Αν το καλοσκεφτούμε, δεν υπήρχε χώρος ανάμεσα στις χολιγουντιανές παραγωγές με τα θεόρατα budget. Και κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι η γκρίνια μου, αν και έχει βάση, είναι λάθος. Λάθος γιατί με παρέσυρε και με έκανε να παραβλέψω το γεγονός ότι η βιομηχανία των πολλών δισεκατομμυρίων που παρακολουθούμε σήμερα, δεν ήταν πάντα έτσι. Για την ακρίβεια, η βάση της βρίσκεται στη φιλοσοφία των ανεξάρτητων παραγωγών. Παραγωγές που δημιουργήθηκαν σε υπόγεια και δωμάτια εφήβων που σκέφτονταν διαφορετικά, που τόλμησαν να ασχοληθούν με κάτι που τότε αποτελούσε σχεδόν αυτόματα κοινωνικό αποκλεισμό. Οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι μεγάλες ιδέες βγήκαν τότε, την εποχή που η βιομηχανία ήταν ακόμα μια απλή…βιοτεχνία, όπου ο ερασιτεχνισμός κοιτούσε στα μάτια όλους όσους είχαν προλάβει να γίνουν επαγγελματίες. Ιστορικές παραγωγές ενός ή ελάχιστων ατόμων τις θυμόμαστε ακόμα και κάθε φορά που αναφερόμαστε σε αυτούς τους πρωτοπόρους δημιουργούς κολλάμε πάντα και έναν χαρακτηρισμό τύπου “θρυλικός”.
Αυτή η ανεξάρτητη σκηνή, που γρήγορα δημιούργησε τις πρώτες ιστορικές εταιρείες και έχασε ακόμα πιο γρήγορα την αθωότητά της, είναι που τροφοδότησε τη βιομηχανία που όλοι σήμερα δεν ντρεπόμαστε να πούμε ότι παρακολουθούμε, τη βιομηχανία που ακόμα αναμασάει τις τότε απλοϊκές ιδέες και τις παρουσιάζει ως εξέλιξη, ως καινοτομία.
Εννοείται ότι το άρθρο δεν παινεύει την τότε εποχή, είχε κι αυτή παρόμοια προβλήματα με την τωρινή. Όμως χρειάζεται πού και πού να στεκόμαστε πάνω από την ανεξάρτητη σκηνή, να παραβλέπουμε τα κολλήματά της (πόσοι τίτλοι με γραφικά 8-bit πια;) και να ελπίζουμε ότι από αυτήν θα ξεπηδήσουν οι μελλοντικοί δημιουργοί που θα βοηθήσουν τους καθιερωμένους να ξεπεράσουν τη δημιουργική στασιμότητα. Και, γιατί όχι, να επανέλθουν παλιοί γνώριμοι (όπως ο Dino Dini) και να προσφέρουν τη μοναδική άποψή τους.
Εγώ σίγουρα θα προσπαθήσω να το κάνω, μήπως και εξιλεωθώ για την γκρίνια τόσων μηνών. Αν και οι προτάσεις των νέων, εντυπωσιακών παραγωγών δυσκολεύει πολύ την κατάσταση.
Θα συμφωνήσω με το σκεπτικό σου Λεωνίδα,όντως τα Indie έχουν μεγαλύτερο μερίδιο στη πίτα του gaming και αυτό είναι καλό,μιας και πλέον δεν "εξαρτόμαστε" από τα μεγάλα και δημοφιλή studio για να παίξουμε ένα game το οποίο θα μας προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης ωστόσο θέλω να τονίσω ότι ένας ακόμη μάλλον παράγοντας που ίσως επιζητούμε ΑΑΑ τίτλους είναι και για την λογική ότι ο κάθε gamer πρέπει να σκάσει 400 ευρώ για να πάρει μια κονσόλα και όπως είναι φυσικό,ασχέτως αν δεν είναι απαραίτητο ή αναγκαίο, θέλει να νιώσει ότι έδωσε χρήματα με τα οποία θα μπορέσει να αισθανθεί ότι πιάνουν τόπο ή οτι θα του προσφέρουν στο μέγιστο την ευχαρίστηση που θέλει να πάρει από ένα τίτλο ο οποίος αν μη τι άλλο θα είναι top.
Δεν χρειαζεται να ξεπηδησουν οι μελοντικοι δημιουργοί για να βοηθησουν τους καθιερωμενους, οι indie developers πρεπει να καθιερωθούν και να αφησουν πισω τους ηδη καθιερωμενους, χρειαζεται μια νεα γενια δημιουργών με φρεσκες ιδεες. Δυστηχως οι καθιερωμενοι δεν φαινεται να τολμανε, τωρα δεν θελουν ή ειναι δεσμιοι των publishers δεν ξερω. Ειδαμε και την sony στην E3 που ηταν λες και καθε παιχνιδι ηταν το the last of us, που ειναι τα ρισκα, η εμπνευση και η δημιουργικότητα?
Δεν νομιζω πως οι indie κυκλοφοριες ειναι για να καλυψουν τα κενα, αλλωστε δεν ερχονται κατα παραγγελια της sony ή της ms, απλα εχουν αλλαξει οι καιροι που μονο με publisher μπορουσες να εκδοσεις ενα παιχνιδι. Και τα budget ανεβαινουν και μπορει να υπαρχουν 10 retro αρπαχτες αλλα υπαρχουν και αλλες 10 φρεσκες ιδεες με προσπαθεια απο πισω.
Αμα ειναι να επανελθουν παλιοι γνωριμοι οπως ο dino dini για να προσφερουν νεες πατατες ας κατσουν εκει που ειναι xD Τι απογοητευση ειναι αυτο το νεο kick off :( Και ειδαμε και τον inafune, αλλα ενταξει αυτος δεν ειναι ακριβως δημιουργος..