Η Βάιολετ, μια ντροπαλή teenager, ονειρεύεται να δραπετεύσει από την επαρχιώτικη ζωή με όχημα το ταλέντο της στο τραγούδι. Θα αποκτήσει έναν αναπάντεχο μέντορα και μαζί θα επιχειρήσουν να κάνουν το όνειρό της πραγματικότητα: να κερδίσει στο «Teen Spirit», έναν δημοφιλή τηλεοπτικό διαγωνισμό.
Χωρίς να βάζει μεγαλεπήβολους στόχους, όπως το άκρως αποτυχημένο «Vox Lux» που είδαμε τον περασμένο μήνα στις κινηματογραφικές αίθουσες, ο Μαξ Μινγκέλα (υιός του μακαρίτη σκηνοθέτη Άντονι, με βιογραφικό ηθοποιού μέχρι τούτη την ταινία) υπογράφει ένα ταπεινό και προσγειωμένο pop παραμύθι, σωστά ανθρωποκεντρικό, διακριτικά ειρωνικό και δεικτικό απέναντι στους τρόπους λειτουργίας της μουσικής βιομηχανίας σήμερα, το οποίο απογειώνεται στιλιστικά από τα λαμπερά φώτα του μύθου του stardom και την παρουσία της Ελ Φάνινγκ που γεμίζει την οθόνη με απίστευτη και ακατέργαστη (ακόμη!) ομορφιά. Δεν θα μάθεις κάτι καινούργιο, δεν θα βουτήξεις στα βαθιά μίας επίπονης ανάλυσης χαρακτήρα, αλλά θα θαμπωθείς σε αρκούντως απολαυστικό βαθμό.
Κόρη Πολωνών μεταναστών, η Βάιολετ μεγαλώνει σε μία επαρχιακή αγροικία στη Νήσο Γουάιτ. Ο πατέρας τους έχει εγκαταλείψει εδώ και χρόνια, η μάνα προσπαθεί να τα φέρει βόλτα ελπίζοντας εκείνος να επιστρέψει κάποτε στο σπιτικό τους και η 17χρονη ηρωίδα ελπίζει μονάχα σε αυτά που ίσως μπορέσει να της προσφέρει… η φωνή της. Η Βάιολετ τραγουδά. Και θα την εντοπίσει ένας μέθυσος της περιοχής, που αποδεικνύεται πρώην αστέρας της opera από την Κροατία. Ο Βλαντ θα της προτείνει να την αναλάβει ως manager, θα της δώσει κάποιες απαραίτητες φωνητικές κατευθύνσεις σαν μέντορας και η Βάιολετ θα θέσει υποψηφιότητα για να συμμετάσχει στο «Teen Spirit», έναν μουσικό διαγωνισμό της βρετανικής τηλεόρασης για νέα ταλέντα. Εάν την πάρουν, η απόδραση από τον τόπο που μεγάλωσε δεν θα είναι πια μονάχα ένα όνειρο…
Αρχικά, να πούμε ότι ο Μινγκέλα και ο φακός της κάμερας είναι σαφώς ερωτευμένοι με την αγγελική μορφή της Ελ Φάνινγκ. Το κοριτσάκι που προσέξαμε το 2011 στο «Super 8» και δεν πιστεύαμε σε τι εξελίχθηκε το 2016 με το «The Neon Demon», σίγουρα διαθέτει και ομορφιά από τις λίγες και ένα ταλέντο το οποίο αναζητά (όπως και η Βάιολετ) έναν κατάλληλο καθοδηγητή που θα την πάρει από το χέρι και θα την «απογειώσει» ερμηνευτικά. Το αινιγματικό της βλέμμα που σε καθησυχάζει είναι η ουσιαστική δύναμη του «Teen Spirit», το οποίο ακολουθεί την αφηγηματική πεπατημένη της ιστορίας της Σταχτοπούτας, για να δώσει την ευκαιρία στον Μινγκέλα να το οπτικοποιήσει με ταχύτατους (σταδιακά) ρυθμούς που θυμίζουν ολοένα και περισσότερο τα music promo της σύγχρονης εποχής, καθώς η Βάιολετ μπαίνει στο τηλεπαιχνίδι και «καταναλώνει» τα πάντα αφομοιώνοντας τα λάθος ερεθίσματα και την «παραμύθα» της επερχόμενης ανάδειξής της σε star.
Με τη βοήθεια γνωστών και όχι απαραίτητα προβλέψιμων pop τραγουδιών (τα οποία ερμηνεύει παραπάνω από ικανοποιητικά η ίδια η Φάνινγκ), το ρυθμικό μοντάζ του Καμ ΜακΛάχλιν και την απαστράπτουσα φωτογραφία της Ότομν Ντουράλντ, ο Μινγκέλα μετατρέπει το φιλμ σε ένα δραματικό roller coaster που δίχως κανέναν κόπο σε βάζει στη θέση της ηρωίδας, για να μοιραστείς μαζί της το teen angst που ίσως ζηλέψεις ως ενήλικας θεατής, αλλά χαίρεσαι που αποτελεί (και) μακρινό παρελθόν… αβίωτο για σένα. Ίσως γιατί οι περισσότεροι από εμάς, τους κοινούς θνητούς που δεν έζησαν σε έναν «έτοιμο» κόσμο σταδιοδρομίας, κάποτε είχαμε φιλοδοξίες παρόμοιες με αυτές της Βάιολετ. Μπορεί, λοιπόν, το «Teen Spirit» να μην προσπαθεί (ποτέ!) να παραστήσει κάτι το σημαντικό σαν πρόταση ή κριτική επάνω στο θέμα των παρασκηνίων της δημιουργίας ειδώλων (της pop στην προκειμένη), όμως δικαιώνει τον χρόνο παρακολούθησης του φιλμ συστήνοντας έναν ανθρώπινο χαρακτήρα με ψυχή. Έναν χαρακτήρα που μας παίρνει μαζί του και μας θυμίζει το vibe μίας κάποιας άλλης νιότης. Κερδίσει ή χάσει η Βάιολετ, το έχει μέσα της αδιαπραγμάτευτα αυτό το vibe. Κι αυτό σου μένει ουσιαστικά από το φιλμ, σαν κάτι το πραγματικά ανεβαστικό, καθώς θα βγαίνεις από την αίθουσα.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Ταινία που σχεδόν… αυτοϊκανοποιείται στην παρουσία της νεαρής πρωταγωνίστριάς της, το «Teen Spirit» είναι ένα θελκτικό στο βλέμμα παραμύθι ωρίμανσης, από τα αδιέξοδα της εφηβείας στον λαμπερό κόσμο του υποσχόμενου ξεκινήματος μιας καριέρας χάρη στην οποία η ηρωίδα πρέπει να θυσιάσει τόσο πολλά. Ενδιαφέρουσα παραβολή στο τι κερδίζεις και τι χάνεις από τη ζωή και τις επιλογές σου, το ντεμπούτο του Μαξ Μινγκέλα ξέρει που ακριβώς πατάει και ποια είναι τα όριά του, χωρίς να υπόσχεται κάτι το ψεύτικα λαμπερό (όπως ο κόσμος που περιγράφει στην τελική). Υπέροχη η Ελ Φάνινγκ, αποτελεί την κύρια αφορμή για να δεις τούτο το έργο και να την θαυμάσεις. Εάν δεν κάνει μεγάλα πράγματα αυτό το κορίτσι στο μέλλον, κάτι δεν πάει καλά (και) με την κινηματογραφική βιομηχανία. Must για το νεανικό κοινό.
Του Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity