Έκτωρ Αποστολόπουλος
Metroid DreadΧωρίς να ανήκω στο hardcore κοινό των Metroid fans, η φετινή περιπέτεια της Samus με εντυπωσίασε. Ενώ το 2021 αποτελεί την χρονιά όπου Xbox Series X και PlayStation 5 βρήκαν τον δρόμο προς το σαλόνι μου, το παιχνίδι που μου έκλεψε τη καρδιά ήταν εν τέλει το Metroid Dread, ένα από τα βαριά χαρτιά του Nintendo Switch. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα, το εθιστικό gameplay, τα old-school στοιχεία, όλα αυτά μαζί μου χάρισαν ένα χορταστικό 10ωρο που σημάδεψε τη φετινή σεζόν όσο λίγα παιχνίδια. Δε περίμενα σε καμία περίπτωση από τη MercurySteam να τικάρει με τόσο ώριμο τρόπο σχεδόν όλα τα κουτάκια μέσα μου και πραγματικά χαίρομαι για το studio, τους developers αλλά και για το franchise γενικότερα.
Psychonauts 2
Είτε μιλάμε για ταινίες, είτε για παιχνίδια, από ένα sequel περιμένω πάντα το κάτι παραπάνω και στην περίπτωση του Psychonauts 2 πήρα ακριβώς αυτό το πράγμα. Ο Tim Schafer μας έδωσε ανώτερα γραφικά, διασκεδαστικότερο gameplay, εξαιρετική μουσική, ακόμη καλύτερη γραφή, τρομερό σενάριο και όλα αυτά έχοντας ως προκάτοχο ένα ήδη καταπληκτικό παιχνίδι. Το περίμενα ότι το Psychonauts 2 θα είναι ένας καλός τίτλος, αλλά το ότι θα με έκανε να αφήσω στην άκρη όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια που είχα κατεβάσει στο Xbox Series X με σκοπό να βιώσω το πολυπόθητο οφθαλμόλουτρο, αυτό δεν το υπολόγιζα. Η ιστορία και η συνολική εικόνα του τίτλου υπενθυμίζει ότι τα ray tracing και τα υψηλά fps δεν αποτελούν μονόδρομο για να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον μία κυκλοφορία στον χώρο των video games.
Ratchet & Clank: Rift Apart
Ανέφερα ήδη ότι το 2021 ήταν η χρονιά όπου έκανα την μετάβαση στην επόμενη γενιά κονσολών και αν μου άρεσαν τα racing games, μάλλον σε αυτή τη θέση θα βρισκόταν το καταπληκτικό Forza Horizon 5. To Ratchet And Clank: Rift Apart ήταν το πρώτο παιχνίδι όπου είπα το μεγάλο “Wow” αντικρίζοντας τον επικό οπτικό τομέα του τίτλου. Ήταν η στιγμή όπου ένιωσα ότι όντως πέρασα στην επόμενη γενιά με το PlayStation 5, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω το εξαιρετικό gameplay του τίτλου. Σίγουρα δε παραβλέπω το γεγονός ότι το εν λόγω franchise έχει χάσει αρκετά σε χιούμορ αλλά και σε περιεχόμενο/διάρκεια, κάτι που ελπίζω να διορθωθεί στις μελλοντικές περιπέτειες του Ratchet. Η έλλειψη περιεχομένου με ενόχλησε και στο Mario Party Superstars, ένας τίτλος που πέρασε ξυστά από το να μπει στο Top 3 της λίστας μου εξαιτίας των άπειρων ωρών που έριξα σε local multiplayer. H Nd Cube μου υπενθύμισε πόσο ωραίο και διαφορετικό είναι το να παίζεις με την παρέα σου στον ίδιο χώρο μ’ έναν τρόπο που συνεχίζει και γεμίζει τα Σαββατοκύριακα μου τις κρύες εβδομάδες του Δεκεμβρίου.
Γιάννης Αρχοντίδης
DeathloopΕδώ εξεπλάγην με τον εαυτό μου. Ήξερα οτι η Arkane Lyon είναι στουντιάρα, ήξερα ότι θα παραδώσει ένα εξαιρετικό παιχνίδι, αλλά ποτέ δεν περίμενα αυτό το παιχνίδι να έρθει στην κορυφή της λίστας μου για το 2021. Τα πάντα στο Deathloop με παρακάλεσαν να το εξερευνήσω. Είναι το πιο όμορφο παιχνίδι; Όχι. Είναι το πιο μεγάλο παιχνίδι; Ούτε καν. Παρόλα αυτά ο συνδυασμός του κλίματος, του voice acting, του περιβάλλοντος, του story και πάνω απ’ όλα του twist στο στοιχείο roguelite φέρνουν το Deathloop στην κορυφή του 2021, και στην δεκάδα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει στα 33 χρόνια που ζω. Ο συγκεκριμένος τίτλος παίρνει στοιχεία από πολλά άλλα παιχνίδια και τα τελειοποιεί στο ίδιο επίπεδο που τελειοποιήσαμε κι εμείς σα λαός την πίτσα όταν μας την έφεραν από την Ιταλία. Well done, Arkane! Αν τα υπόλοιπα στούντιο της Microsoft αποδώσουν στο ίδιο επίπεδο, τότε η Microsoft θα κάνει την αγορά του gaming να τρέμει στο όνομά της!
Diablo II Resurrected
Είμαι από αυτούς που παρακαλούσαν για remaster του Diablo 2 από την ημερομηνία κυκλοφορίας του Diablo 3. Δεν υπάρχει παιχνίδι το οποίο να έχω παίξει περισσότερες ώρες στη ζωή μου. Κάθισα στο PC μου 22 Σεπτεμβρίου 23:59 και κοιτούσα το ψηφιακό χρονόμετρο περιμένοντας να πάει 12:00. Φυσικά απέτυχα να συνδεθώ για κάνα τρίωρο – because Blizzard release, that’s why - αλλά μόλις κατάφερα να ξεκινήσω το παιχνίδι δεν ήθελα να φύγω από την οθόνη μου. Ενώ υπάρχουν προβλήματα που μένουν ακόμη να επιλυθούν, δε θα μπορούσα να είμαι πιο ικανοποιημένος από μια χρονιά που φέρνει το Diablo II σε live servers. Τα καλύτερα έρχονται για το resurrected και τα περιμένω πως και πως!
Returnal
Ήμουν fan της Housemarque από τότε που έπαιξα Resogun την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του PS4. Ενώ είχα αγοράσει το αγαπημένο Killzone: Shadowfall, βρήκα τον εαυτό μου να περνάει τις διπλάσιες ώρες με το arcade shooter. Όταν ανακοινώθηκε το Returnal, ανυπομονούσα να δω τι θα έκανε αυτή η εταιρεία με AAA budget - και το αποτέλεσμα δεν απογοήτευσε. Δεν άφησα κάτω το Returnal μέχρι να το κάνω platinum, και όταν βγήκε το patch 2.0 στο οποίο προστέθηκαν βελτιώσεις quality of life, το ξαναέπιασα. Απίστευτο third person arcade shooter με πολύ ξεχωριστό και ιδιαίτερο σενάριο! Must play για οποιονδήποτε fan του είδους roguelike- roguelite!
Honorable mention το οποίο δεν μπήκε στη λίστα μου επειδή δεν έχω προλάβει να περάσω αρκετό χρόνο μαζί του είναι το ανεπανάληπτο Forza Horizon 5!
Δημήτρης Βασιλάκης
2021: Κάποιοι purists πουν ότι δεν ήταν καλή χρονιά για τα games. Η Nintendo συνεχίζει να αρμέγει τα δοκιμασμένα franchise, η Sony κάνει remaster στα remake και remake στα remaster και με το αζημίωτο, η Microsoft βάζει συνδρομές στα πάντα και κάποιοι ανησυχούν για το μέλλον του gaming. Δεν συμφωνώ. Αρχικά βγήκαν αξιόλογα πράγματα όπως το It Takes Two, πληθώρα πολύ αγαπησιάρικων indie τίτλων, ενώ και remake καλά υπήρξαν και η Nintendo δεν έδωσε και άσχημα δείγματα. Όμως με συγχωρείτε, το 2021 σημαίνει ένα και μόνο πράγμα, Forza Horizon 5.Αν δεν είσαι τυφλός, προκατειλημμένος ή τέλος πάντων δεν μισείς τα racing ή δεν φιλοξενείς κάποια παγκόσμια game awards, ε πρέπει τότε να δεις ότι το FH5 είναι το παιχνίδι της χρονιάς ή στη χειρότερη μέσα στα τρία καλύτερα. Για να το θέσουμε απλά: είναι σαν να δημιουργήθηκε ένας παράδεισος για οπαδούς των racing, της διασκέδασης, του ανοικτού κόσμου και της ταχύτητας εντός και εκτός δρόμου, να του δόθηκε ανεξάντλητο περιεχόμενο και να μας το έκανε κάποιος δώρο. Βέβαια για όλους εμάς που ζούσαμε τη σειρά από παλιά, δεν υπήρχε καμία έκπληξη. Τα 1 και 2 ήταν εξαιρετικοί τίτλοι, το 3 ήταν αυτό που ΑΠΟΓΕΙΩΣΕ τη σειρά και τα 4 και φυσικά πολύ περισσότερο 5, την έφεραν στον δίκαιό της θρόνο. Κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και δοκιμάστε το. Δεν χωράνε fanboyισμοί σε αυτά.
Καλή χρονικά να έχουμε με υγεία.
Ντίνος Γεωργίου
Όντας fan των racing games και της Formula 1, δεν μπορούσε να ξεφύγει από την συλλογή μου το F1 2021. Για αρκετούς μπορεί να φαίνεται ίδιο με την περσινή προσθήκη του franchise, ωστόσο έχει αλλάξει αισθητά ο τρόπος με τον οποίο 'οδήγησα' το μονοθέσιο, κυρίως με την αλλαγή του damage system και του ERS. Βέβαια, δεν έλειπαν οι αναβαθμίσεις μερικών modes (όπως του myTeam) ενώ διασκεδαστικό είναι και το co-op mode, όπου με φίλους τρέχαμε με μια μικρή ομάδα με σκοπό να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα με αυτή. (Ά ρε Williams ξαναβρέθηκες στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου).Από την άλλη, μέσα στο Νοέμβριο ακολούθησε και η ξαφνική κυκλοφορία του Ruined King: A League of Legends Story. Αν και είμαι παίκτης του League of Legends από όταν αυτό ακόμη ήταν στις πρώτες του σεζόν, δεν γνώριζα πάρα πολλά για την ιστορία του - η οποία είναι πραγματικά μεγάλη και ενδιαφέρουσα -. Το Ruined King: A League of Legends Story, μέσα από την ιστορία του και τις μάχες, με έκανε να συμπαθώ ακόμα και τους πιο μισητούς - κατά την κοινότητα - χαρακτήρες. (Ναι, για εσάς μιλάω Illaoi και Yasuo).
