Με PS Move όλα είναι όπως πριν. Πιάνουμε κομμάτια, τα περιστρέφουμε και τα τοποθετούμε. Τώρα βέβαια λειτουργεί και το DualShock 4 που δεν αποδίδει με την ίδια φυσικότητα, καταλήγει πιο ξεκούραστη επιλογή όμως αφού η περιστροφή των κομματιών (όχι η μετακίνηση) γίνεται με αναλογικό μοχλό, όχι με απότομη κίνηση που χρειάζεται το PS Move. Στην πρωτότυπη έκδοση δεν ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθούν ουσιαστικά δύο PS Move. Το ίδιο ισχύει και τώρα. Διότι και δύο να υπάρχουν μόνο ένα τη φορά μπορεί να αλληλεπιδρά με τον κόσμο. Άρα δεν μπορούμε να συνδυάσουμε κομμάτια μεταξύ τους και να τα τοποθετήσουμε αναλόγως.
Το Tumble VR παραμένει ενδιαφέρον και απαιτητικό βέβαια, αλλά διατηρεί και τις αρχικές του αδυναμίες.
Θα ήταν ενδιαφέρουσα αλλαγή, ύστερα από 6 χρόνια μάλιστα, στην όλη εμπειρία. Αφού λοιπόν όλα γίνονται σε VR αυτή τη φορά, πρέπει κάπως να αποκτήσει νόημα το ότι έχουμε την ελευθερία να κοιτάμε εδώ κι εκεί. Αυτό επιτυγχάνεται πότε άχαρα και πότε ουσιαστικά. Στην πρώτη κατηγορία καταλήγει η ιδέα πως μερικά από τα κομμάτια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δεν βρίσκονται μαζί με τα άλλα, αλλά τριγύρω στο χώρο στον οποίο υποτίθεται ότι βρισκόμαστε. Απλά για να ψάχνουμε να τα βρίσκουμε δηλαδή. Στη δεύτερη κατηγορία είναι η δυνατότητα να παρατηρούμε καλύτερα, από διαφορετικές γωνίες, τη στοίβα που έχουμε φτιάξει και να μελετούμε καλύτερα το επόμενό μας βήμα. Και…αυτό είναι όλο σε γενικές γραμμές.
Με PS Move όλα είναι όπως πριν. Πιάνουμε κομμάτια, τα περιστρέφουμε και τα τοποθετούμε.
Υπάρχει η δυνατότητα co-op αλλά και…χαλάστρας αφού ο δεύτερος παίκτης, που παίζει κοιτώντας στην οθόνη φυσικά, μπορεί να κάνει χαλάστρα στις προσπάθειες του χρήστη με το headset αντί να βοηθά. Μπορεί να μη του φαίνεται, αλλά το Tumble VR μπορεί να καταστρέψει φιλίες. Η πιο περίεργη προσθήκη είναι ένα εξυπναδίστικο ρομπότ που δεν έχει πάρει το μήνυμα ότι δεν μπορούν όλοι να είναι σαν την GLaDOS μιας και το καλό χιούμορ είναι δύσκολο πράγμα. Εικάζουμε ότι η προσθήκη αυτή έγινε για να δοθεί χαρακτήρας στο όλο που, κατά τα άλλα, είναι κυρίως κλινικό. Προτιμότερο το κλινικό ύφος όμως από το ενοχλητικό χιούμορ.
Το Tumble VR παραμένει ενδιαφέρον και απαιτητικό βέβαια, αλλά διατηρεί και τις αρχικές του αδυναμίες, όπως το γεγονός ότι ένα κομμάτι δεν μπορεί να “σπρώξει” ένα άλλο κατά την τοποθέτηση αφού, ουσιαστικά, η φυσική δεν λειτουργεί μέχρι να αφήσουμε το κομμάτι. Σε τελική ανάλυση είναι ένα οικονομικά προσιτό puzzler που θα ζορίσει το μυαλό καθενός. Το κατά πόσο δικαιολογεί την απόκτησή της αυτή η έκδοση καθορίζεται περισσότερο από το αν έτυχε να ασχοληθείτε στο PS3 με το πρωτότυπο Tumble, παρά από την υποστήριξη VR.
Mάνο είσαι ο VR του enternity!