος χρειάζεται αρκετό χρόνο για να μπορέσει ένας νέος παίκτης να εξοικειωθεί με όλες τις πτυχές του – γιατί ακριβώς χρειάζεται προσοχή σε όλους τομείς για ένα πετυχημένο run.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο PlayStation 5, η έκδοση του οποίου χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες αυτού του κειμένου, υπάρχει ένα θέμα με την παρουσίαση και τον χειρισμό του UI. Στην μάχη και την φάση της προετοιμασίας τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα, αλλά σε πρώτη φάση το HUD είναι εξαιρετικά μικρό για όποιον δεν παίζει σε απόσταση μικρότερη του ενάμιση μέτρου από την τηλεόραση, ενώ και ο χειρισμός του είναι εξίσου άβολος και χρειάζεται μια κάποια εξοικείωση για να μπορέσει κανείς να πλοηγηθεί (σχετικά) γρήγορα εκεί που θέλει.
Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι το The Last Spell μάλλον δε θα ικανοποιήσει όσους χρειάζονται μια μικρή και γρήγορη δόση δράσης, αφού το restart είναι συχνό, και πολλές φορές μετά από (πολλές) ώρες σε ένα run. Είναι μια πραγματικά χορταστική και απολαυστική εμπειρία, αλλά μόνο για όσους έχουν τον χρόνο και την υπομονή να ασχοληθούν με έναν τίτλο που θα τους τιμωρήσει σε κάθε ευκαιρία. Παρά τη δυσκολία, οι μηχανισμοί του είναι ικανοποιητικοί και όσοι έχουν την ανάλογη εμπειρία, θα αισθανθούν από τη πρώτη στιγμή σαν στο σπίτι τους. Απλά μάλλον η εμπειρία πρέπει να είναι καλύτερη με πληκτρολόγιο και ποντίκι, μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity