Το πρώτο video game της Ember Lab ανακοινώθηκε στο Future of Gaming event του PlayStation, το stream στο οποίο αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά ο σχεδιασμός του PlayStation 5. Πριν από αυτό η μικρή ομάδα της Ember Lab περιοριζόταν στη δημιουργία διαφημιστικών και animated shorts με γνωστότερο όλων, φυσικά, το Terrible Fate, μια ταινία μικρού μήκους που βασίστηκε στην ιστορία του The Legend of Zelda: Majora’s Mask. Τότε, το 2016, η εταιρεία είχε αποκαλύψει και ένα video με τη διαδικασία της δημιουργίας του short film με το οποίο εύκολα αντιλαμβανόταν κανείς το ταλέντο που υπάρχει στο crew της. Για το επόμενο βήμα της λοιπόν, μπαίνοντας ενεργά στη βιομηχανία του gaming, συνεργάστηκε με τη Sparx, ένα animation studio με περισσότερους από 400 υπαλλήλους και πολλή εμπειρία σε κινηματογράφο και video games. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας που ακούει στο όνομα Kena: Bridge of Spirits είναι ο οπτικοακουστικός συνδυασμός της ταινίας Brave της Pixar με την τριλογία How to Train Your Dragon της DreamWorks σε έναν κόσμο που εμπνέεται από τοποθεσίες της Ιαπωνίας και του Μπαλί της Ινδονησίας.
Η πρωταγωνίστρια Kena είναι μια νεαρή spirit guide. Οι spirit guides είναι υπεύθυνοι για την ομαλή μετάβαση της ψυχής των ανθρώπων που αποδημούν εις Κύριον από τον κόσμο των ζωντανών στον κόσμο των πνευμάτων. Ενώ είναι ακόμα αρχάρια στον ρόλο της ανακαλύπτει ένα εγκαταλειμμένο χωριό όπου κυριαρχεί μια διαφθορά που εμποδίζει αυτήν τη μετάβαση των θανόντων, μετατρέποντάς τους σε πλάσματα που παρενοχλούν τόσο τη φύση, όσο και οτιδήποτε ζωντανό εξακολουθεί να υπάρχει στον σχεδόν ολοκληρωτικά νεκρό τόπο. Δουλειά της λοιπόν είναι η αποκατάσταση της φύσης στο χωριό, επαναφέροντας τη ζωή στο οικοσύστημα, επιτρέποντας κατ’ επέκταση το τελευταίο ταξίδι των βασανισμένων ψυχών στον πνευματικό προορισμό τους. Ενόσω προσπαθεί να επαναφέρει το μαραζωμένο χωριό στην παρελθούσα αίγλη του, καλείται να αντιμετωπίσει το δικό της παρελθόν που φέρει πληγές από την ταραχώδη σχέση της με τον πατέρα της. Rots που ανακαλύπτει κρυμμένα στον κόσμο γύρω της, μικρά δηλαδή πλάσματα με μαγικές ιδιότητες που ξεκλειδώνουν στην Kena έξτρα ικανότητες για να εκμεταλλευτεί στη μάχη ή στη χειραγώγηση του περιβάλλοντος, καθώς και οι Saiya και Beni, δύο μικρά αδέλφια που αναζητούν τον μεγαλύτερο αδελφό τους (ο οποίος είναι ένα από τα βασανιζόμενα πνεύματα), είναι συνοδοιπόροι καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Καθώς η Kena περιηγείται στους τόπους που περιβάλλουν το χωριό θα έρθει αντιμέτωπη με διαφόρων ειδών απειλές. Ο τίτλος είναι action adventure με απλό σύστημα μάχης που περιλαμβάνει δύο βασικές επιθέσεις, αποφυγή επιθέσεων με dodging και τη δυνατότητα εκτέλεσης ειδικών επιθέσεων εφόσον έχουν ξεκλειδωθεί. Εκτός αυτών, τα Rots ρίχνονται στη μάχη όταν υπάρχουν διαθέσιμες φυσαλίδες που τους επιτρέπουν να σχηματίσουν μια φασματική φούσκα, μέσα από την οποία ρίχνουν γιγαντιαίες γροθιές στους εχθρούς (εκτός από τη διαφθορά που εμποδίζει τη διάβαση από το ένα σημείο στο άλλο). Επιπλέον η Kena μαθαίνει και τοξοβολία, χρησιμοποιώντας το μαγικό ραβδί που έχει πάντα μαζί της για να ρίχνει βέλη σε αντιπάλους, αλλά και σε διάφορα σημεία του χάρτη ώστε να ανοίξει νέους δρόμους ή να βρει συλλεκτικά αντικείμενα. Η ίδια έχει την ικανότητα να περιβάλει τον εαυτό της με μια προστατευτική φούσκα (θυμίζοντας το πώς λειτουργεί η άμυνα στο Super Smash Bros.), αποφεύγοντας χτυπήματα για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Όταν απελευθερώνεται από τη φούσκα δημιουργείται ένα οστικό κύμα που δίνει ενέργεια σε τάφους ή κρυστάλλους που βρίσκονται κοντά της, φανερώνοντας καινούργια μονοπάτια ή περισσότερα συλλεκτικά αντικείμενα.
Το παιχνίδι ισομοιράσει το βάρος μεταξύ των μαχών και των γρίφων. Πολλές μάχες προκύπτουν σε περιοχές με πολλή διαφθορά, αναγκάζοντας τον παίκτη να εστιάσει στην καταστροφή της εάν δε θέλει να πολεμά για… πάντα μια και σε τέτοιες περιπτώσεις εμφανίζονται εχθροί ακατάπαυστα. Υπάρχουν επίσης ορισμένα σεντούκια που είναι καταραμένα και θα ανοίξουν αφότου η Kena έχει εξοντώσει έναν συγκεκριμένο αριθμό από τέρατα. Κάθε μάχη της αποφέρει μια αντιστοιχία από EXP points για εξαργύρωση σε περισσότερα skills. Όσο για τους γρίφους του τίτλου, η Kena θα χρησιμοποιήσει πολλές φορές τα Rots για να μετακινήσει αντικείμενα, συνήθως με κρυστάλλους κολλημένους πάνω τους, για να τα τοποθετήσει σε σημείο που θα ολοκληρώνει μια αλληλουχία χτυπημάτων σε κρυστάλλους από το οστικό κύμα που απελευθερώνει η προστατευτική της φούσκα, όπως αναφέραμε πριν από λίγο. Οι περισσότεροι γρίφοι είναι αρκετά εύκολοι, όμως υπάρχουν μερικοί (ευτυχώς λίγοι) που ζορίζουν το μυαλό και μπορεί να κλέψουν παραπάνω χρόνο απ’ όσο θα ‘λεγε κανείς πως είναι υποφερτό. Τελικώς, το level design είναι καθ’ όλα ικανοποιητικό, διατηρώντας καλό ρυθμό μεταξύ δράσης και ηρεμίας, αφήνοντας χώρο στον παίκτη να εξερευνήσει τον κόσμο του προτού τον “αγχώσει” με νέα κύματα εχθρών.
Η εξερεύνηση είναι πραγματικά μια πολύ ευχάριστη ενασχόληση. Κάθε περιοχή του χωριού είναι πανέμορφη, οικεία εν μέρει, αλλά με πολλή λεπτομέρεια και όμορφες ιδέες αρκετές για να το κάνουν να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Δύο ώρες παιχνιδιού αρκούν για την πλήρη εξοικείωση του παίκτη με τον κόσμο του και το πώς λειτουργεί, μπορώντας εν συνέχεια να εντοπίσει μυστικά περάσματα που θα τον επιβραβεύσουν με περισσότερα αντικείμενα ή πόντους (είτε είναι EXP points, είτε το αντίστοιχο νόμισμα του τίτλου). Τα αντικείμενα όμως είναι ιδιαίτερα περιορισμένα. Πιο συγκεκριμένα, τα μοναδικά αντικείμενα που έχουν νόημα είναι διάφορα καπελάκια για τα Rots. Συνεπώς, υπάρχει τεράστια ποικιλία ως προς τον σχεδιασμό του χάρτη και ελάχιστη στα αντικείμενα που μπορεί να εντοπίσει η Kena ή, ακόμα χειρότερα, να χρησιμοποιήσει. Έτσι η εξερεύνηση, όσο διασκεδαστική και αν είναι, στην ουσία θα αποφέρει στον παίκτη περισσότερα Rots και περισσότερα χρήματα για να τους αγοράσει διακοσμητικά καπέλα.
Η ιστορία προοδεύει μέσα από συζητήσεις με χαρακτήρες και cutscenes δίχως να πλατειάζει και χωρίς να απαιτεί από τον παίκτη μελέτη αντικειμένων που βρίσκει στον κόσμο του για να μάθει περισσότερα για το lore. Τα cutscenes, αν και οπτικοακουστικά συνάδουν πλήρως με την υπόλοιπη ροή του παιχνιδιού, χάνουν σημαντικά σε framerate (πέφτει κάτω από τα 30fps) κάτι που από τη μια δεν αποτελεί τεχνικό πρόβλημα του τίτλου, αλλά μια ατυχής σκηνοθετική άποψη, από την άλλη όμως απογοητεύει μιας και δεν υπάρχει κανένας πρακτικός λόγος να συμβαίνει αυτό. Εκτός cutscenes παρατηρούνται μικρά framedrops και μικροπροβλήματα με τον ήχο όταν υπάρχει voiceover. Ορισμένοι χαρακτήρες ακούγεται περισσότερο σα να μουγκρίζουν, παρά σα να μιλάνε. Ευτυχώς, υπάρχουν υπότιτλοι. Τέλος, οι χρόνοι φόρτωσης είναι σχεδόν ανύπαρκτοι μεταξύ του θανάτου της Kena και του respawn της στο τελευταίο checkpoint, όμως τείνουν να γίνονται ενοχλητικοί κατά τη διάρκεια του fast travel. Δεν πρόκειται να περιμένει κανείς 10 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να μεταφερθεί η Kena από το ένα σημείο του χάρτη στο άλλο, όμως μια και πρόκειται για τίτλο που είναι διαθέσιμος και σε new-gen κονσόλα δεν μπορούμε παρά να γκρινιάξουμε για τα έξτρα τρία δευτερόλεπτα αναμονής.
Αν παραβλέψει κανείς την τεμπελιά της Ember Lab σε ότι έχει να κάνει με ποικιλία αντικειμένων και όπλων, και εφόσον δεν ενοχληθεί από τεχνικά ζητήματα που μπορούν να εξαλειφθούν με updates, τότε θα περάσει ένα πολύ ευχάριστο δεκάωρο με την Kena. Ναι, το παιχνίδι είναι σύντομο, όμως διαθέτει μια όμορφη και γλυκιά ιστορία, έναν πολύ όμορφο κόσμο και ένα απλό, μα ταυτοχρόνως βαθύ σύστημα μάχης με ορισμένα bosses που δεν το βάζουν εύκολα κάτω.
Διαβάζοντας την άποψη σας δεν μπορώ παρά να αναφερθώ σχετικά ... σύντομα #not :p
Ξεκινώντας μου χτύπησε το μάτι η λέξη "σύντομο".Διαβάζω...μπλα μπλα...διαφορα θετικά στο κείμενο , άλλα το μόνο που με ενδιαφέρει scrollάροντας είναι να βρω για διάρκεια αφού φρόντισε η εισαγωγή να με προδιαθέσει αρνητικά.
Τελικά μπήκε και σαν αρνητική ταμπέλα ως "σύντομο" ενα game που βγάζει "ένα πολύ ευχάριστο δεκάωρο" (πως γKenAυτό? :p ).Νομίζω είναι προφανές οτι δεν θέλετε/μας αξίζει να έχουμε μπόλικα ανάλογα ΔΙΑΜΑΝΤΆΚΙΑ.Και να πώ οτι το δίνουν full price (ναι εσένα κοιτάω RE3 Remake με 3ωρο campaign :p).Πρώτο τους game στο 40άρικο (σύντομα σε εκπτώσεις θα το βρίσκουμε 20 αφού ευτυχώς σωθήκαμε και δεν είναι ΖeldΑκατέβατο...τιμολογιακά :p) και οπτικά μόνο ξεχωρίζει απο αντίστοιχα του είδους.Δηλαδή πλέον ψάχνουνε αρνητικά για να γράψουμε κατι με το ζόρι φάση.Ήρθε βέβαια και ο χαρακτηρισμός "τεμπελιά" για έναν πρωτάρη στο gaming (ευτυχώς έχουμε την έμπειρη δουλευταρού CD projekt με το αψε-σβήσε-γάδιαστο CyberBug :p) αλλά και το ανεπανάληπτο "εξεπίτηδες" για μια απλή κριτική στο framerate των cutscenes (!) και τότε επιβεβαίωσα τι ..."παίχτηκε" εδώ #qrima
Το ένα ευχάριστο δεκάωρο, που πραγματικά ισχύει, μεταφράζεται σε μεγάλη διάρκεια; Όχι απαραίτητα, προφανώς.
Όσο για τον χαρακτηρισμό "τεμπελιά" που αναφέρεις, όταν ένας developer ρίχνει τεράστιο βάρος στη δημιουργία ενός όμορφου κόσμου, όμως απειροελάχιστο στην προσθήκη όπλων και αντικειμένων θα σε αναγκάσει στην όποια επιείκεια το γεγονός ότι είναι το πρώτο του παιχνίδι; Δεν πιστεύω πως υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός παιχνιδιών που θα πρέπει να έχει ένας developer στο βιογραφικό του ώστε από το επόμενο κι ύστερα να σου δίνεται ο χώρος να είσαι αυστηρός. Είσαι, από την αρχή, ανεξαρτήτως μάλιστα της τιμής του παιχνιδιού, διότι στην κριτική δεν πιάνουμε το κομμάτι της τιμολόγησης ενός παιχνιδιού, αλλά οτιδήποτε χαρακτηρίζει το εκάστοτε παιχνίδι από άποψης εμπειρίας του παίκτη με αυτό.
Σε ενόχλησε επίσης η "ανεπανάληπτη" λέξη εξεπίτηδες, αλλά όντως, ο developer εσκεμμένα ρίχνει το framerate του παιχνιδιού κατά τη διάρκεια των cutscenes. Οπότε... γιατί είναι πραγματικά ανεπανάληπτη αυτή η λέξη;
Εννοείται πως οποιαδήποτε σύγκριση ή έστω αναφορά σε άλλα games, άλλων developers, δεν έχει κανένα πρακτικό νόημα στην προκειμένη.
Τίμια απάντηση.Διαφορετική οπτική αλλά με επιχειρήματα.Επίτρεψε μου ωστόσο να διατηρήσω ακέραια την αρχική μου άποψη οτι μια κριτική που βασίζεται στη μικρή διάρκεια χωρίς αντικειμενικά κριτήρια (παίζει ο μέσος όρος στα story games να είναι 6, αντε στη καλύτερη 8ωρο) και εμμέσως υπονομεύει την πρώτη (οκ ας είμαστε αυστηροί με αυτούς αλλά να τσακίζουμε και τους "έμπειρους" μεγαλοδιαφημιζόμενους devs στις κριτικές #ποτέ ) αξιόλογη προσπάθεια μιας νεας ομάδας developer , είναι τουλάχιστον κακοπροαίρετη κριτική...
Συγκρίνουμε νομίζω άσχετα πράγματα μεταξύ τους. Το 6 στο Death Stranding στην αρχική έκδοση είναι χάιδεμα των μεγάλων devs; Το 6.5 που έβαλε και ο ίδιος συντάκτης στην Director's Cut του; Θα καταλάβαινα αν βαθμολογούσαμε τους μεγάλους με καλές βαθμολογίες και τους μικρούς με κακές. Αλλά βλέπεις ότι αυτό το πράγμα δεν ισχύει, οπότε ο χαρακτηρισμός σου για "κακοπροαίρετη κριτική" είναι αν μη τι άλλο φάουλ. Και σε ατομικό επίπεδο προς τον Πάνο και σε συλλογικό επίπεδο προς όλη τη συντακτική ομάδα. ΥΓ) Σε ό,τι αφορά το Cyberpunk 2077, το review μας έγινε στο PC, όπου ακόμη και σήμερα η μέση βαθμολογία είναι στο 8.5 (+3 μονάδες από αυτές των εκδόσεων για κονσόλες).
@Sephiroth Παύλο στην προκειμένη δν με πείραξε καθόλου η βαθμολογία.Ίσα ίσα είναι μια καλή βαθμολογία.Ξαναλέω οτι με "πείραξε" (κουβέντα να γίνεται :p) το αρνητικό της διάρκειας απλά for negativity sake που λεν και στο χωριό μου :D. Πχ διάβασα το δικο σου σχόλιο insta για μέτριο παιχνίδι λογω platforming 4ετίας και επαναληψιμότητας μεταξύ αλλων.Πολύ πιο legit points κριτικής!!
Συμφωνώ οτι γενικά τα "βάζετε" με τους μεγάλους, αλλά οταν είδα για "τεμπελιά" το συγκεκριμένο απλά για τα cutscene μου ήρθε συνειρμικα η 8ετής hype προώθηση του Cyberpunk με στόχο να πουληθεί κατα μεγάλο ποσοστό σε κονσόλες last (πλέον) gen , και να παραδίδουν ένα τελικό full price προϊον σε άθλια κατάσταση.Δεν δέχομαι να χαϊδεύεται με 9άρια παγκοσμίως επειδή σε 1000€ PC παίζει καλά.Απο μένα είναι όχι :p Πολωνοί φίλοι μου.Παρτε ενα τίμιο 6.5 άρι και GitGud next τζεν time :D