Τέλος, θετική έκπληξη στα indie games που κυκλοφόρησαν φέτος ήταν το The Riftbreaker. Αν και το tower defense δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου, ο συνδυασμός του με το survival, base-building και Action-RPG με έκανε να το εκτιμήσω ιδιαίτερα. Αφού στόχευσα περισσότερο στο να διακοσμήσω την βάση μου - και όχι τόσο πολύ στην άμυνα της -, το The Riftbreaker μου έδωσε όσες ελευθερίες έπρεπε. Βέβαια, να πω την αλήθεια το να ξεκληρίζω στρατιές από εξωγήινα τέρατα ήταν τουλάχιστον ικανοποιητικό.
Δημήτρης Βούρδας
Το 2021 ήταν μια δύσκολη χρονιά, ίσως όχι τόσο για τα video games, καθώς υπήρχαν αρκετές σημαντικές κυκλοφορίες που έκαναν το χάος της καθημερινής ζωής λίγο πιο εύκολο. So there goes.Microsoft Flight Simulator
Η χρονιά ξεκίνησε με ένα από τα παιχνίδια από αυτά που κοιτάς με θαυμασμό και δεν πιστεύεις πως θα παίξεις, γιατί ο υπολογιστής σου δεν θα είναι ποτέ τόσο δυνατός. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της νέας γενιάς κονσολών είναι ότι έκανε ακόμη κι αυτούς τους τίτλους τόσο προσιτούς. Απογειώσεις από κάθε πιθανό κι απίθανο αεροδρόμιο της γης, βόλτες πάνω από όλον τον κόσμο και επιλογές που κάνουν τους φίλους της αεροπλοΐας, και φυσικά όχι μόνο, αρκετά χαρούμενους.
Death's Door
Κρυμμένο στα βάθη της οποιασδήποτε λίστας των καλύτερων παιχνιδιών του 2021, μια μίξη της σειράς του Legend of Zelda, με την αισθητική (και τη δυσκολία) των Dark Souls και την ανατριχίλα, αλλά και την ανακούφιση, ενός νυχτερινού εφιάλτη, το Death's Door ήταν μια σαδιστική και συνάμα αποτοξινωτική εμπειρία που δύσκολα θα συναντήσουμε σε άλλον τίτλο που έχει κυκλοφορήσει όχι μόνο φέτος αλλά εδώ και αρκετά χρόνια.
Forza Horizon 5
Η αποθέωση του αυτοκινήτου σε ένα περιτύλιγμα τόσο εντυπωσιακό που το σαγόνι πέφτει προτού γίνει το πρώτο ξερόγκαζο. Το Forza Horizon 5 έγινε μέσα σε λίγες ώρες ένας από τους τίτλους της χρονιάς και σημάδεψε αυτόματα τη νέα γενιά με το αποχαυνωτικό οπτικοακουστικό αποτέλεσμα που φανερώθηκε στις οθόνες μας. Α και ραντεβού στο Μεξικό.
Νικήτας Καβουκλής
To 2021 δεν ήταν η καλύτερη χρονιά από άποψη κυκλοφοριών. Η πανδημία του Covid-19 οδήγησε σε προβλήματα διαθεσιμότητας για τις κονσόλες νέας γενιάς, με αποτέλεσμα, πέρα από περιπτώσεις όπου δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, το λανσάρισμα των περισσότερων παιχνιδιών πήγε πίσω, με την ελπίδα το 2022 να ομαλοποιηθεί η κατάσταση με τις προμήθειες ημιαγωγών. Ανάμεσα σε όσα βρέθηκαν στα ράφια των καταστημάτων, αυτά είναι τα τρία που με συγκίνησαν περισσότερο.Far Cry 6
Πέρα από την αποτυχημένη προσπάθεια να ασχοληθώ με το Far Cry 2 στο PlayStation 3 (Το παράτησα μέσα στο πρώτο μισάωρο), δεν είχα την οποιαδήποτε επαφή με άλλο παιχνίδι της σειράς. Μετά την πρώτη επαφή με το hands on preview, μου γεννήθηκε η επιθυμία όχι μόνο να το τελειώσω, αλλά και να κάνω το σχετικό review, κάτι που πραγματοποιήθηκε. Πλούσιος κόσμος, γεμάτος δραστηριότητες ακόμα και μετά το τέλος του main campaign, πιστολίδι αλλά και Supremos, που μπορούν να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη τη ροή κάθε μάχης.
Resident Evil Village
Ένα παιχνίδι που ταιριάζει απόλυτα με τις προτιμήσεις μου. Έντονη δράση, εξερεύνηση, αρκετά μυστικά, σκοτεινή ιστορία, αρκετά κοντά στο Resident Evil 4 με το οποίο είχα ασχοληθεί στο Wii και όλο αναζητώ την ευκαιρία να τελειώσω για μία ακόμα φορά. Το Resident Evil Village είναι από τις περιπέτειες που όταν νομίζεις ότι πλησιάζει το τέλος, έχει πολλά ακόμα πράγματα να σου δείξει. Δεν έβλεπα την ώρα να καταλάβω ποιος ήταν τελικά ο ρόλος του Chris Redfield. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια που στεναχωρήθηκα όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους.
Forza Horizon 5
Η μεγαλύτερη σε διάρκεια επαφή μου με σύγχρονα racing games ήταν πριν από περίπου μία δεκαετία, όταν έγραψα εκατοντάδες ώρες στο Gran Turismo 4, με την επίσημη τιμονιέρα, ειδική μεταλλική βάση και όλα τα κομφόρ. Η έλευση του Game Pass ήταν η αφορμή να ασχοληθώ με το Forza Horizon 4 και όπως ήταν πολύ φυσικό περίμενα με τεράστια αγωνία την κυκλοφορία του Forza Horizon 5. Είναι η πρώτη φορά που κάνω pre-load ένα παιχνίδι, σε οποιοδήποτε σύστημα. Τα λόγια είναι περιττά για το μοντέλο οδήγησης. Ώρες, ώρες νομίζω ότι βρίσκομαι πίσω από το τιμόνι ενός πραγματικού αυτοκινήτου και έχω ξεχυθεί για βόλτα στην εξοχή. Έστω και εικονικά, η αίσθηση είναι εκπληκτική. Μοναδικό παράπονο, το playlist του ραδιοφωνικού σταθμού που παίζει κομμάτια κλασσικής μουσικής, που δεν είναι στα επίπεδα του FH4.
Κωνσταντίνος Καλκάνης
DeathloopΤο Deathloop ήταν ίσως το παιχνίδι της χρονιάς. Ήταν έξυπνο, φρέσκο, και αφήνοντας τα «χαλινάρια» στο stealth, η Arkane δημιούργησε έναν από τους πιο διασκεδαστικούς τίτλους εδώ και πολύ καιρό.
Hitman III
Το κλείσιμο της νέας τριλογίας του 47 ήταν το αποκορύφωμα όλης της προσπάθειας των δημιουργών του, και ίσως ένα ταιριαστό αντίο. Προς το παρόν. Η δε δυνατότητα να απολαύσεις το 1 & 2 με όλες τις βελτιώσεις του νέου τίτλου στη μηχανή γραφικών ήταν αν μη τι άλλο εξαιρετική.
Forza Horizon 5
Το FH5 αποτελεί από μόνο του μια δήλωση, ένα επίτευγμα. Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά, αλλά πραγματικά, που να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις; Αυτό που μπορείς είναι απλά να απολαύσεις τη διαδρομή. Νομίζω πως αυτό είναι το ζητούμενο, γενικότερα.
Βασίλης Καμακάρης
Halo InfiniteΝαι, η επιλογή του Halo μοιάζει προβλέψιμη, αλλά αξίζει. Η 343 Industries μετά τα Halo 4 και Halo 5: Guardians να βρει την κατάλληλη συνταγή για το franchise και δεν είναι άλλη από αυτή που γνωρίσαμε για πρώτη φορά το Halo. Μπορεί να μιλούν τα μπόλικα Member Berries για την νοσταλγία ενός παλιού και καλού Halo, αλλά αυτός ήταν ο στόχος της 343 Industries. Μια εμπειρία που θυμίζει τα πρώτα παιχνίδια της σειράς και δεν φοβάται να βελτιώσει κάποια χαρακτηριστικά. Το ίδιο συναντάμε και στο multiplayer που απολαμβάνουμε μια βελτιωμένη εμπειρία από την ένδοξη εποχή του Halo 3. Το Halo Infinite είναι μια εξαιρετική επιλογή του 2021, ωστόσο θέλει ακόμα χρόνο η 343 Industries για να βελτιώσει κάποια θέματα που κρατάνε τον τίτλο πίσω.
Marvel's Guardians of the Galaxy
Πριν αρχίσω θα ήθελα να πω κάτι… Eidos-Montréal σε ευχαριστώ που δεν το έκανες ένα ακόμη Marvel's Avengers! To Marvel's Guardians of the Galaxy είναι αυτό που θα ήλπιζε κάθε fan της αγαπημένης τρελοπαρέας. Το gameplay δεν αποτελεί κάτι ξεχωριστό από τα συνηθισμένα, αλλά τι το κάνει τόσο διαφορετικό; Το Guardians of the Galaxy προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, με ζωντανή χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών. Κάθε χαρακτήρας είναι ξεχωριστός και μοναδικός με τις ικανότητες του. Ο κόσμος που θα ταξιδέψουν οι Guardians είναι τόσο όμορφος με μπόλικη λεπτομέρεια, καθώς και αλλόκοτος. Φυσικά όλα αυτά δένουν με τις μουσικές επιλογές του παιχνιδιού σε μια συνταγή που έβαλε τους Guardians of the Galaxy σε μια θέση της σύγχρονης pop culture.
Psychonauts 2
Μιας και μίλαγα περί Member Berries, η επιλογή του Psychonauts 2 ήταν -και δικαίως- μονόδρομος. 16 χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που είδαμε τον Razputin Aquato να ταξιδεύει στα άδυτα του υποσυνείδητου για να σώσει τους φίλους του. Ο μικρός Raz επιστρέφει και πλέον στο πλευρό του οι Psychonauts, που δυστυχώς απειλούνται. Το Psychonauts 2 προσφέρει όσα πραγματικά ηλπίζαμε, ο παλαβός και χαοτικός κόσμος πιο ανανεωμένος από ποτέ. Ένα άκρος διασκεδαστικό gameplay γεμάτο μπόλικα puzzles και στοιχεία platforming που προσφέρουν μπόλικη διασκέδαση και λόγους γιατί πραγματικά είναι τόσο αγαπημένο το πρώτο παιχνίδι. Αν είστε fans της Double Fine το Psychonauts 2 είναι το must της χρονιάς.
Καίτη Καραμπελιά
Disco Elysium - The Final CutΤο πρώτο πράγμα που με καθήλωσε στο Disco Elysium είναι το art του. Σαγηνευτικό, σκληρό και ιδιαίτερο όπως και το ίδιο το παιχνίδι. Η λεπτομέρεια και η πραγματική μαγεία του όμως κρύβεται στις επιλογές και στους διαλόγους. Το παιχνίδι έχει καθαρά διαφορετική ροή ανάλογα με το ποιος θα το παίξει και ακόμα και σε δεύτερο playthrough μπορεί να αφήσει μία τελείως διαφορετική «επίγευση» συγκριτικά με την πρώτη φορά. Θα το χαρακτήριζα σίγουρα ως το ποίημα των videogames.
NieR Replicant ver.1.22474487139...
Έχοντας παίξει το Nier Automata, δεν περίμενα ποτέ πως το Replicant θα μου άφηνε τέτοιο μεγάλο αντίκτυπο. Αν και πρόκειται για παιχνίδι που χρειάζεται να το τερματίσει κανείς αρκετές φορές για να το τελειώσει «σωστά», η ιστορία και οι δεσμοί των χαρακτήρων σε κρατάνε σε εγρήγορση. Αν και έχει κληρονομήσει αρκετά στοιχεία των παλιότερων γενεών όσον αφορά το gameplay του, όπως η κάμερα, το συνολικό αποτέλεσμα είναι υπέροχο. Φυσικά η μουσική του είναι αξεπέραστη και έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου απλά να περιφέρεται σε μία περιοχή μόνο και μόνο για να ακούω το soundtrack.
Kena: Bridge of Spirits
Απίστευτο και εθιστικό σύστημα μάχης, εξαιρετική μουσική, φανταστικά γραφικά. Ό,τι ζητούσα από ένα παιχνίδι ήρθε να μου το χαρίσει το Kena. Ο χάρτης του, τα collectibles, η ιστορία, η δυσκολία όλα για εμένα είναι ακριβώς έτσι όπως πρέπει να είναι. Το απόλαυσα στο 100%, και εννοείται το ξεκίνησα αμέσως μετά τον τερματισμό στο master. Το Kena πέραν από τα δεκάδες προτερήματα που έχει, υπερέχει και σε κάτι ακόμα, στην λιτότητα. Είναι ένα παιχνίδι που με έναν πολύ λακωνικό τρόπο καταφέρνει να σου περάσει πολύ όμορφα μηνύματα, να σε διασκεδάσει και να σε ηρεμήσει.
Δημήτρης Καρέτσος
Παίζοντας σε PC, Switch και PS5, με αρκετά παιχνίδια καταπιάστηκα και φέτος. Μην φανταστείτε εκατοντάδες τίτλους, δεν υπάρχει χρόνος για τόσο πολύ gaming. Ασχολήθηκα με το AC Valhalla αλλά δεν κατάφερε να με κρατήσει όσο το Odyssey (το οποίο αυτές τις μέρες έπιασα πάλι για να δω το νέο περιεχόμενο). Έπαιξα αρκετές ώρες Far Cry 6, αλλά από ένα σημείο και μετά μου φάνηκε μια από τα ίδια και ας έχει ωραία ιστορία. Φυσικά, ακόμα παίζω NBA 2K22, το οποίο όμως έχει μεταλλαχτεί πολύ, τουλάχιστον το Career mode και δε με κρατάει τόσο πολύ. Προφανώς ασχολήθηκα με το Ratchet & Clank στο PS5 το οποίο με εντυπωσίασε με τα γραφικά του, τελείωσα και το Super Mario 3D World + Bowser’s Fury στο Switch (το 3D World μόνο) παρέα με τη μικρή μου κόρη και έπαιξα αρκετές ώρες Forza Horizon 5 στο PC. Όμως, τρία άλλα ήταν τα παιχνίδια που αγάπησα περισσότερο.
Marvel’s Guardians of the Galaxy
Τα trailer δεν μου είχαν αφήσει την καλύτερη εντύπωση, τουλάχιστον όχι από πλευράς gameplay και εικόνας. Βέβαια ότι η μουσική του θα ήταν επική ήταν το μόνο σίγουρο. Και τελικά, το Marvel’s Guardians of the Galaxy ήταν για μένα μια αναπάντεχη έκπληξη. Ένα παιχνίδι που το κατά ευχαριστήθηκα και έφτασα στους τίτλους τέλους, έστω και παίζοντας στο easy. Δεν είναι εύκολο ούτε στο easy βέβαια, γιατί οι μάχες από ένα σημείο και μετά είναι «κουραστικές» με τους εχθρούς που δεν παθαίνουν σχεδόν τίποτα. Όμως η ιστορία, το σενάριο και κυρίως οι χιλιάδες, ατελείωτοι διάλογοι μεταξύ των πρωταγωνιστών με κράτησαν και με έκαναν να θέλω να παίξω περισσότερο. Πραγματικά, ήταν σαν να παίζει κανείς μια μεγάλη ταινία της Marvel. Κρυμμένο διαμαντάκι που λίγοι μάλλον του έδωσαν την ευκαιρία κυρίως λόγω του ιστορικού της Square Enix με το Marvel’s Avengers. Αλλά πραγματικά, αξίζει το χρόνο που θα αφιερώσει κανείς μαζί του. Παίχτηκε σε PS5, σε ρύθμιση Quality, καθότι εκεί τα γραφικά ήταν κλάσεις ανώτερα.
Returnal
Γενικά, τα rogue-like παιχνίδια δε μου αρέσουν. Χρειάζεται υπομονή, χρόνος και καθόλου νεύρα για να μπορέσει κανείς να τα απολαύσει. Όμως, όπως είχα κολλήσει με το Hades (και ακόμα παίζω) την προηγούμενη χρονιά έτσι και το Returnal της Housemarque για το PS5 με έκανε και κόλλησα μαζί του. Και ας μη κατάφερα ποτέ να το τελειώσω. Πανέμορφα γραφικά, γρήγορο και εξαιρετικό σύστημα μάχης και μια ιστορία που σου έδινε το κάτι παραπάνω κάθε φορά που ένας νέος κύκλος ξεκινούσε. Ίσως να είχα καταφέρει να φτάσω στο τέλος αν τον Μάιο που είχε κυκλοφορήσει, είχε τη δυνατότητα να σώζεις μια φορά και να μην είσαι αναγκασμένος να κρατάς το PS5 σε stand by μη παίζοντας άλλο παιχνίδι κάθε φορά που ένας κύκλος πήγαινε καλά και προχωρούσα μέσα στο παιχνίδι. Τώρα το έχει και νομίζω ήρθε η ώρα να φτάσω στο τέλος μέσα στις γιορτές.
Resident Evil Village
Το RE7 δε το έφτασα στο τέλος. Βλέπεις είχα αποφασίσει να το παίξω στο PS VR και από ένα σημείο και μετά… φοβόμουν να φορέσω τη κάσκα. Στο Village όμως δε πτοήθηκα και δε το μετάνιωσα. Αρκετά horror, αρκετά shooter και μια ιστορία που δε μπορούσα να αφήσω στην άκρη, καθότι πατέρας ενός μικρού κοριτσιού. Ταυτίστηκα λίγο και με το πρωταγωνιστή.
Ανδρέας Κωνσταντινίδης
Αν και μία, αντικειμενικά, δύσκολη για όλους χρονιά και σε όλους τους τομείς, φαίνεται πως κάτι, ή κάποια πράγματα κατάφεραν να ξεχωρίσουν και να μας κάνουν να νοιώσουμε όμορφες στιγμές. Και δεν είναι άλλα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια.
Αν με ρωτούσατε σε κανονικές συνθήκες, ποια θα έπρεπε να πάρω μαζί μου από το 2021 και να τα πάω στο 2022 , η απάντηση θα ήταν όλα! Δύσκολη η απόφαση του να ξεχωρίσω κάποια από το 2021 και πόσο μάλιστα όταν αυτά είναι μόνο 3! Δυστυχώς πήρα αποφάσεις, που αν τα παιχνίδια, είχαν ψυχή, κάποια έχουν, θα με στοίχειωναν για το υπόλοιπο της ζωής μου, σαν τα φαντάσματα του Σκρουτζ Μακ Ντακ, μέχρι να μετανιώσω για τις επιλογές μου και να με συγχωρήσουν.
Αρκετά με το μελόδραμα, ας πούμε αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Θα ξεκινήσω από κάτι που είναι στανταράκι για όλους λίγο πολύ, αλλά και για εμένα προσωπικά.
It Takes Two
Φετινό Game Of The Year και πως να μην είναι, όταν για πρώτη φορά παιχνίδι co-op , καταφέρνει να ενώσει τους παίκτες και όχι να τους χωρίσει! Κανένας ανταγωνισμός πουθενά , αλλά μόνο co-la-bo-ra-ti-on, όπως φρόντιζε να μας υπενθυμίζει ο αξιαγάπητος Dr. Hakim. Πανέμορφο level design, καμία επανάληψη πουθενά, συνεχής δράση και αγωνία για το αποτέλεσμα με το κατάλληλο βάθος σεναρίου και το υπέροχο δέσιμο της μουσικής. Αν καταφέρετε να βγείτε αλώβητοι από αυτή την μάχη των συναισθημάτων, έχοντας παρέα το πραγματικό σας ταίρι, είναι γραφτό να μείνετε μαζί για πάντα! Έτσι λέει τουλάχιστον ο Dr Hakim.
Halo Infinite
Ένα παιχνίδι που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το προηγούμενο, αλλά αφορά μια αποκλειστικά προσωπική υπόθεση. Το ταξίδι του σύγχρονου Σπαρτιάτη πολεμιστή, John 117, aka Master Chief, συνεχίζει στο Zeta Halo, όπου μετά από μία μάχη που φαινόταν χαμένη από την αρχή, μαζεύει τα κομμάτια του και συνεχίζει τον αιώνιο πόλεμο Ανθρώπων εναντίων Covenant και Banished, μάλιστα οι τελευταίοι έχουν μόνο έναν σκοπό: να αφανίσουν κάθε μορφή ζωής, μαζί και τον Master Chief. H 343 μετά από την αντικειμενικά, αποτυχημένη προσπάθεια, να μας δείξει «κάτι» πίσω στο 2019, κατάφερε να μαζέψει και εκείνη τα ασυμμάζευτα και να μας παραδώσει ένα Halo που οι φανς της σειράς, έτριβαν τα μάτια τους. Ένας John πιο ανθρώπινος από ποτέ, μία νέα σχέση με την καινούρια A.I. που με δυσκολία την εμπιστευόμαστε και ένας πιλότος που προσπαθεί να βρει τρόπο να γυρίσει στην οικογένειά του. Το Halo Infinite είναι οσκαρικά γραμμένο και πολύ όμορφα τοποθετημένο στην σειρά παιχνιδιών Halo. Ίσως χτυπάει στα ίσια σε συναίσθημα και το προσωπικά αγαπημένο Halo Reach.
Resident Evil Village
Ας αφήσουμε τους συναισθηματισμούς και χώρο για τους άλλους συναδέλφους να γράψουν και να πάμε γρήγορα στο νούμερο 3. Φυσικά και δεν έχει, πάλι, καμία σχέση με τα προηγούμενα που σας έγραψα πιο πάνω αφού το είδος του είναι αρκετά ιδιαίτερο. Σίγουρα δεν θα μπορούσε να πάει για GOTY , αλλά κατάφερε ο Ethan και η περίεργη παρέα του, μία ψηλή κυρία και κάποιοι ακόμα, να δώσουν στο Resident Evil ακριβώς αυτό που του έλειπε από το τέλος του προηγούμενου και να το κάνουν τόσο Resident Evil, όσο χρειάζεται. Ένα σκοτεινό ταξίδι στα βάθη των Καρπαθίων, μία προσωπική υπόθεση του Ethan που αφορά αποκλειστικά τον ίδιο και την οικγένειά του και με σειρά από προκλήσεις που σε κανονικές συνθήκες ο οποιοσδήποτε θα έφτανε στα όρια της παράνοιας. Σκοτάδι, σαπίλα , πανέμορφο και ομαλό ξεκλείδωμα των επιπέδων και απλοϊκό gameplay που σε κάνει να το ξεζουμίσεις με μανία και αφού τελειώσεις να θέλεις και άλλο. Ας ελπίσω ότι αξιότιμος οίκος Beneviento, δεν μου κρατάει κακία για τα πολλά βάζα που έσπασα. Κλείνοντας ,να ευχηθώ καλές γιορτές, με υγεία και ατελείωτη διασκέδαση με το αγαπημένο μας χόμπι και για το 2022 που φαντάζει ήδη τρομερό!
Φώτης Μπουγιούρης
Resident Evil: VillageΜόλις είχε ανακοινωθεί το Resident Evil: Village, έκανα διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου για το πώς θα συνεχιστεί η ιστορία του Ethan Winters. Η Capcom δεν απογοήτευσε και το τελευταίο Resi ήταν για εμένα από τα πιο καλοφτιαγμένα παιχνίδια που έπαιξα το 2021. Το gameplay του το βρήκα εύκολο, ενώ οι φωτισμοί και τα περιβάλλοντα του παιχνιδιού ρίχνουν σαγόνια, με τον ήχο να κλέβει την παράσταση ειδικά με ακουστικά σου σηκώνει την τρίχα κάγκελο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την δεύτερη περιοχή σε ένα συγκεκριμένο σπίτι (no spoilers). Αναμένω την συνέχεια.
Forza Horizon 5
Από την εισαγωγή του Forza Horizon 5, καταλαβαίνεις ότι το παιχνίδι που θα παίξεις θα σου τινάξει τα μυαλά. Το Μεξικό είναι αδιανόητα πανέμορφο και σε κάνει να εξερευνήσεις όλο το χάρτη με τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που έχει, άλλες φορές χαλαρά σαν να βγαίνεις νυχτερινή βόλτα και άλλες φορές να τρέχεις σαν μην υπάρχει αύριο με ένα super car. Να δώσουμε τα εύσημα επίσης και στο soundtrack του παιχνιδιού που ειλικρινά δεν βρήκα ένα κακό κομμάτι να παίζει.
Ratchet & Clank: Rift Apart
Ο τελευταίος τίτλος της Insomniac με έκανε να θέλω να γυρίζω σπίτι και να απολαύσω την νέα περιπέτεια του Ratchet και του Clank. Η πλοκή του παιχνιδιού δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά η παλέτα χρωμάτων, οι πανέμορφοι κόσμοι του, τα όπλα που είναι εθιστικά και θες να τα πας όλα στο τελευταίο level και φυσικά οι ατάκες και οι γκάφες, του χνουδωτού Lombax και του ρομποτικού του φίλου, βάζουν το Ratchet & Clank: Rift Apart σε μια ειδική θέση στην καρδιά μου.
Παύλος Παπαπαύλου
H αλήθεια είναι πως και με τα τρεξίματα για την καθημερινότητα του site, αλλά και τις άλλες δουλειές που έχουν προκύψει το τελευταίο χρονικό διάστημα, δεν είχα τη δυνατότητα να δω όσο θα ήθελα πάρα πολλά παιχνίδια φέτος. Αυτά που απόλαυσα περισσότερο όμως είναι τα ακόλουθα τρία.Far Cry 6
Παρόλο που δεν ήμουν ποτέ fan της σειράς και θεωρούσα πως από ένα σημείο και μετά, ξεχώριζαν απλά κάποιοι χαρακτήρες και ήταν όλο ένα αναμάσημα των ίδιων μηχανισμών, το Far Cry 6 με κέρδισε. Και προφανώς όχι γιατί προσφέρει κάτι νέο, αλλά γιατί ο κόσμος του μου άρεσε, είναι fun-to-play και μου δίνει την ευκαιρία να το απολαύσω ακόμη κι αν έχω στη διάθεσή μου μια ωρίτσα.
Forza Horizon 5
Αν και η πρώτη μου αγάπη στα Forza ήταν τα Motorsport, θεωρώ πως στα Horizon έχουν γίνει μεγαλύτερα βήματα προς τα μπροστά. Με το που ήρθε το Xbox Series X σπίτι έβαλα να δω το Forza Horizon 4 με το σχετικό optimization και μου έπεσε το σαγόνι. Δεν χρειάζεται να πω τι έπαθα όταν έπαιξα κάποιες ώρες στο Forza Horizon 5. Είναι μακράν του δεύτερου το καλύτερο arcade racer που έχω παίξει τα τελευταία χρόνια.
Ratchet & Clank: Rift Apart
Αν και σε κάποια σημεία καταλαβαίνω το πως και γιατί προωθήθηκε το οτιδήποτε από πλευράς Sony, το Ratchet & Clank: Rift Apart ήταν από τις πιο διασκεδαστικές new-gen εμπειρίες που έζησα το 2021. Αν τα Rift δούλευαν όπως είχαμε φανταστεί από τις πρώτες παρουσιάσεις, ίσως και το παιχνίδι να συγκέντρωνε υψηλότερες βαθμολογίες, αλλά συνολικά το χάρηκα όσο λίγα και του αφιέρωσα αρκετές ώρες για να το φτάσω μέχρι το τέλος.
Πλάτων Πέππας
Συνολικά, μπορούμε να πούμε πως το 2021 ήταν μια καλή χρονιά για το gaming. Μπορεί το άλμα στα μηχανήματα νέας γενιάς να ήταν μικρό όμως ακόμα κι έτσι, τουλάχιστον απολαμβάνουμε τους ταχύτατους χρόνους φόρτωσης. Κάτι είναι κι αυτό. Τα τρία όμως παιχνίδια, που ξεχώρισαν για μένα ήταν τα Kena: Bridge of Spirits, Halo: Infinite και Psychonauts 2. Το πρώτο με το εκπληκτικά παραμυθένιο του art-design, αλλά και αρκετά στιβαρό gameplay, είναι απόδειξη πως όταν οι developers θέλουν, μπορούν να παρέχουν κάτι πραγματικά φρέσκο, ακόμα κι αν επηρεάζονται από άλλους τίτλους. Το Halo: Infinite από την άλλη, μας θύμισε πως είναι να παίζεις Halo: Combat Evolved. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το ίδιο 10 second gameplay,σε λούπα, ξανά και ξανά, να αποδεικνύει πως τα πραγματικά καλά παιχνίδια μπορούν και να στηρίζονται στις πιο απλές ιδέες. Για το τέλος κράτησα το Psychonauts 2. Ένα παιχνίδι με την ιδιοτροπία του Tim Schafer, που μας είχε λείψει από τη βιομηχανία. Ένα παράξενο παιχνίδι με αλλόκοτη αισθητική και εκπληκτική μουσική επένδυση, μα και ο ορισμός του άρτιου sequel, που ποτέ δεν ξέραμε ότι θέλουμε τόσο να παίξουμε.Παναγιώτης Πετρόπουλος
Forza Horizon 5Ανέβασε πολύ τον πήχη στην κατηγορία του racing. Είναι σίγουρα ο ομορφότερος τίτλος που μπορεί να παίξει κανείς στα Xbox Series (ακόμα και από το Halo Infinite) και το multiplayer κομμάτι του θα μας απασχολεί για χρόνια – πιθανότατα μέχρι το επόμενο της σειράς.
Deathloop
Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία. Η αφήγησή του και η εξερεύνηση της σχέσης του Colt και της Julianna είναι απολαυστικότατα. Προσωπικά αγαπημένη η δυνατότητα εισβολής στο παιχνίδι τρίτων για να τους κάνουμε άνω κάτω την μέρα (κυριολεκτικά).
Tales of Arise
Το μεγάλο δώρο του 2021 για τους fans των JRPGs. Απίστευτα μεγάλη και λεπτομερείς ιστορία με φανταστική ανάπτυξη χαρακτήρων. Soundtrack μαγευτικό. Το σύστημα μάχης του είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Ένα playable παραμύθι που μας κρατά συντροφιά για δεκάδες ώρες.
Είναι αρκετά φτωχή η λίστα για τόσα πολλά άτομα σε μια ομάδα. απλά βλέπουμε τα σημαντικότερα παιχνίδια της χρονιάς. Καμία σε εισαγωγικά έκπληξη εκτός απο τα γνωστά όρια του pop φαινομένου gaming.
Πως ακριβώς να υπάρχει έκπληξη όταν κάποιος λέει τα παιχνίδια που έπαιξε και του άρεσαν περισσότερο φέτος; Κι εγώ αν μου ζητούσαν τα καλύτερα του 2021, δεν θα έβαζα το Far Cry 6 μέσα. Απλά επειδή έπαιξα και πέρασα ευχάριστα το έβαλα στη λίστα μου
Το ίδιο θέμα σαν λίστα υπάρχει σε άπειρα ξένα σαιτ που διαβάζω ολα τα χρόνια. Η έκπληξη είναι ότι δεν υπάρχει έκπληξη. Τόσο απλά.
@joehok αυτή είναι η άποψη των μελών της συντακτικής αυτή παρουσιάζεται στο κείμενο. Αποφασίσαμε να την περιορίσουμε στα τρία παιχνίδια ανά συντάκτη για να μη βγει το κείμενο τεράστιο. Όλα τα υπόλοιπα, απλά για να έχουμε κάτι να λέμε.
Κριτική λέγεται και γίνεται με επεξήγηση και δικαιολογία. Simple as that.
Τι είναι κριτική; Αυτά που έγραψες εσύ;
Αμα ενοχλεί η σύγκριση εγώ δεν φταίω. Καλές γιορτές.
Τη μία έχουμε κριτική, την άλλη σύγκριση. Φασαρία για ένα από κείμενο που ανέβηκε με τις προσωπικές προτιμήσεις τις συντακτικής ομάδας. Προτιμώ να κάνω κριτική δημιουργώντας και προτιμώ να σέβομαι τον κόπο του άλλου, όχι απλά να τον πατάω με ένα αδιέξοδο όχι. Γράψε λοιπόν αν θέλεις τις προτιμήσεις σου, όπως και άλλοι φίλοι παρακάτω, διαφορετικά, επαναλαμβάνω, όλα τα υπόλοιπα απλά για να έχουμε να λέμε κάτι.
Με βάση μια σύγκριση κανω κριτική καθώς διακρίνω ενα μοτίβο. Αν δεν το δέχεσαι και πάλι καλές γιορτές.τοσο απλά.
Forza Horizon 5, It Takes Two και F1 2021 οι δικές μου επιλογές καθώς δεν πρόλαβα να ασχοληθώ με παιχνίδια που ακολουθούν stories. Καλή χρονιά να έχουμε με ακόμη καλύτερα games και με υγεία σε όλο το team του Enternity!
Ομορφο αφιερωμα και απολαυστικο λογω των εμπειριων που αποκομισαν οι συντακτες απο το εκαστοτε παιχνιδι.Καλη χρονια παιδια με υγεια και πολλες χαρες! :)