Όταν κυκλοφόρησε το Yooka-Laylee το 2017, οι περισσότεροι από εμάς που μεγαλώσαμε στις χρυσές εποχές της Rare στο Nintendo 64 περιμέναμε την κυκλοφορία του πώς και πώς. Ένα 3D platformer με τη λογική του collectathon, σε σύγχρονες κονσόλες και με καινούργιους χαρακτήρες, ακουγόταν ως μια θαυμάσια ιδέα. Δυστυχώς όμως, η Playtonic υπέπεσε σε αρκετά λάθη που μετρίασαν το τελικό αποτέλεσμα — με σημαντικότερο, μεταξύ άλλων, την προβληματική κάμερα και τον μέτριο χειρισμό.
Οκτώ χρόνια αργότερα, βλέπουμε τον τίτλο να αναβιώνει μέσα από μια επανακυκλοφορία· όμως το Yooka-Replaylee αποδεικνύεται κάτι πολύ περισσότερο από ένα καλογυαλισμένο προϊόν. Για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους θέση, πρόκειται για ένα κανονικό remake, κι όχι απλώς για re-release ή remaster, καθώς έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και το περιεχόμενο του παιχνιδιού. Πρώτα απ’ όλα, έχουμε μια αναβίωση της αρχικής ιστορίας με διαφορετική προσέγγιση και τρόπο αφήγησης, ενώ το φινάλε είναι σαφώς ανώτερο από εκείνο του Yooka-Laylee. Οι διάλογοι, το pacing, οι επιπρόσθετες πληροφορίες, γενικότερα το σενάριο αυτής της ανάλαφρης, πολύχρωμης περιπέτειας των δύο ηρώων είναι πιο ώριμο και η όλη εμπειρία ξεκινά, εξελίσσεται και ολοκληρώνεται με πιο ομαλό και διασκεδαστικό ρυθμό.
Ουσιαστικά, ελέγχουμε το δίδυμο της σαύρας Yooka και της νυχτερίδας Laylee, που κυνηγούν τον κακό Capital B, μια κακιασμένη μέλισσα–businessman που έχει κλέψει το The One Book, ένα πανίσχυρο βιβλίο που κρύβει μέσα του την απόλυτη δύναμη. Όπως αναφέραμε και στην αρχή, τα πάντα θυμίζουν τη δεκαετία του ’90 και την αύρα των Banjo & Kazooie. Τα γραφικά δεν έχουν απλώς αναβαθμιστεί, αλλά ανασχεδιάστηκαν από το μηδέν: textures, φωτισμοί, μενού, όλα έχουν ανανεωθεί πλήρως. Αξίζει να τονίσουμε ότι το παιχνίδι δεν έχει χάσει τον χαρακτήρα του. Οι κεντρικοί ήρωες, τα περιβάλλοντα, το στυλ των εχθρών – όλα παραμένουν αναγνωρίσιμα Yooka-Laylee, απλώς σε πολύ ανώτερη μορφή και με νέα στοιχεία προς εξερεύνηση. Στο PlayStation 5, η απόδοση ήταν άψογη, με ελάχιστα framedrops ή κολλήματα, ενώ και το soundtrack έχει αναβαθμιστεί, με φρέσκες ιδέες και διασκευές από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας. Από περιέργεια δοκιμάσαμε τον αρχικό τίτλο για να θυμηθούμε τις αυθεντικές ηχογραφήσεις, και πράγματι η δουλειά που έγινε στο remake είναι εξαιρετική. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει η δυνατότητα να απολαύσει κανείς και το αυθεντικό soundtrack των Grant Kirkhope, David Wise και Steve Burke, συλλέγοντας συγκεκριμένα αντικείμενα.
Η λέξη “συλλογή” είναι κλειδί για το Yooka-Replaylee, καθώς το παιχνίδι έχει στηθεί με τη λογική του collectathon — δηλαδή, ενός τίτλου όπου ο παίκτης δεν καλείται απλώς να συλλέξει έναν συγκεκριμένο αριθμό αντικειμένων για να προχωρήσει, αλλά όπου η ίδια η συλλογή αποτελεί τον πυρήνα της εμπειρίας. Τα collectibles ανταμείβουν με διάφορους τρόπους: με την πρόοδο του παιχνιδιού, με in-game stores που προσφέρουν αντικείμενα ή επιλογές customization, κ.ά. Ο παίκτης εξερευνά τους μεγάλους κόσμους ψάχνοντας για τα χαμένα Pagies που απαιτούνται για το ξεκλείδωμα νέων περιοχών, τα quills για αναβαθμίσεις και cosmetics, τα Rextro arcade tokens για τις μίνι arcade πίστες του Rextro, και πολλά ακόμα. Οι κόσμοι είναι γεμάτοι από collectible items, κάποια εκ των οποίων κερδίζονται μέσω mini-games που, αν και μικρής διάρκειας, σπάνε την μονοτονία με τον χαρακτηριστικό τρόπο ενός 3D platformer.
Η δυσκολία του Yooka-Replaylee κινείται σε φυσιολογικά επίπεδα, ενώ από την αρχή προσφέρεται η δυνατότητα ξεκλειδώματος upgrades που κάνουν το παιχνίδι πιο εύκολο, κάτι που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι νεότεροι ηλικιακά παίκτες. Σπάνια χρειάστηκε να επαναλάβουμε πάνω από δύο φορές κάποιο racing mini game ή boss fight, και όταν αποτύχαμε, η ευθύνη ήταν δική μας και όχι της κάμερας ή του χειρισμού. Οι τομείς αυτοί είναι αισθητά βελτιωμένοι σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι, προσφέροντας μια αίσθηση σίγουρου χειρισμού. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο τίτλους προσφέρει και local-coop, με τον έναν παίκτη να ελέγχει τον Yooka και τον άλλον τον Laylee, προσφέροντας μία έξτρα εμπειρία π.χ. για γονείς με παιδιά.
Το γεγονός ότι πλέον έχουμε πρόσβαση σε όλα τα abilities από την αρχή έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές πλευρές. Από τη μία, το Yooka-Replaylee απαλλάσσεται από το κουραστικό backtracking του πρωτότυπου: μπορούμε να συλλέξουμε όλα τα Pagies αμέσως, χωρίς να χρειάζεται να επιστρέψουμε αργότερα με νέες κινήσεις. Σε συνδυασμό με τον ανανεωμένο χάρτη και τη δυνατότητα fast travel, η εξερεύνηση γίνεται πιο ομαλή και απολαυστική. Από την άλλη, η ραγδαία αύξηση των collectibles (τα Pagies πλέον φτάνουν τα 300, δηλαδή τα διπλά από τον προκάτοχο) δημιουργεί έναν διαφορετικό ρυθμό. Οι παίκτες που εστιάζουν στη συλλογή από νωρίς μπορούν να παραλείψουν 2 ή και 3 κόσμους από τους συνολικά 5 και να φτάσουν σχετικά γρήγορα στο φινάλε. Η αύξηση αυτή, αν και γενναιόδωρη, οδηγεί σε στιγμές “μπουχτίσματος” ή διατάραξης του ρυθμού. Στο αρχικό παιχνίδι, το backtracking λειτουργούσε ως μηχανισμός ισορροπίας, εδώ, η απουσία μιας αντίστοιχης «δικλείδας ασφαλείας» επιτρέπει την πρόωρη ολοκλήρωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Προφανώς και δεν εννοούμε ότι θα θέλαμε να επαναφέρουμε τον αναχρονιστικό σχεδιασμό του backtracking, αλλά όταν το παιχνίδι μπορεί να ολοκληρωθεί με μόλις 130 Pagies, το Yooka-Replaylee πέφτει ουσιαστικά σε μία παγίδα που έστησε μόνο του.
Στις πιο αρνητικές πτυχές του τίτλου συνεισφέρει και το γεγονός ότι πρόκειται για ένα αρκετά safe platformer, με σχεδιασμό και ιδέες βασισμένες σε πιο απλά concepts γνωστών 3D platformers. Η κάμερα είναι μεν βελτιωμένη, αλλά όχι τέλεια, ενώ ορισμένα abilities (όπως το λιώσιμο πάγων με φωτιές) δείχνουν πλέον χιλιοπαιγμένα. Αυτό στερεί από το παιχνίδι ένα μέρος του “wow factor”. Παρ’ όλα αυτά, οι βασικοί πυλώνες του gameplay λειτουργούν άψογα και, σε συνδυασμό με τον ξεκάθαρο χαρακτήρα του τίτλου, όσοι αφιερώσουν 30+ ώρες για να ανακαλύψουν τα πάντα, θα το απολαύσουν. Γιατί στο τέλος της ημέρας, το αγοραστικό κοινό που ψάχνεται για τέτοιου είδους κυκλοφορίας, θέλει τέτοιου είδους μοτίβα: να “πήξει” στα collectibles.
Οι βασικότεροι λόγοι που θα το απολαύσουν όμως δεν είναι άλλοι από τις μεγάλες οπτικοακουστικές βελτιώσεις και κάποια QoL συστατικά που νοστίμεψαν το τελικό αποτέλεσμα του Yooka-Replaylee σε μεγάλο βαθμό. Το να μετατρέπεται ένα μέτριο προς συμπαθητικό παιχνίδι, όπως το Yooka-Laylee, σε μια διασκεδαστική και καλοδουλεμένη κυκλοφορία που ξεχωρίζει, κάθε άλλο παρά μικρό επίτευγμα είναι, ειδικά όταν διορθώνονται σχεδόν όλα τα σημαντικά λάθη του παρελθόντος.
Αν εξαιρέσουμε το θέμα με την εν μέρει προβληματική ενσωμάτωση της αύξησης των collectibles στον βασικό σχεδιασμό του τίτλου, όσοι ψάχνουν ένα καλό 3D platformer το 2025 θα βρουν στο Yooka-Replaylee ακριβώς αυτό που αναζητούν: ένα χρωματιστό, χιουμοριστικό, cute και οικογενειακό παιχνίδι, γεμάτο items για συλλογή και με μια περιπέτεια που τικάρει σχεδόν όλα τα κουτάκια για μια family-friendly εμπειρία.
Τρεις μήνες με το Huawei Watch GT6 Pro: το gadget που άλλαξε τις συνήθειές μου
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity