Το Call of Duty είναι το δικό του brand. Πέρα από brand, το CoD είναι εδώ και πολλά χρόνια ένα ξεχωριστό προϊόν. Αυτό είναι σαφές. Κάποια αισιόδοξα projects προσπάθησαν να κλέψουν τα σκήπτρα, αλλά εν τέλει κανείς δεν μπόρεσε να εκθρονίσει την ετήσια σειρά της Activision. Με τα χρόνια το CoD έγινε ένα δικό του είδος, και όσοι θέλουν ένα κομμάτι από την πίτα των online FPS, φροντίζουν να προσφέρουν κάτι διαφορετικό από την ήδη γνωστή συνταγή. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ένα σωρό studios να δουλεύουν πάνω στην ίδια σειρά, με ένα από τα τρία από αυτά (Infinity Ward, Treyarch, Sledgehammer) να ηγείται στον εκάστοτε τίτλο και κάθε φορά να τραβάει μια διαφορετική πορεία. Και αν το 2024 στο μενού είχε Black Ops 6, η Treyarch επιστρέφει και το ’25 με το Black Ops 7. Τολμηρή κίνηση, και κάτι στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει η σειρά. Ας δούμε όμως τι μας επιφυλάσσει φέτος το επόμενο κεφάλαιο του δημοφιλούς franchise.
Όταν τα νούμερα αρχίζουν και πλησιάζουν το 10 στον τίτλο, είναι λογικό να χρειάζονται κάποιου είδους παρακάμψεις στην ιστορία και την αφήγηση, όπως συμβαίνει και εν προκειμένω. Το Black Ops 7 τοποθετείται δεκαετίες μετά το 6 και μόλις 10 χρόνια μετά το Black Ops 2, όπου σύμφωνα με το canon, ο Menendez εξολοθρεύθηκε και ο Mason βγήκε νικητής. Οι όποια πλοκή και ιστορία γενικότερα δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το campaign είναι σχεδιασμένο για να παίζεται σε co-op 4 ατόμων. Είναι always online, ενώ δεν υπάρχει pause. Το όλο εγχείρημα φαίνεται να δίνει μια multiplayer φύση στο campaign, αλλά με το ζόρι, κάτι που απλά δεν κάθεται σωστά. Από την άλλη, βέβαια, το single-player ήταν περισσότερο κάτι σαν υποσημείωση εδώ και πολλά χρόνια, οπότε αρκετοί θα μπορούσαν να πουν ότι δεν χάθηκαν και πολλά.
Ευτυχώς, δηλαδή, που στο multiplayer κομμάτι τα πράγματα είναι ασφαλώς καλύτερα, με την Treayarch να παίρνει το omnidirectional sprint του BO6, να το ραφινάρει ακόμα περισσότερο, και να το μεταφέρει στο φουτουριστικό 2035, μαζί με wall jumps. Τα επίπεδα έχουν μεγαλώσει σε μέγεθος και τα περισσότερα επιστρέφουν στην παλιά, κλασσική φόρμουλα των τριών lanes, ενώ την επιστροφή τους κάνουν και πολλοί αγαπημένοι χάρτες από προηγούμενα Black Ops. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η στροφή προς τα γρηγορότερα αντανακλαστικά και τις πιο αστραπιαίες κινήσεις είναι φανερή, κάτι που ανεβάζει ακόμα περισσότερο την ταχύτητα και δίνει έναν πιο επιθετικό χαρακτήρα στη δράση. Τα όπλα συνεχίζουν να έχουν ικανοποιητικό βάρος και αίσθηση, ενώ το gunplay παραμένει ένα από τα καλύτερα, ενώ το TTK (Time To Kill) είναι θέμα προς συζήτηση. Σε γενικές γραμμές πάντως, χαρακτηρίζεται «γρήγορο», ενώ δεν φαίνεται να απέχει πολύ από το BO6.
Κατά τα άλλα, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ οικεία, με loadouts, perks, attachments, και φέτος εμφανίζονται τα hybrid perk profiles και το Overcharge. Με το πρώτο οι παίκτες ουσιαστικά παίρνουν ένα υβρίδιο από τα bonuses που δίνονται με το alignment των perks, ενώ το δεύτερο δίνει μικρές αναβαθμίσεις στα field upgrades με την χρήση τους. Σε κάθε περίπτωση είναι περισσότερο αλλαγές για χάρη της αλλαγής, παρά για ουσιώδεις τομές στο gameplay. Το ίδιο ισχύει και για τα game modes, όπου φέτος το Overload θα είναι και το mode που θα παίζεται στα e-Sports. Το Overload είναι μια παραλλαγή του Capture The Flag, με την κάθε ομάδα να έχει δύο βάσεις, ένα EMP charge να κάνει spawn στον χάρτη, και οι παίκτες να προσπαθούν να πάνε το charge σε μία από τις βάσεις της αντίπαλης ομάδας. Χρειάζεται κάποια εξοικείωση, αλλά σύντομα η δυναμική και το γενικότερο concept γίνεται κατανοητό, και γενικότερα κρίνεται ως ένα ενδιαφέρον και αρκετά διασκεδαστικό mode. Το πακέτο κλείνει με τα Zombies, όπου φέτος το cast αναλαμβάνει να πολεμήσει τις ατελείωτες ορδές των απέθαντων σε διαφορετικά modes για όλα τα γούστα, ενώ στο “story” mode, η τετράδα περιφέρεται με ένα ογκώδες 4x4 σε διαφορετικά σημεία του χάρτη, συλλέγοντας perks, όπλα, και λύνοντας τους γρίφους για τα Easter Eggs.
Το γενικότερο ερώτημα που δε σταματάει να κάνει την εμφάνισή του σε όποιον έχει ασχοληθεί με τη σειρά εδώ και κάποια χρόνια είναι το που ακριβώς προσπαθεί να φτάσει η σειρά και κατ’ επέκταση τι ακριβώς θέλει να είναι. Σε έναν βαθμό είναι κατανοητό ότι αν ένα franchise έχει ετήσια κυκλοφορία, θα πρέπει να «ανακατεύεται» κάπως η φόρμουλα για να παρουσιάζεται ένα φρέσκο αποτέλεσμα και όχι το ίδιο με πέρσι. Από την άλλη, όμως, είναι πλέον παρατηρίσιμο φαινόμενο πως η σειρά κάνει κύκλους. Είναι grounded και πιο τακτική, στην πορεία η ταχύτητα ανεβαίνει, μετά και το verticality, και στο τέλος οι χαρακτήρες αναπηδούν στους τοίχους σαν μπαλάκι του pinball, κάνουν διπλά άλματα, air dashes, και slides με rocket thrusters. Σιγά σιγά φαίνεται πως πλησιάζουμε στο δεύτερο ζενίθ της φάσης Cirque du Soleil Sweatfest της σειράς. Λογικά σε 2-3 χρόνια θα επιστρέψει η “boots on the ground” νοοτροπία, με τα αντίστοιχα marketing campaigns και όλο αυτό να παρουσιάζεται σαν την επανάσταση στη σειρά… μέχρι την κυκλοφορία της επόμενης χρονιάς.
Και κάτι τέτοιο πλέον είναι φανερό από τα μενού πλέον. Χωρίς να μπούμε σε χωράφια… ΑΙ, είναι προφανές από το κεντρικού μενού του τίτλου ότι έχουμε να κάνουμε με μια πλατφόρμα, που ουσιαστικά διαθέτει κάθε έκδοση του Call of Duty των τελευταίων ετών, και μπορεί κανείς να παίξει όποια επιθυμεί (και έχει αγοράσει). Σαν ένα βίντεο κλαμπ, όπου ο πελάτης διαλέγει την κασέτα και έχει την αντίστοιχη εμπειρία. Και η κάθε «κασέτα», ιδιαίτερα η φετινή, είναι προφανές ότι έχει παραχθεί μαζικά και δεν διαθέτει το ελάχιστο «προσωπικό» άγγιγμα. Το μόνο που αλλάζει είναι το Storefront, και τα μενού που καλούν τους πελάτες να αγοράσουν το εκάστοτε skin pack/tracer pack/season pass.
Αφού ήδη υπάρχει αυτή η φιλοσοφία της πλατφόρμας, αν το Call of Duty ήταν ο υπότιτλος και όχι ο τίτλος, και σε κάθε στούντιο δινόταν ένας υγιής χρόνος ανάπτυξης, τότε ίσως, το Black Ops 8, A Call of Duty title να ήταν κάπως πιο ιδιαίτερο, κάπως πιο πραγματικά δουλεμένο για να γίνει ένα καλύτερο FPS, και όχι αυτό που θα προκαλέσει το μεγαλύτερο “wow factor”. Ευτυχώς το καθαρό multiplayer κομμάτι του παραμένει διασκεδαστικό, αν και τα προβλήματα που είχε εδώ και πάνω από μια δεκαετία συνεχίζουν να υπάρχουν και τώρα. Από την άλλη, βέβαια, ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Για πόσο θα κερδίζει ακόμα, αυτό είναι ένα διαφορετικό ερώτημα.
Τρεις μήνες με το Huawei Watch GT6 Pro: το gadget που άλλαξε τις συνήθειές μου
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity