To Link's Awakening πάντως δεν πτοείται. Η ομάδα ανάπτυξης δημιούργησε ένα εξωπραγματικά πιστό remake, με όλα τα αντικείμενα, τους χαρακτήρες και τα dungeon να βρίσκονται στη σωστή τους θέση. Παράλληλα, οι παρεμβάσεις που έχουν γίνει, οι αλλαγές που δικαιολογούν τον όρο «remake», αποδεικνύονται σωστές, ίσως σωτήριες σε ορισμένες περιπτώσεις. Εννοείται ότι τα γραφικά βρίσκονται σε άλλο επίπεδο. Η Grezzo προσπάθησε να αποδώσει έναν κόσμο κάπως πλαστικό, γυαλιστερό, που ταιριάζει με το ύφος και το χαρακτήρα του παιχνιδιού. Οι μεμονωμένες οθόνες του overworld έχουν δώσει τη θέση τους σε έναν ενιαίο χάρτη και επιστρέφουν μονάχα στα dungeon, μόνο και μόνο για να διατηρηθεί ο χαρακτήρας τους. Και τα σύγχρονα εφέ, όπως το (κάπως υπερβολικό είναι η αλήθεια) εφέ βάθους πεδίου, αναλαμβάνουν να ζωντανέψουν το σύνολο, συνθέτοντας μια σύγχρονη εικόνα που δημιουργεί θαυμασμό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το αρχικό υλικό. Δυστυχώς, η προσπάθεια της οπτικής αναβίωσης αμαυρώνεται από το ανεξήγητα κακό frame rate (τόσο σε docked όσο και σε undocked mode), γεγονός σπάνιο για τίτλο της Nintendo. Η εμπειρία δεν καταστρέφεται, αλλά οι πτώσεις είναι αρκετά έντονες (ειδικά σε συγκεκριμένα σημεία του overworld) που χαλούν την κατά τα άλλα όμορφη προσπάθεια. Από την άλλη, ο χειρισμός έχει γίνει πιο ανθρώπινος, με την ομάδα ανάπτυξης να εκμεταλλεύεται σωστά τα περισσότερα πλήκτρα του χειριστηρίου, αλλά και τις ιδέες πιο σύγχρονων τίτλων. Οι παίκτες δεν χρειάζεται πλέον να τσακώνονται διαρκώς με το inventory, καθώς βασικά αντικείμενα και κινήσεις έχουν δικά τους πλήκτρα ή είναι μόνιμα ενεργά, διευκολύνοντας τόσο την εξερεύνηση όσο και ορισμένα boss fights. Ακόμα και ο χάρτης εμφανίζεται αναβαθμισμένος, με περισσότερη λεπτομέρεια και δυνατότητα επισήμανσης τοποθεσιών για μελλοντική αναφορά.
Το οπτικό κομμάτι του remake είναι λοιπόν επιτυχημένο. Το μεγάλο όμως στοίχημα βρίσκεται στην ουσία. Το Link's Awakening δεν ακολουθεί τη λογική του Breath of the Wild, γεγονός που σίγουρα θα ξενίσει μια ολόκληρη γενιά παικτών που γνώρισαν τη σειρά από τον πιο πρόσφατο τίτλο της. Το Link's Awakening είναι μέρος της ραχοκοκαλιάς της σειράς. Σε αυτόν οι παίκτες θα αναγνωρίσουν μηχανισμούς που τροφοδότησαν και τροφοδοτούν τη σειρά όλα αυτά τα χρόνια. Θα δουν ιδέες που κατάφεραν να επιβιώσουν στο πέρασμα του χρόνου, λεπτομέρειες που ζουν ακόμα. Αν μη τι άλλο, θα δουν την κλασική σχεδίαση και, λογικά, θα κατανοήσουν το μεγαλείο και τη διαχρονικότητα της. Οι βετεράνοι θα νιώσουν ότι κάνουν επανάληψη. Όλοι οι γρίφοι των dungeon θεωρούνται πλέον κλασικοί και άρα γνώριμοι. Με εξαίρεση τα δύο τελευταία που ανεβάζουν επίπεδο δυσκολίας, τα υπόλοιπα θα τους φανούν σχετικά εύκολα, παρά το ότι δεν στερούνται πρόκλησης. Παράλληλα, το Link's Awakening δεν είναι τεράστιο. Ο κόσμος του είναι συμπυκνωμένος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στερείται βάθους. Παντού υπάρχουν μυστικά, μπερδέματα, collectibles, περίεργοι χαρακτήρες, mini games, ενώ δεν αποφεύγεται το backtracking, το οποίο μάλλον μετατρέπεται σε κομμάτι του συνολικού γρίφου. Ακόμα και τα δάνεια με εχθρούς από τον κόσμο του Mario παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ζωγραφίζοντας μια εποχή που η εταιρεία ψαχνόταν με το franchise.
Όπως φαίνεται να ψάχνεται και με τo Chamber Dungeons, μία από τις νέες προσθήκες που προτείνει η έκδοση του Switch. Πρόκειται στην ουσία για ένα mode στο οποίο ο παίκτης μπορεί να δημιουργήσει τα δικά του dungeon, χρησιμοποιώντας κομμάτια (chambers) που ξεκλειδώνει όταν ολοκληρώνει κάποιο από τα dungeon του παιχνιδιού. Αυτά τα κομμάτια είναι συγκεκριμένα. Ο παίκτης στην ουσία επιλέγει τη σειρά με την οποία θα τα τοποθετήσει, ακολουθώντας ορισμένους κανόνες που διασφαλίζουν την ύπαρξη λογικής στο τελικό αποτέλεσμα. Η τελική διαρρύθμιση μπορεί να είναι δική του, όμως ο παίκτης δεν μπορεί να τοποθετήσει αντικείμενα, εχθρούς κ.ο.κ. όπου θέλει (απλώς αρκείται στις προκαθορισμένες επιλογές που προσφέρει κάθε chamber), ούτε να μοιραστεί με εύκολο τρόπο τις δημιουργίες του (δεν υποστηρίζεται online share, μόνο μέσω amiibo). Οι περιορισμοί αποδεικνύουν ότι πρόκειται για πείραμα, πρόγευση από μια μεγαλύτερη προσπάθεια που ίσως δούμε στο άμεσο μέλλον. Ως έχει, αποτελεί μια ευχάριστη προσθήκη και τίποτα παραπάνω.
Επιστρέφοντας στο βασικό παιχνίδι, το The Legend of Zelda: Link's Awakening φαίνεται να δίνει θετική απάντηση στο αρχικό ερώτημα. Ναι, είναι εφικτή η αναζωογόνηση ενός τόσο παλιού παιχνιδιού, ειδικά αν συνοδεύεται από σωστές παρεμβάσεις, ναι, μπορεί να σταθεί δίπλα σε σύγχρονες παραγωγές, παρά το μικρότερο εύρος και την κλασική του προσέγγιση. Αν μη τι άλλο, μιλάμε για έναν ιδιαίτερο τίτλο της σειράς, ένα side story, ένα The Legend of Zelda χωρίς Zelda και Triforce, ένα παιχνίδι τόσο κλασικό και ταυτόχρονα ιδιόμορφο, που μάλλον κερδίζει την προσοχή μας με το Master Sword του.
Το αγαπημενο μου 2d Zelda και μακραν το καλυτερο παιχνιδι του Game Boy. Aν ειχα switch θα το τιμουσα σιγουρα
Συμφωνώ με τον συγγραφέα. Ειδικά στα αρνητικά. Πολλές φορές έπεσα σε ενοχλητικά frame rates!?!?!?!?!Σχετικά με το Dungeon creator, αδιάφορο. Απορώ που γίνονται αναφορές για τύπου νέο παιχνίδι στα πλαίσια του mario maker.
Τελικά για να καταλάβω. Πώς κρίνετε ένα reamake ως καλό; Γιατί εδώ διαβάζω ότι είναι πολύ καλό γιατί δεν πειράζει το original και τη φιλοσοφία του. Ενώ για το FF7 που έρχεται και θα το έχουν ξεκοιλιάσει πχ. βάζοντας επιπλέον story για να αυξηθεί το Midgar arc και να είναι αυτούσιο παιχνίδι, όλοι είναι κατενθουσιασμένοι. Οπότε τελικά υπάρχει μέτρο σύγκρισης ή όχι;