Λίγοι τίτλοι κατάφεραν να φτάσουν στο cult status του Vampire The Masquerade: Bloodlines. Το ψεγαδιασμένο αριστούργημα της Troika μπορεί να κυκλοφόρησε με περισσότερα bugs από τα χρόνια που έχει ζήσει το high council της Camarilla, και να είχαν την φαεινή ιδέα να το κυκλοφορήσουν την ίδια μέρα με το Half-Life 2, αλλά με τα χρόνια κατάφερε να εδραιώσει την θέση του ως ένας από τους πλέον αξιομνημόνευτους τίτλους, ανεξαρτήτως είδους. Το sequel του παρέμεινε για πολλά χρόνια στην λήθη, με την Paradox Interactive να ανακοινώνει μεν τον τίτλο, αλλά τις αναβολές να διαδέχονται η μία την άλλη, η ομάδα ανάπτυξης να αλλάζει, και γενικότερα όλες τις λάθος κινήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στην διαχείριση ενός project με αυτήν την κληρονομιά. Παρ’ όλα αυτά, και παρά τις αμφιβολίες των περισσοτέρων, το Bloodlines 2 είναι πλέον και επίσημα γεγονός, και καλεί για μια νέα περιπέτεια εμπνευσμένη από το VtM. Το κατά πόσο τα καταφέρνει ή όχι, θα το ανακαλύψουμε παρακάτω.

Αλλάζοντας χρονολογία και τοποθεσία, η ιστορία μας εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων γιορτών του 2024, και μετακινούμαστε αρκετά βορειότερα της Santa Monica, στο Seattle. Πρωταγωνιστής μας είναι ο/η Nomad, ένα βαμπίρ που έχει ζήσει αιώνες και κάθε φορά που εμφανίζεται κάπου, συμβαίνουν ιστορικά γεγονότα. Μετά από ύπνο 100 και πλέον ετών, λοιπόν, η Nomad (υιοθετείται το θηλυκό γένος για χάρη ευκολίας και… εξωφύλλου) ξυπνάει σε μια εγκαταλειμμένη αποθήκη στο Seattle, αδύναμη, και με ένα σημάδι στο δεξί της χέρι που την κρατάει δέσμια μιας άγνωστης δύναμης. Ταυτόχρονα, στο μυαλό της φαίνεται να έχει εγκατασταθεί ένας συγκάτοικος, ο Fabian, ο οποίος δεν έχει καμία ιδέα πως και γιατί, αφού ο ίδιος δε θυμάται καν να έχει πεθάνει. Πολύ γρήγορα η Nomad θα γνωριστεί με την Camarilla και τους σημαντικούς «παίκτες» της περιοχής, αποκαλύπτοντας ένα σχέδιο που απειλεί την ύπαρξη όχι μόνο των βαμπίρ, αλλά και του γενικότερου πληθυσμού της περιοχής, γενικότερα.

Ξεκαθαρίζοντας τα πράγματα από την αρχή, το Bloodlines 2 δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως RPG, αφού τα περισσότερα στοιχεία από αυτά γίνονται streamline προς όφελος μιας πιο «κινηματογραφικής» εμπειρίας. Για παράδειγμα, οι παίκτες καλούνται να διαλέξουν το clan της Nomad, αλλά αυτό δεν απαγορεύει την εκμάθηση των abilities των άλλων clans, κάτι που πρακτικά σχεδόν εξαφανίζει το οποιοδήποτε ουσιαστικό κίνητρο για διαφορετικά playthroughs, από άποψη gameplay. Οι ικανότητες αυτές καθ’ αυτές είναι ενδιαφέρουσες, αν και η συντριπτική τους πλειοψηφία αφορά στην μάχη, και πιο συγκεκριμένα λειτουργούν στις περισσότερες περιπτώσεις συμπληρωματικά στα melee skills του χαρακτήρα. Το γεγονός και μόνο ότι επιλέχθηκε το melee σαν σχεδόν αποκλειστικός τρόπος μάχης είναι από μόνο του μια ενδιαφέρουσα επιλογή, δεδομένου ότι εξ’ ορισμού δεν αποτελεί και την ευκολότερη προσέγγιση για έναν τίτλο πρώτου προσώπου.

Από την άλλη, αυτό επιτρέπει στην The Chinese Room να οργανώσει με καλύτερο τρόπο τα περισσότερα action segments, όπου και τις περισσότερες φορές οι παίκτες καλούνται να «αδειάσουν» μια περιοχή από εχθρούς αρχικά μέσω stealth και στην πορεία με τις πιο «φασαριόζικες» ικανότητες (τηλεμεταφορά/μετακίνηση, πλήρης κατάληψη ενός σώματος κλπ). Για τα abilities χρειάζεται φυσικά αίμα, κάτι που λειτουργεί και σαν παράγοντας healing, και αυτό εξασφαλίζεται είτε από εχθρούς που δεν έχουν αντιληφθεί την παρουσία της Nomad, είτε από εχθρούς που είναι σχεδόν νεκροί, είτε από ανυπεράσπιστους περαστικούς και άστεγους του Seattle, αρκεί βέβαια να μην βλέπει κανείς και να μην παραβιαστεί το Masquerade. Αυτό το τελευταίο, αποτελεί απαράβατο κανόνα, και η μη συμμόρφωση με αυτόν είναι ο γρηγορότερος τρόπος εξασφάλισης της θανατικής καταδίκης. Σύμφωνα με αυτό, τα βαμπίρ θα πρέπει να αποφεύγουν σε κάθε περίπτωση να αφήσουν την πραγματική της φύση να γίνει αντιληπτή από τους θνητούς. Είναι ο μοναδικός κανόνας στον οποίο συμφωνούν όλοι οι βρικόλακες, και εφαρμόζεται οριζόντια και κάθετα, με σχετικά άμεση τιμωρία για όποιους τον παραβούν.

Το Masquerade, όπως και πριν έτσι και εδώ αποτελεί έναν παράγοντα που οι παίκτες θα πρέπει να έχουν συνεχώς στο πίσω μέρος του μυαλού τους, αφού πρακτικά ορίζει ένα μεγάλο ποσοστό της συμπεριφοράς τους. Πρακτικά αυτό μεταφράζεται στην χρήση ικανοτήτων όπως το gliding και το διπλό άλμα, ή το feeding σε κοινή θέα, αφού στην πλειοψηφία τους οι μάχες γίνονται σε instances που δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν άλλα θέματα, αφού clans όπως οι Nosferatu δεν είναι playable και έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος παραβίασης τους Masquerade όταν ο χαρακτήρας μας περπατάει φυσιολογικά στον δρόμο. Κατά τα άλλα, η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε περίπου 20 ώρες με αυστηρά γραμμικό τρόπο, ενώ δεν υπάρχουν πρακτικά λάθος επιλογές στις συνομιλίες με τους άλλους χαρακτήρες, αφού η πλοκή θα προχωρήσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εκεί που είναι να προχωρήσει. Και ενώ το gameplay αυτό καθ’ αυτό δεν έχει να προσφέρει κάτι καινοτόμο η πραγματικά ξεχωριστό, η ιστορία καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον, με τις ερμηνείες των χαρακτήρων να βοηθούν και αυτές με τη σειρά τους και την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει σε αυτό το κομμάτι.
Κατά τα άλλα, το Vampire: The Masquerade - Bloodlines 2 δεν είναι ότι κάνει κάτι συγκεκριμένο πολύ άσχημα, είναι απλά ότι δεν κάτι ιδιαίτερα καλά. Και αυτό ίσως θα ήταν εν τέλει το χειρότερο αποτέλεσμα για το sequel του original Bloodlines. Ένας τίτλος που όχι μόνο δεν καταφέρνει να φτάσει στο επίπεδο του προκατόχου του, αλλά δεν αποτυγχάνει ούτε με φαντασμαγορικό τρόπο – για να μπορέσει με κάποιο τρόπο να μείνει στην μνήμη των fans. Αν το δει κανείς από την μεριά της The Chinese Room, αυτό από μόνο του είναι ένα επίτευγμα – το γεγονός ότι δεν είναι μια πλήρης καταστροφή σαν αποτέλεσμα, μετά από τις αναβολές και τις αλλαγές. Αλλά αυτό δεν βοηθάει ούτε τους φίλους της σειράς/θεματολογίας, ούτε τον ίδιο τον τίτλο.
Τρεις μήνες με το Huawei Watch GT6 Pro: το gadget που άλλαξε τις συνήθειές μου




Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity